مدلی برای زمان‌بندی پروژه‌های خطی به وسیله نیروهای چند مهارته با زمان فعالیت‌های غیرقطعی - دانشکده فنی و مهندسی
مدلی برای زمان‌بندی پروژه‌های خطی به وسیله نیروهای چند مهارته با زمان فعالیت‌های غیرقطعی
نوع: Type: پایان نامه
مقطع: Segment: کارشناسی ارشد
عنوان: Title: مدلی برای زمان‌بندی پروژه‌های خطی به وسیله نیروهای چند مهارته با زمان فعالیت‌های غیرقطعی
ارائه دهنده: Provider: علی نوروزی - رشته عمران
اساتید راهنما: Supervisors: دکتر محسن بابایی
اساتید مشاور: Advisory Professors:
اساتید ممتحن یا داور: Examining professors or referees: دکتر جلال اکبری، دکتر جواد طاهری نژاد
زمان و تاریخ ارائه: Time and date of presentation: 1401/12/15 ساعت 16 تا 18
مکان ارائه: Place of presentation: سالن آمفی تئاتر
چکیده: Abstract: در دو دهه گذشته، مسئله برنامه‌ریزی انجام پروژه‌ها با استفاده بهینه از نیروهای چندمهارته گسترش قابل‌توجهی داشته‌است. نتایج پژوهش‌ها حاکی از افزایش مطالعات پیرامون استفاده از مدل‌های چندمهارته در پروژه‌ها و تأثیر قابل‌توجه آن بر کاهش هزینه‌ها است. چندمهارته بودن در واقع، آمادگی نیروهای سازمان، جهت انجام فعالیت‌های خارج از وظیفه اصلی آن‌ها است. در این مسئله، برای اجرای هر فعالیت به تعدادی نیروی انسانی با مهارت‌های مختلف احتیاج است که باید توسط زیرمجموعه‌ای از نیروهای پروژه که تخصص لازم برای انجام فعالیت را دارند، برآورده شود. بسیاری از پروژه‌های خطی (مانند عملیات راهسازی) با چالش‌های هزینه‌ای و زمان‌بندی فراوانی رو به رو هستند و وجود عدم‌قطعیت‌های متعدد در فرآیند ساخت، زمان‌بندی و اختصاص نیروی‌انسانی، سبب افزایش مدت زمان یا هزینه اتمام این پروژه‌ها شده است. از این رو، ایجاد برنامه زمان‌بندی و تخصیص مهارت‌ها به صورت بهینه تحت شرایط عدم‌قطعیت می‌تواند نقش بزرگی در پیشبرد اهداف پروژه ایفا کند. در این پژوهش، ابتدا یک مدل زمان‌بندی خطی چندهدفه عدد صحیح مختلط برای پروژه‌های خطی دارای نیروهای انسانی چندمهارته معرفی گردیده و سپس با استفاده از روش قیود نرمالیزه شده (NNC) و روش TH جهت حل مدل چندهدفه، نتایج اولیه مدل با استفاده از نرم‌افزار GAMS و داده‌های یک پروژه راهسازی واقعی، ارائه شده‌است. در ادامه، با درنظر گرفتن زمان به عنوان پارامتر فازی، به بررسی نحوه قطعی‌سازی و حل مدل پرداخته شده و نتایج هر دو روش حل، در سه حالت خوشبینانه، محتمل و بدبینانه، با زمان فعالیت غیرقطعی ارائه شده‌است. از ویژگی‌های مدل ارائه شده، قابلیت آن در تغییر حالت درنظرگرفتن داده‌های فازی مسئله (خوشبینانه، محتمل و بدبینانه) و تعیین بهترین هزینه و زمان نهایی پروژه بر مبنای آن می‌باشد. در نهایت با توجه به نوع داده و حالت اتخاذ شده، یک زمان‌بندی بهینه شامل زمان شروع و پایان فعالیت‌ها در هر قطعه، تعداد نیروهای انسانی بکاررفته و مهارت‌های استفاده شده در هر قطعه ارائه شده‌است. برای درک اثر تقسیم طول پروژه بر روی هزینه و زمان نهایی پروژه، مدل مسئله با در نظر گرفتن دو قطعه و نیروهای تک مهارته و چندمهارته حل شد، اما در هر دو حالت پاسخی برای مسئله به دست نیآمد. همچنین، برای بررسی اثر حضور نیروهای چندمهارته، مدل مسئله با در نظر گرفتن چهار قطعه و نیروهای تک مهارته حل گردید، اما در این حالت نیز پاسخی برای مسئله به دست نیآمد. بنابراین، می‌توان گفت که در پروژه‌های بزرگ راهسازی، قطعه‌بندی و حضور نیروهای چندمهارته امری اجتناب‌ناپذیر است. همچنین، ضمن عملکرد بهتر روش TH نسبت به روش NNC برای پروژه مورد مطالعه، نتایج به دست آمده از روش TH حاکی از افزایش 63 درصدی هزینه بکارگیری نیروهای انسانی، 33.4 درصدی زمان اتمام پروژه و کاهش 36.6 درصدی جریمه استفاده از نیروهای انسانی با سطح تخصص پایین با در نظرگرفتن محتمل‌ترین حالت داده‌های زمان غیرقطعی نسبت به قطعی می‌باشد. علاوه بر آن، زمان نهایی پروژه با استفاده از مدل چندهدفه با داده‌های قطعی و غیرقطعی، به‌ترتیب 4 و 11 درصد کمتر از روش LSM به دست آمده است.
فایل: ّFile: تنزيل فایل