menu
Massoud Ranjbar

Professor

Update: 2024-05-16

Massoud Ranjbar

Faculty of Basic Sciences / Department of Biology

Ph.D. Dissertations

  1. مطالعات سيستماتيكي زيرتيره گاوزبانيان در ايران
    سينا خلوتي 2021
    زيرتيره ي Boraginoideae، در ايران، با حدود 37 جنس و 100 گونه ي گياهي يك يا چند ساله، در بخش هاي شمالي، شمال غربي، غرب، جنوب غربي، جنوب و با حضور كمتر، در نواحي مركزي و جنوب شرقي پراكندگي دارد. در مطالعه ي حاضر، 7 جنس Moltkia، Solenanthus، Rindera، Caccinia، Alkanna، Huynhia و Heliocarya، از زيرتيره ي مذكور، مورد مطالعه ي تاكسونوميكي قرار گرفت. بدين منظور، نمونه هاي جمع آوري شده توسط نويسنده و استاد راهنما از نقاط مختلف ايران، در طي 5 سال، و نيز نمونه هاي نگهداري شده در هرباريوم هاي BASU، TARI، W و WU به طور دقيق مورد مطالعه قرار گرفت. شناسايي نمونه ها با استفاده از فلورها، منوگراف ها و ساير منابع انجام شد. در اين تحقيق، براي رفع برخي ابهامات و پيچيدگي هاي گونه اي جنس هاي مذكور، از مطالعه ي ريخت شناسي، ريز ريخت شناسي و مولكولي استفاده گرديد. پس از بررسي هاي بسيار، در مطالعه ي جنس Moltkia، چك ليست گونه اي كامل، شامل تمامي موارد هم نامي ها، كليد شناسايي، اسامي استثنا شده و تعيين تيپ گونه اي (تيپيفيكيشن) براي سه گونه ي M. angustifolia، M. caerulea و M. gypsacea تهيه شد. همچنين، با توجه به نتايج مطالعات ملكولي پيشين و نيز مطالعه ي تكميلي حاضر، يك گونه ي جديد براي اين جنس پيشنهاد گرديد. در مطالعه ي جنس Solenanthus، چك ليست گونه اي، نظير آن چه در جنس پيشين صورت گرفت، براي دو گونهS. karateginus وS. plantaginifolius نيز ارائه شد. به علاوه، پيشنهاد چهار هم نامي جديد در جنس مذكور، تيپ گذاري جديد (نئوتيپيفيكيشن) و احياي يك گونه ي قديمي با نام S. mollissimus صورت گرفت. در مطالعه ي جنس هاي Cacciniaو Rindera، آناليز PCA حاصل از داده هاي ريخت شناسي از جوامع مختلف اين دو جنس، با استفاده از نرم افزار MVSP، انجام شد. اين آناليز، نشان مي دهد داده هاي مربوط به جام گل در توصيف و تعيين حدود گونه اي جنس Caccinia، حائز اهميت است. آناليز مذكور براي جنس Rindera، نيز حاكي از آن است كه صفات ريختي، تنوع و تفكيك پذيري گونه اي خوبي نشان مي دهد كه اين نتايج با بخش بندي ريدل در فلورا ايرانيكا همبستگي دارند. به علاوه، پيشنهاد يك هم نامي جديد براي R. bungei و ايجاد يك تركيب جديد براي C. actinobole، صورت گرفت. در ادامه ي تحقيق، مقايسه ي تاكسونوميكي جنس Alkanna با جنس خويشاوندش Huynhia انجام شد كه علاوه
    Thesis summary

  2. مطالعه سيستماتيكي تيره اسپركيان در ايران
    مهتاب عسگري نعمتيان 2021
    تيره Resedaceae بر اساس ردهبندي IV APG( 2111 )در راسته Brassicales قرار دارد و شامل حدود 85 گونه و 1 جنس است. Reseda L. ،Randonia Coss. ،Oligomeris Cambess. ،Ochradenus Delile ،Caylusea A. St.-Hil.( جنس شش شامل تيره اين (Ortega Sesamoides andاست كه به طور گسترده در جهان قديم كه مركز اصلي تنوع گونهاي آنهاست، در مناطق خشك حوضه مديترانه، آسياي مركزي تا جنوب شرقي آسيا، هند، آفريقا، جنوب غربي ايالات متحده و مكزيك توزيع شدهاند. بسياري از گونههاي اين تيره در زيستگاههاي خشك رشد نموده، برخي علفهاي هرز وبرخي ديگر محدود به كوههاي بلند هستند. تلاشهاي بسياري براي طبقه بندي گونههاي Resedaceae انجام شده است كه اساسا بر روي ويژگيهاي ريخت شناسي تمركز دارد. در اين مطالعه، تيره مذكور براي اولين بار در ايران مورد بررسي قرار گرفت. نمونههاي جمعآوري شده و نيز نمونههاي نگهداري شده در هرباريومهاي BASU، FUMH و مركز تحقيقات خوزستان به طور دقيق مورد مطالعه قرار گرفت. شناسايي نمونهها با استفاده از فلورها، مونوگرافها و ساير منابع انجام شد و به منطوررفع برخي ابهامات و پيچيدگيهاي جنس ها و گونههاي اين تيرهاز صفات ريختشناسي و ريزريختشناسي و كروموزومي استفاده شد. در اين تيره پوشش كركي سطح برگ و ساقه، ويژگيهاي دانهي گرده و ويژگيهاي دانه در تمام گونههاي اين تيره با استفاده از ميكروسكوپ الكتروني مورد بررسي قرار گرفت. همچنين مطالعات كروموزومي در برخي از گونهها انجام شد. در نتيجه، يك گروهبندي طبيعي براي جنسها و گونههاي مورد مطالعه تهيه شد. آناليز PCA براي دادههاي ريختشناسي و ريزريختشناسي گونههاي مورد مطالعه با استفاده از نرمافزار MVSP انجام شد. آناليز مجموع دادههاي پوشش كركي برگ، ساقه، دانه و دانهي گرده نشان داد كه برخي صفات مانند دانه و دانه گرده در توصيف گونهاي مفيدتر هستند و در تعيين حدود گونهاي و بخشبندي جنسها داراي ارزش تاكسونوميكي خوبي هستند. گروهبندي براساس دادههاي ريزريختشناسي اين صفات بخصوص مطالعات دانه و دانهگرده با روابط تبارزايشي جنسها و گونهها انطباق مناسبي داشتهاند. در پژوهش حاضر، دو زير گونهي جديد در جنس Reseda پيشنهاد شدهاست.
    Thesis summary

  3. مطالعه سيستماتيكي زير تيزه هاي Ajugoideae، Lamioideaeو scutellarioideae از تيره نعنائيان در ايران
    چنور محمودي 2018
    تيره Lamiaceae شامل 3500 گونه است كه از نظر اقتصادي حائزاهميت هستند. اين تيره شامل 236 جنس است كه 226 جنس آن در 7 زيرتيره قرار گرفته است...........
    Thesis summary

  4. مطالعه ي سيستماتيكي جنس گل ميموني (Scrophularia L.) از تيره ي گل ميمونيان در ايران
    نرگس سادات راه چمني 2018
    جنس Scrophularia L. يكي از بزرگ ترين جنس هاي تيره ي Scrophulariaceae است كه شامل 300-200 گونه مي باشد. Scrophularia يك جنس با پراكنش وسيع است كه متعلق به قلمرو هولاركتيك بوده و مركز تنوع اوليه ي آن در ناحيه ي ايران- توراني قرار دارد. با مهاجرت گونه هاي اين جنس به سمت شرق و غرب، دومين مركز تنوع اين جنس در چين و نواحي اطراف و مركز تنوع ثانويه ديگر آن در اروپا يكي در ناحيه ي بالكان و ديگري در شبه جزيره ي ايبريا واقع شده اند. ايران به تنهايي با بيش از 60 گونه از اين جنس، به عنوان بخش اصلي مركز تنوع آن محسوب مي شود. در بين گونه هاي جنس Scrophularia، تنوع برگ، نوع گل آذين، شكل و رنگ جام، وجود يا عدم وجود ناپرچمي و شكل ناپرچمي مي تواند به عنوان صفت تشخيصي استفاده شوند. در اين مطالعه، 53 گونه از اين جنس براي ايران مورد بررسي قرار گرفت. نمونه هاي جمع آوري شده توسط نويسنده و استاد راهنما و نيز نمونه هاي نگهداري شده در هرباريوم هاي BASU، TARI، T و TUH به طور دقيق مورد مطالعه قرار گرفت. شناسايي نمونه ها با استفاده از فلورها، منوگراف ها و ساير منابع صورت گرفت. در اين تحقيق، براي رفع برخي ابهامات و پيچيدگي هاي گونه هاي اين جنس از صفات ريخت شناسي و ريز ريخت شناسي استفاده شد. پوشش كركي سطح برگ در 41 گونه، ويزگي هاي دانه ي گرده در 41 گونه و ويژگي هاي دانه در 15 گونه با استفاده از ميكزوسكوپ الكتروني مورد بررسي قرار گرفت. در نتيجه، يك گروه بندي طبيعي براي جنس Scrophularia تهيه شد. آناليز PCA براي داده هاي ريخت شناسي و ريزريخت شناسي گونه هاي مورد مطالعه با استفاده از نرم افزار MVSP انجام شد. آناليز مجموع داده هاي پوشش كركي برگ، ويژگي هاي دانه و دانه ي گرده نشان داد كه اين صفات در توصيف گونه اي مفيدتر هستند و در تعيين حدود گونه اي و بخش بندي اين جنس به تنهايي ارزش تاكسونوميكي ندارند. در اين پژوهش، انواع مختلف پوشش كركي برگ، دانه و دانه گرده تعيين شد. گروه بندي براساس داده هاي ريزريخت شناسي اين صفات مصنوعي بوده و نمي تواند با روابط تبارزايشي گونه ها منطبق باشد. در تحقيق حاضر، چهار گونه احيا و دو گونه ي جديد معرفي شد. همچنين شش گونه ي ديگر به عنوان گونه ي جديد پيشنهاد مي-شود. به علاوه، لكتوتايپ هاي مناسب براي برخي گونه ها تعيين گرديد
    Thesis summary

  5. مطالعه بيوسيستماتيكي تيره طوسك در ايران
    زهرا رنجبر 2018
    تيره طوسك داراي 15 جنس و حدود 300 گونه است كه گياهاني بوته اي و علفي يكساله يا چندساله را شامل مي شود. براساس فلورا ايرانيكا و فلور ايران اين تيره داراي 6 جنس (Cephalaria، Scabiosa،Scabiosiopsis، Dipsacus و Pterocephalus) و نزديك به 60 گونه در ايران مي-باشد. نمونه هاي خشك موجود در هرباريوم هاي مختلف (BASU, TARI, FUMH, W, K, G, P, …) و نمونه-هايي كه در فصل هاي رشد در سال هاي 97-1392 جمع آوري شده بودند مورد مطالعه قرار گرفتند. ريزساختار سطح رويي برگ و گرده اين نمونه ها با استفاده از ميكروسكوپ الكتروني مورد بررسي قرار گرفت. آناليز مؤلفه هاي اصلي (PCA) براي داده هاي ريخت شناسي، ريزريخت شناسي سطح برگ و گرده شناسي 5 جنس انجام شد. علاوه بر اين داده ها وارد آناليز خوشه نيز شدند. در اين مطالعه براي جنس Cephalaria هجده گونه (گونه هاي C. bojnordensis، C. chaldoranensis C. golestanica، C. qeydarensis، C. kleinii و C. torbatejamensis به عنوان گونه جديد و همچنين گونه هاي C. sublanata و C. subindivisa كه مترادف گونه C. microcephala بودند به عنوان گونه هايي مجزا در نظر گرفته شدند. همچنين گونه هاي C. axillaris و C. integerrima كه قبلاً واريته اي از C. microcephala بودند به سطح گونه ارتقاء يافتند)، براي جنس Dipsacusسه گونه، براي جنس Pterocephalus بيست و يك تاكسون (گونه هاي P. bazmanicus، P. estahbanicus، P. golestanicus و P. farsicus به عنوان گونه جديد پيشنهاد شدند. يكي از واريته هاي گونه P. kurdicus به سطح گونه ارتقاء يافت و P. viscosissimus به عنوان گونه مجزا در نظر گرفته شد. همچنين گونه P. integrifolius احيا و شرح داده شد)، براي جنس Lomelosia چهار تاكسون (يك گونه جديد پيشنهادي L. pinnatifida) و براي جنس Scabiosa هفده تاكسون معرفي شدند. تاكسونومي عددي صفات ريخت شناسي در جنس Cephalaria بيشتر گونه ها را از هم تفكيك نمود اما افراد گونه C. microcephala به همراه گونه هاي نزديك آن تشكيل يك كمپلكس گونه اي را در آناليز PCA مي دهند، در جنس Dipsacus صفات ريخت شناسي، ريز ريخت شناسي اپيدرم برگ و گرده شناسي به خوبي باعث تمايز گونه ها شد و طبقه بندي هاي سنتي در اين جنس را نيز تأييد نمودند. در جنس Pterocephalus رنگ گل مهم ترين صفت در جدايي گونه هاي اين جنس بود اما كاهش ابعاد صفات ريخت شناسي تعيين
    Thesis summary

  6. مطالعه هاي سيستماتيكي برخي گونه هاي جنس Verbascum L. (خانواده گل ميمونيان) در ايران
    ثمينه نوري 2017
    چكيده: جنس Verbascum L. يكي از مهم ترين جنس هاي تيره Scrophulariaceae است و شامل حدود 360 گونه در سراسر جهان و 44 گونه در ايران است. از بين 44 گونه گل ماهور تا كنون گزارش شده در ايران, 21 گونه بوم ويژه (7/47%) هستند كه اغلب (93%) گونه هاي ايران- توراني مي باشند. رده بندي ها و گروه هايي كه تا كنون معرفي شده به طور كامل نتوانستند تقسيم بندي طبيعي اين جنس را بيان كنند. اين مطالعه سيستماتيكي براي ارزيابي روابط بين گونه اي در ميان گونه هاي گل ماهور در ايران بر پايه داده هاي ريخت شناسي، ريز ريخت شناسي و سيتوژنتيك انجام شد. نمونه هاي متعلق به 120 جمعيت از 18 گونه از گل ماهور (گونه هاي V. alceoides ,V. pseudodigitalis ,V. punalense ,V. oreophilum ,V. alepense , V. arbelense ,V. kochiiforme V. macrocarpum V. suworowianum, V. farsistanicum, V. lyprocarpum, V austroiranicum, V. straussii, V. nudicaule ,V. agrimoniifolium ,V. blattaria ,V. phoeniceum ,V. assurense) از سراسر ايران از سال 1391 تا 1394 جمع آوري شد. در استان هاي آذربايجان غربي و شرقي، مازندران، گيلان، قزوين، مركزي، كردستان، كرمانشاه، ايلام، همدان، لرستان، خورستان، فارس، كرمان، چهارمحال بختياري، كهگيلويه و بويراحمد و سيستان و بلوچستان جمع آوري هاي موفقي صورت پذيرفت. نتايج هر بخش با استفاده از نرم افزار PAS ورژن 14/3 آناليز شد. مطالعه ريخت شناسي با استفاده از 93 ويژگي ريخت شناسي رويشي و زايشي كمي و كيفي انجام شد. مطالعه ريز ريخت شناسي كرك با اسـتفاده از 80 ويژگي ريز ريخت شناسي كمي و كيفي بر روي 15 گونه (58 جمعيت)، مطالعه ريزريخت شناسي دانه گرده با استفاده از 7 ويـژگي ريخت شناسي كمي بر روي 17 گونه (63 جمعيت) و مطالعه ريزريخت شناسي دانه با استفاده از 6 ويژگي ريخت شناسي كمي و كيفي بر روي 17 گونه (117 جمعيت) صورت گرفت. علاوه براين، داده هاي كروموزومي شامل تعداد كروموزوم هاي ميوز و سطح پلوئيدي از بررسي سلول هاي ميوزي غنچه هاي گل بر روي 7 گونه (25 جمعيت) به دست آمد. نتايج ريخت شناسي پليمورفيسم بالايي را درون و مابين جمعيت هاي يك گونه نشان داد. تفاوت هاي بين افراد گاه تا حدي بالا است كه لزوم معرفي تاكسون هاي جديد حتمي مي باشد. گاه تنوع تا حدي پيش رفته كه تفاوت هايي با شرح اصلي تيپ پيدا نموده كه در اين صورت شرح نمونه اصلاح گ
    Thesis summary

  7. مطالعه روابط تبارشناختي گونه هاي جنس .Trigonella L در ايران
    زهرا حاج مرادي 2013

  8. فاطمه حاج مرادي 2013

M.Sc. Theses

  1. مطالعه سيستماتيكي جنس هاي استرگيمواستوم، اريزيموم و قدومه در ايران
    طيبه شيري مشعوف 2021
    تيره ي براسيكاسه( Brassicaceae ) يكي از بزرگترين تيره هاي گياهان گلدار جداگلبرگ با آرايش صليبي مي باشد كه باحدود350 جنس و 3700گونه پراكنش وسيعي در تمام نقاط كره زمين دارد .بيشترين انتشار آن در مناطق نيمكره ي شمالي و مركز تنوع آن نواحي ايراني و توراني مي باشد. جنس هاي Alyssum L,.Sterigmostemum M.B وErysimum L. متعلق به تيره يBrassicaceae مي باشند. Sterigmostemum گياه علفي يك ساله و چند ساله با كلاله هاي پايا و دو شاخه شناخته مي شود كه در بيشتر نقاط پراكنده مي باشد. در فلور ايرانيكا 8 گونه براي اين جنس گزارش شده است.. Alyssm يا قدومه يكي از اعضاي طايفه ي Alyseae مي باشد. گياهي يك، دو يا چند ساله كه شاخه هاي آن از قسمت پائين گياه منشعب شده و انشعابات به صورت افراشته و شكننده هستند. بر اساس فلور ايرانيكا اين جنس با 28 گونه و 7 وارياته پراكنش خوبي در ايران دارد. انتشار عمومي اين گياه در كشورهاي مصر، عربستان، فلسطين، ايران، پاكستان و عراق است.Eryssimum L. يكي از اعضاي تيره ي Brasecaceae مي باشد كه با بيش از 70 گونه پراكنش وسيعي در سرتا سر دنيا دارد. اين جنس بيش از 20 گونه گياه علفي يك ساله و چند ساله دارد كه در سرتا سر كشور پراكنده اند. در ايران حدود 13 گونه ي انحصاري از اين جنس وجود دارد. ديگر گونه هاي اين جنس علاوه بر ايران در آناتولي، عراق، فلسطين، سوريه، ارمنستان، روسيه، ماوراي قفقاز، افغانستان، پاكستان و جزاير بالكان مي رويند.
    Thesis summary

  2. مطالعه سيستماتيكي جنس هاي Ajuga، Teucriuum و Sutellaria از تيره نعناعيان در ايران
    فاطمه عسگري 2021
    تيره نعناعيان (Lamiaceae) از تيره هاي مهم گياهان گل دار پيوسته گلبرگ بوده و شامل 236 جنس مي باشد. كه در تمام نقاط كره زمين يافت مي شوند. بيشينه ي انتشار آن ها در نواحي مديترانه اي است. در ايران 49 جنس از تيره Lamiaceaeبا چند صد گونه پراكنش دارد كه برخي از آن ها در دو زير تيره ي Ajugoideae و Scutellarioideae قرار دارند. جنس Scutellaria بزرگترين جنس در زير تيره Scutellarioideaeاست كه در ايران شامل 21 گونه مي باشد. زير تيره Ajugoideae شامل 26 جنس جهان وطني مي باشند و 2 جنس Ajuga وTeucrium نيز در اين زير تيره قرار دارند. جنس Teucrium يكي از بزرگترين جنس هاي اين زير تيره است. كه شاكل 250 گونه است. تنوع اين جنس نواحي مديترانه اي مي باشد. جنس Ajugaداراي 50 گونه بوده كه در نواحي معتدل تا نيمه گرمسيري دنياي قديم پراكندگي دارند. تمركز ويژه اين پزو هش بر اجزاي گل و انواع تيپ كركي برگ در جنس هاي مورد مطالعه است. نمونه هاي جمع آوري شده توسط استاد رنجبر و دانشجويان طي مراحلي خشك و پرس شدند يا تحت فشار قرار گرفتند، سپس روي كارت هايي چسبانده شدند و اطلاعاتي مانند محل جمع آوري، تاريخ، شماره هر باريومي و ساير اطلاعات مربوط به آنها ضميمه شد. مورفومتري هاي انجام شده و همچنين اسلايد هايي كه از گل ها باز شد با استفاده از منابعي چون فلور ها، ،تصاويرنمونه هاي هرباريومي موجود در جهان و...مورد شناسايي قرار گرفتند. ميكروسكوب نوري Olympusو همچنين ميكروسكوپ الكتروني نگاره مدل Jeol JSM-840A نيز جهت ديدن كرك هاي اپيدرم برگ مورد استفاده قرار گرفتند. نتايج حاصل از مطالعه ي ريخت شناسي جنس Scutellaeia با داده هاي قبلي مطابقت داشت. نتايج حاصل از جنس Ajuga منجر به ارتقاء تاكسون هاي A. scoparia، A. tomentella و A. euphrosiodes از رده زيرگونه و يا واريته به رده گونه و ارائه شرح كامل براي زيرگونه هاي ارتقاء يافته شده. همچنين ساختار كرك اپيدرم برگ در تاكسون هاي دو جنس Teucrium و Scutellaria مورد مطالعه و بررسي قرار گرفت و بر اين اساس 5 تيپ كركي تشخيص داده شد. بر اساس ويژگي هاي ساختار كرك و تيپ آن تاكسون هاي Scutellariaداراي كرك هاي تك سلولي ساده ، چند سلولي ساده، سردار و صفحه اي بودند. جنس Teucrium داراي كرك هاي تك سلولي ساده ، چند سلولي ساده، غير غده اي منشعب، سردار و صفحه اي بودند. كه مطابق داده هاي كركي
    Thesis summary

  3. مطالعه سيستماتيكي جنس هاي پاراكاريوم، نونه آ و هليوتروپيوم در ايران
    فاطمه چهارمحالي 2021
    راسته گاوزبان (Boraginales) داراي 156 جنس يا سرده و 2500 گونه است. بيشتر گياهان علفي با كرك هاي ريش مانند، گاهي درختچه اي يا بالارونده هستند. گل آذين معمولاً گرزن مارپيچ است كه با شكوفا شدن گل ها باز مي شود. گل ها معمولاً دو جنسي و منظم اند. كاسه گل متشكل از 5 كاسبرگ آزاد يا پيوسته و معمولاً همپوش است. جام گل داراي 5 گلبرگ پيوسته است. پرچم ها 5 عدد است. بساك رو به داخل و ميله ها اغلب در قاعده داراي ديسك حاوي شهداند. تعدادي از گونه هاي آن مانند گل فراموشم نكن، گل گاوزبان، سپستان، آفتاب پرست، آلكانا و گل عسلي براي تزئين در كناره هاي علفي كاشته مي شود. جنس L. Heliotropium يا آفتاب پرست در ايران حدود 50 گونه گياه علفي يك ساله و چند ساله دارد كه در سرتاسر ايران پراكنده اند. از رايج ترين آنها مي توان به H. aucheri در مناطق مركزي، H. bacciferum و H. ramosissimum در مناطق جنوبي ايران نام برد. ايران در حدود 23 گونه انحصاري از جنس را در خود جاي داده است. جنس ديگر Boiss. Paracaryumدر فلور ايرانيكا داراي 16 گونه است كه 11 گونه آن در ايران وجود دارد و از اين 11 گونه برخي ازگونه هاي آن اندميك ايران هستند كه عبارتند از:P. persicum, P. cyclhymenium ، P. gracile،P. salsum و P. tenerum است.جنس ديگر Rchb. Nonnea در فلور ايرانيكا داراي 17 گونه است كه برخي ازگونه هاي آن اندميك ايران هستند. از گونه هاي اين جنس مي توان به N. lutea ، N. caspica و N. persica اشاره كرد. گونه هاي اين جنس ها نياز به انجام مطالعات بيشتر جهت دستيابي به وضعيت سيستماتيك كل جنس دارد. لذا با توجه به فقدان اطلاعات سيستماتيكي در مورد اكثر گونه هاي اين جنس ها و خويشاوندان نزديك آن در ايران، در اين مطالعه به بررسي مرفولوژيكي، گرده شناسي و كاريولوژيكي گونه هاي اين جنس ها و خويشاوندانشان پرداخته مي شود.
    Thesis summary

  4. بررسي مقايسه اي مراحل تكوين اندام هاي زايشي در Scrophularia valida و Verbascum pseudodigitalis
    بهاره محمدي 2019
    چكيده: بررسي تكوين گل براي درك تمايزسلولي و سازوكارهاي ژنتيكي لازم براي اندام زايي، مناسب است. در اين مطالعه مراحل تكويني بساك و تخمك در دوگونه Verbascum pseudodigitalis و Scrophularia valida كه متعلق به تيره گل ميمونيان مي-باشند مورد بررسي و مقايسه قرار گرفت. غنچه هاي گل در مراحل نموي مختلف برداشت، پس از تثبيت در FAA و گذراندن مراحل آبگيري، قالب گيري در پارافين، با ميكروتوم برش گيري و با هماتوكسيلين- ائوزين رنگ آميزي شدند. مراحل تكوين اندام هاي زايشي با استفاده از ميكروسكوپ نوري، پلاريزان و فلورسانس بررسي و عكس برداري شد. نتايج نشان داد كه گياه V. pseudodigitalis، داراي پنج پرچم زايا است كه در حلقه سوم گل تمايز مي يابند. ميله پرچم ها داراي كرك هاي درختي فراواني مي باشد. سلول هاي pmc از توده هاگزاي بساك بوجود مي آيند. در مراحل اوليه تكوين، ديواره بساك جوان چهار لايه است كه شامل لايه اپيدرم، مكانيكي، مياني و سپس لايه ي تاپي است. در اين گونه سلول هاي تاپي در تمامي مراحل نموي حضور داشته و حالت ترشحي دارند. سلول هاي لايه تاپي ثبات زيادي دارند و دو هسته اي مي باشند. ميكروسپورها با گذراندن مراحل ميوز تترادها را ايجاد مي كنند. آرايش تتراد ها از نوع تتراهدرال و تتراگونال است. دانه هاي گرده كاملا متقارن و سه شياره مي باشند. تخمدان در اين گياه، فوقاني، دو حجره اي، كرك دار و سين كارپوس با تعداد زيادي تخمك است كه در اطراف يك محور مياني شكل گرفته اند. تخمك واژگون و تك پوسته اي و كم خورش مي باشد. كيسه روياني هشت سلولي و نمو آن از نوع پلي گونوم است. در گونه S. valida چهار پرچم زايا و يك ناپرچمي وجود دارد. در اين گونه كرك هايي روي ميله و بساك وجود داشت اما تراكم زيادي نداشتند و كرك ها از نوع سركيسه اي مي باشند. ميله پرچم در اين گونه ضخامت قابل توجهي داشته و بساك ها قلوه اي شكل و داراي دو خانه هستند. سلول هاي pmc كه از توده هاگزا بوجود آمده اند، داراي هسته درشت و سيتوپلاسم متراكم هستند. ديواره بساك جوان در اين مرحله شامل چهار لايه است كه با توجه به اينكه لايه مياني يك لايه است مي توان گفت نمو ديواره از نوع دولپه اي مي باشد. لايه تاپي كه در ابتدا سلول هاي كوچكي دارد به تدريج در طي نمو، سلول هاي اين لايه بسيار درشت و واكوئله مي شوند. سلول هاي اين لايه در برخي قسمت ها تك هسته اي و در ب
    Thesis summary

  5. مطالعه تاكسونوميكي تيره خواجه باشي در ايران
    زهرا مرادي 2018
    در ابن بررسي روابط موجود ميان گونه هاي مزبوط به جنس هاي تيره خواجه باشي از حيث مرفولوژي گياه، مرفولوژي دانه گرده، تشريج برگ و ساقه و ....... مورد مطالعه قرار مي گيرد.
    Thesis summary

  6. مطالعه تاكسونوميكي زيرتيره Boraginoideae (Boraginaceae) در ايران
    فرزانه السادات هاشمي بزنجاني 2017
    تيره Boraginaceae داراي حدود 2500 گونه در 130 جنس مي باشد كه در مناطق گرمسيري، نيمه گرمسيري و گرم پراكنده شده اند. زيرتيره Boraginoideaeدر ايران حدود 100 گونه گياه علفي يك ساله و چند ساله دارد كه در سرتاسر ايران پراكنده اند. ايران در حدود30 گونه انحصاري از اين زيرتيره را در خود جاي داده است. ديگر گونه هاي آن علاوه بر ايران در افغانستان، پاكستان، شمال آفريقا، عراق، عربستان، تركمنستان، مصر، بخش هاي از روسيه، آسياي مركزي، آناتولي، ارمنستان، جنوب اروپا، آسياي جنوب شرقي، قفقاز، سوريه و هندوستان نيز مي رويند. گياهان اين زيرتيره، پايا و دوساله، پوشيده از كرك هايي نسبتاً ريز يا نرم و در پايه غده اي هستند. تاج گل و كاسه گل داراي 5 قسمت، جام لوله اييا گرزي شكل با 5 لبه ي كوتاه و گلويي برهنه است. در اين زيرتيره صفاتي همچون پوشش كركي، اندازه و رنگ جام گل بسيار حائز اهميت هستند و از طرفي وضعيت كرك اين گياهان بيشترين تغييرات را در پوشش برگ ها نشان مي دهند و يكي از صفات جداكننده اين جنس ها به حساب مي آيد. مطالعه بيوسيستماتيكي بر روي جنس هاي متعلق به اعضاي زيرتيره فوق به منظور تعيين روابط جنس ها و گونه ها با استفاده از 58 ويژگي كمي و كيفي ريخت شناختي مربوط به اندام هاي رويشي و زايشي انجام شد. همچنين عدد پايه و رفتار كروموزومي در تقسيم ميوز در جمعيت هاي مختلف دو گونه Anchusa و Moltica مورد مطالعه قرار گرفت. بعلاوه ويژگي هاي ريزريخت شناسي پوسته بذر گونه ها با استفاده از SEM مورد بررسي قرار گرفت. براساس نتايج حاصل يك گونه جديد از جنس Moltica براي فلور ايران معرفي شد و جايگاه يك زيرگونه از جنس Anchusa نيز به سطح گونه ارتقا يافت. بعلاوه اعداد پايه كروموزومي گزارش شده براي دو جنس تائيد شد.
    Thesis summary

  7. مطالعه سيتوتاكسونوميكي ريزتبار Centaureineae در ايران
    علي عسكري 2017
    جنسL. . Centaureaيكي از جنس هاي تيره كاسني (Asteraceae) است. تيره كاسني (Compositae) يكي از تيره هاي بزرگ گياهان دولپه اي و آخرين تيره اين گروه به شمار مي آيد. گياهان ابن جنس گياهاني علفي يك ساله يا دوساله يا چند ساله داراي ساقه اي منشعب يا ساده به ارتفاع 25 تا 80 سانتي متر و برگهائي سبز مايل به سفيد و پوشيده از تارهاي نسبتاً پنبه اي يا به ندرت بي كرك است و چون در مزارع مخصوصاً مزارع گندم و غلات يافت مي شود از اين جهت به گل گندم نام گذاري شده است. برگهاي قاعده آن دمبرگ مشخص و پهنكي غالباً با بريدگيهاي عميق دارد در حالي كه برگهاي قسمتهاي فوقاني ساقه گياه عموماً باريك ساده و بدون دندانه است. اين گياهان عموما علفي، بندرت چوبي و داراي برگهاي متناوب و ساده يا كم و بيش با پهنك بريده و به اشكال مختلف هستند. دستگاه زايشي در اين گياهان وضع خاصي دارد كه در گياهان دولپه اي ديگر ديده نمي-شود. گل آذين به صورت كپه اي است كه در آن محور يا دمگل در انتها به صورت نهنجي مشترك توسعه مي يابد و درگريباني از برگكها محصور مي شود. گلها معمولا در بغل برگكهاي مادر، كه آنها را پولكها يا پرزهاي روي نهنج گويند قرار دارند. اين جنس با بيش از 250 گونه پراكنش وسيعي در نيمكره شمالي دارد. مراكز اصلي تنوع اين جنس مديترانه، آسياي تا چين مي باشند. اين جنس در ايران 76 گونه گياه علفي يك ساله يا دوساله و چندساله دارد كه در سرتاسر كشور پراكنده اند. در ايران 32 گونه انحصاري از اين جنس وجود دارد. گونه هاي اين جنس نياز به انجام مطالعات بيشتر جهت دستيابي به وضعيت سيستماتيك كل جنس دارد . لذا با توجه به فقدان اطلاعات سيستماتيكي در مورد اكثر گونه هاي اين جنس بويژه در ايران، در اين مطالعه به بررسي مرفولوژيكي و كاريولوژيكي گونه هاي اين جنس پرداخته مي شود. گياهان زيرتبار Centaureineae گياهاني يك ساله، چند ساله و بندرت بصوذت بوته هاي نيمه چوبي هستند. خ منظور تعيين جايگاه دقيق تاكسونوميكي گونه هاي اين زيرتبار و نيز دستيابي به اطلاعات سيستماتيكي و سيتوتاكسونوميكي جامع تر در مورد اين زيرتبار، ويژگي هاي ريخت شناسي، تشريحي و كروموزومي سه جنس بزرگ اين زيرتبار مورد بررسي قرار گرفت.
    Thesis summary

  8. مطالعه سيتوتاكسونوميكي جنس Centaurea L. (Asteraceae) در ايران
    سميه محمدي اصل 2016
    جنس Centaurea L. با داشتن نزديك به 250-200 گونه بزرگترين جنس خانواده Asteraceaeاست. همچنين دومين جنس بزرگ طايفه Cardueae به شمار مي رود. اين جنس از نظر طبقه بندي مشكلات تاكسونومي بسيار پيچيده اي دارد. در اين مطالعه سعي شده است به بررسي مشكلات تاكسونوميكي بخش Microlophus در سطوح ريخت شناسي، سيتوتاكسونومي و ريزريخت شناسي پرداخته شود. نتايج مطالعات ريخت شناسي نشان داد هشت گونه از اين بخش در ايران پراكنش دارند همچنين دو گونه جديد نيز در ايران گزارش شدند. مطالعات سيتوتاكسونوميكي وجود اعداد پايه كروموزومي 11و 10،9x=را در تاكسون هاي اين بخش نشان داد. مطالعات ريز ريخت شناسي وجود سه نوع كرك چندسلولي بلند، چند سلولي كوتاه و قلابي در تاكسون هاي اين بخش نشان داد همچنينمشخص شد كه اندازه روزنه ها در گروه هاي مختلف متفاوت است. به طور كلي مطالعات ريخت شناسي، سيتوتاكسونومي و ريزريخت شناسي در تفكيك و جدايي گونه هاي اين بخش مفيد بودند.
    Thesis summary

  9. مقايسه ويژگي هاي مورفولوژيكي و فيتوشيميايي برخي گونه هاي زالزالك
    سيده زهرا سيدي 2016
    با توجه به استفاده روز افزون از گياهان دارويي بررسي و اندازه گيري خواص شيميايي گونه هاي دارويي و مقايسه و انتخاب گونه اي كه بيشترين خواص دارويي را داشته باشد از اهميت بالايي برخوردار است. در مطالعه حاضر سه گونه زالزالك (Crataegus): C. azarolus var. aronia، C. persica و C. anatolicus از جهت مورفولوژيكي اندام هاي اصلي و صفات فيتوشيميايي مقايسه شدند. صفات مورفولوژيكي شامل تعداد لوب، تعداد دندانه، طول و عرض برگ و كرك دار بودن و نبودن برگ؛ نوع گل آذين، قطر گل، تعداد خامه گل و خصوصيات ريخت شناسي دانه گرده؛ قطر گوشت، قطر هسته، نسبت قطر گوشت به قطر هسته، تعداد هسته و رنگ ميوه؛ خار دار بودن يا نبودن و طول آن هستند و صفات فيتوشيميايي شامل: اندازه گيري محتواي فنل كل، فلاونوئيد كل، آنتوسيانين كل، ظرفيت آنتي اكسيداني، محتواي روتين و كوئرستين توسط HPLC در هر سه اندام برگ، گل و ميوه مورد آزمايش قرار گرفت. گونه ها از مناطق همدان، سنندج و روستاي زِنان جمع آوري و مورد مطالعه قرار گرفت. نتايج نشان داد برگ اين سه گونه از نظر صفات مورفولوژيكي تعداد لوب عميق، تعداد دندانه، تعداد خامه، طول شيار دانه گرده، تعداد هسته، قطر ميوه، قطر گوشت، قطر هسته و نسبت قطر گوشت به قطر هسته تفاوت معني داري نداشته اند در حالي كه گونه C. azarolus var. aronia داراي بيشترين طول محور قطبي در دانه گرده را دارا بود و گونه C. persica داراي بيشترين طول و عرض برگ، طول خار، قطر گل و طول محور استوايي دانه گرده بود و گونه C. anatolicus بيشترين طول و عرض شيار دانه گرده را داشت. در بين صفات فيتوشيميايي محتواي روتين گل در سه گونه غير معني دار بود. گونه C. azarolus var. aronia داراي بالاترين ميزان محتواي فلاونوئيد كل برگ، محتواي روتين و محتواي كوئرستين برگ بود و گونه C. persica داراي بالاترين ميزان محتواي فنل كل، فلاونوئيد كل، آنتوسيانين كل، ظرفيت آنتي اكسيداني، محتواي كوئرستين در گل و ميوه را دارا بود و گونه و C. anatolicus داراي بالاترين ميزان محتواي فنل كل، آنتوسيانين كل، ظرفيت آنتي اكسيداني در برگ؛ محتواي كوئرستين گل و محتواي روتين ميوه بود. در كل به نظر مي رسد كه با توجه اهميت محتواي فنل كل، محتواي فلاونوئيد كل، آنتوسيانين كل، ظرفيت آنتي اكسيداني و محتواي روتين و كوئرستين در خواص دارويي زالزالك و بالاتر بودن اين صفات
    Thesis summary

  10. مطالعه تاثير پس از برداشت ساليسيليك اسيد و نيتريك اكسايد بر دوام عمر، تشكيل ليگنين و خميدگي در دو رقم ژربراي شاخه بريده
    آزاده معصومي 2013
  11. مطالعه بيوسيستماتيكي جنسL. Silene در ايران
    فرزانه سهيلي 2013
  12. مطالعه سيستماتيكي جنس L. Erysimum در ايران
    سميه كرمي 2013
  13. مطالعه تركيبات فنلي و فعاليت زيستي برخي از گونه هاي جنس Onosma L. (تيره گاوزبان) در ايران
    فاطمه آراوند 2013
  14. مطالعه سيستماتيكي جنس .Heliotropium L در ايران
    زينب نورالهي 2013
  15. مطالعه بيوسيستماتيكي جنسL. Salvia در ايران
    اعظم پاكتچي 2013
  16. مطالعه فتيوشيميايي و فعاليت زيستي برخي از گونه هاي جنس Centaurea L. (تيره مركبان) در ايران
    رز اقباليان 2013
  17. مطالعه بيوسيستماتيكي جنسL. Stachys در ايران
    حليمه دهقاني 2013