ورود اصولی بخش خصوصی به حوزه خدمات دانشجویی از ملزمات دانشگاه ها است/ درهم‌تنیدگی فرهنگ، حاکمیت ملی را استحکام می بخشد

دکتر یعقوب محمدی فر رئیس دانشگاه بوعلی سینا در اولین همایش زندگی دانشجویی، فرصت ها و آسیب ها که در سالن همایش های سرو دانشکده کشاورزی برگزار شد گفت: نباید فراموش کرد زمانی که دانشجو در دانشگاه و شهری جدید ساکن می شود، شرایط جدید به او غالب شده و رفتارها و فرهنگ های جدیدی را تجربه می کند.

وی مطرح کرد: زمانی که یک دانش آموز و خانواده تمامی اقدامات او را زیر نظر داشته است، پس از دانشجو شدن به یکباره رها می شود؛ این رهایی معضلاتی را به دنبال دارد که ۶ ماهه اول این زندگی را تحت تاثیر قرار می دهد، این چرخه انتقال مسائل فرهنگی و اجتماعی دانشجو را تحت شعاع قرار می دهد.

محمدی فر یادآور شد: خوشبختانه به پیشنهاد دکتر قنبری خوابگاه ها به سرا تغییر نام داده اند؛ چرا که اسکان دانشجو فقط به سبب مکانی برای خواب نیست بلکه جایی برای زندگی جدید است.

وی متذکر شد: باید پذیرفت سراها استانداردهای یک زندگی دانشجویی مناسب را ندارند و شرایط اسکان فقط برای ۵۰۰ نفر مناسب است.

رئیس دانشگاه بوعلی سینا در ادامه گفت: آنچه که نیاز است ورود بخش خصوصی به عرصه ساخت خوابگاه است که متاسفانه برنامه خاصی تاکنون ارائه نشده است تا بتوان سرمایه گذاری طولانی مدت را انجام داد.

یعقوب محمدی فر اشاره کرد: دانشگاه بوعلی سینا در سه شهرستان استان همدان سراهای کاملا خصوصی را دارد که در قیاس با سایر سراها نیست.

وی افزود: باید دنبال مدل های عملی باشیم، بدترین پیمانکار دولت و بخش دولتی است؛ اگر بخواهیم در این عرصه خدمات بهتری را دریافت کنیم نیازمند ورود اصولی بخش خصوصی هستیم تا بتوان به شعار "دولت ضد خصوصی سازی است" پایان داد؛ در دولت های موفق دنیا این دولت ها هستند که حامیان بخش خصوصی بوده و شرکت های تولیدی خود را جهانی کرده کرده اند.

وی تصریح کرد: شرایط دانشگاه بوعلی سینا برای قرارداد بستن با پروژه ها و برنامه های ساخت، بهبود زندگی دانشجویی است؛ اگر دانشجو اسکان و غذای مناسبی نداشته باشد فعال نخواهد بود.

دکتر محمدی فر در پایان خاطرنشان کرد: امیدواریم گام هایی برداشته شود که مجموعه ای واحد را تشکیل داده و استاندارد سازی در سطح کلان باشد چراکه درهم تنیدگی فرهنگ حاکمیت ملی را استحکام می بخشد؛ همچنین مقالات ارائه شده موثر بوده و شاهد نتیجه آن در زندگی خوابگاهی باشیم.