Ali Akbar Safari Sinegani

پايداري به پادزيست ها از بزرگترين چالش هاي قرن 21 هستند. در دهه هاي گذشته پيدايش ريزجانداران پايدار به پادزيست شتاب گرفته است. گذشته از پادزيست ها فلزهاي سنگين نيز از راه فرايندهايي مانند همگزيني و پايداري همزمان سبب برانگيختگي ژن هاي پايداري پادزيستي مي گردند. كارهاي مردمي به سبب اينكه مايه انباشت فلزهاي سنگين در خاك مي شوند، خطر افزايش باكتري هاي پايداري به پادزيست و نيز ژنهاي پايداري پادزيستي و رسيدن اين آلاينده ها از راه هايي مانند آب هاي سطحي و زيرزميني، كودهاي دامي و فراورده هاي كشاورزي به چرخه غذايي و باكتري هاي بيماريزا را نيز افزايش مي دهند. پژوهش كنوني با هدف بررسي پيامد فلزهاي سنگين بر فراواني باكتري هاي پايدار به پادزيست و فلز در آبها و خاك هاي آلوده داراي فلز سنگين با كاربري گوناگون و نيز بودن ژن هاي پايدار به پادزيست ها در اين خاك ها و آب ها و از سوي ديگر بررسي پيامد كاربرد پادزيست در مرغداري ها بر فراواني باكتري هاي پايدار به پادزيست ها در كودها انجام شد. در گام نخست پژوهش از خاك هاي كشاورزي، چراگاه پيرامون سه معدن سرب و روي آهنگران، آهن باباعلي و آهن گلالي و نيز زباله هاي اين سه معدن نمونه خاك برداشته شد. از آب هاي روزميني و چشمه هاي پيرامون اين معادن نيز نمونه برداري انجام شد. غلظت فلزهاي سنگين در نمونه هاي آب برداشته شده كمتر از مرز استاندارد پيشنهاد شده بوسيله سازمان WHO و FAO بود بنابراين از ادامه پژوهش روي اين نمونه ها چشم پوشي شد. براي بررسي فراواني باكتري هاي پايدار به پادزيست و فلز خاك ها كشت نمونه هاي خاك به روش پخش در پليت به ترتيب روي كشتگاه مولر هينتون آگار داراي µg/ml 8 آموكسي سيلين، آمپي سيلين و تتراسايكلين؛ µg/ml 4 ونكومايسين، جنتامايسين و داكسي سايكلين و µg/ml 16 استرپتومايسين و نوترينت آگار داراي µg/ml 100 سرب، كادميم، كبالت، نيكل و روي؛ µg/ml 5/12 جيوه و µg/ml 200 مس كشت داده شدند. نتايج شمارش باكتري هاي پايدار نشان داد كه بيشترين پايداري باكتريها در كاربري كشاورزي و چراگاه به پادزيست ونكومايسين و در كاربري معدن به آموكسي سيلين بود و كمترين پايداري در هر سه كاربري به جنتامايسين بود. فراواني نسبي باكتري هاي پايدار به همه پادزيست ها گذشته از ونكومايسين و استرپتومايسين در كاربري معدن بيشترين و در كاربري كشاورزي كمترين بود. پايداري نسبي

به منظور بررسي اثر سيستم هاي گوناگون تغذيه اي بر عملكرد و اجزاء عملكرد گياه روغني آفتابگردان در شرايط تنش رطوبتي، آزمايشي به صورت كرت هاي خرد شده در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار در مزرعه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه بوعلي سينا همدان در سال هاي 1393 و 1394 اجرا شد. تيمارها شامل دو سطح آبياري بهينه و تنش كم آبياري (به ترتيب آبياري پس از 60 و 120 ميلي متر تبخير از تشتك تبخير كلاس A) به عنوان كرت هاي اصلي و تيمارهاي گوناگون تغذيه گياهي شامل: 1- عدم كاربرد هر گونه كود شيميايي و زيستي (شاهد)، 2- كاربرد 100 درصد كود شيميايي پيشنهاد شده، 3- 50 درصد كود شيميايي نيتروژن و فسفر پيشنهاد شده، 4- كود آلي ورمي كمپوست، 5- كود زيستي فسفونيتروكارا، 6- كود زيستي بيوسولفور، 7- فسفونيتروكارا+50 درصد كود شيميايي نيتروژن و فسفر پيشنهاد شده، 8- فسفو نيتروكارا+ ورمي كمپوست، 9- فسفونيتروكارا+ ورمي كمپوست+ 50 درصد كود شيميايي نيتروژن و فسفر پيشنهاد شده، 10- بيوسولفور+ 50 درصد كود شيميايي نيتروژن و فسفر پيشنهاد شده، 11- بيوسولفور+ ورمي كمپوست، 12- بيوسولفور+ ورمي كمپوست+ 50 درصد كود شيميايي نيتروژن و فسفر پيشنهاد شده و 13- ورمي كمپوست+ 50 درصد كود شيميايي نيتروژن و فسفر پيشنهاد شده به عنوان كرت هاي فرعي بود. بررسي فراواني باكتري هاي حل كننده فسفات و ازتوباكتر در ريزوسفر آفتابگردان طي دو مرحله گلدهي و رسيدگي فيزيولوژيك نشان داد كه كودهاي زيستي و آلي به ويژه در تلفيق با يكديگر و به همراه سطح كاهش يافته كودهاي شيميايي منجر به افزايش معني دار فراواني اين باكتري ها شدند. در مقابل كاربرد كودهاي شيميايي به خصوص كاربرد كامل آن، افزايش معني دار اين صفت را در پي نداشت. تنش كم آبياري باعث افزايش معني دار غلظت عناصر نيتروژن و فسفر خاك پس از برداشت آفتابگردان گرديد. بيشترين غلظت فسفر و نيتروژن خاك در شرايط آبياري بهينه و كم آبياري به ترتيب در تيمار فسفونيتروكارا+ ورمي-كمپوست و نيمي از كودهاي شيميايي و فسفونيتروكارا+ ورمي كمپوست به دست آمد.تنش كم آبي با تاثير منفي بر شاخص هاي رشدي از جمله دوام شاخص سطح برگ و سرعت رشد محصول باعث كاهش فتوسنتز و در نهايت عملكرد دانه گرديد. در مقابل بسياري از تركيبات كودي به كار رفته به ويژه در شرايط تنش كم آبياري باعث افزايش معني دار شاخص هاي رشدي شدند. همچنين

Spreading of manure and sewage sludge on agricultural lands has been gaining attention in past decade as it improves soil nutrient status and enhances microbial activity. On the other hand, pathogens including bacteria, viruses, and protozoa have been found in these organic fertilizers. In many arid regions in developing countries the main source of drinking water is groundwater abstracted from drilled wells. Moreover, wastewater collection and treatment systems are uncommon in these countries and therefore there is a real risk for the abstracted water being contaminated with pathogens and pose a health risk through the food chain. Percolation through the vadose zone has been found to be a significant mechanism for removing microbial contaminants. Bacteria retention occurred mostly in the top layer of a soil (a few 10 cm). The main retention mechanisms are physical straining or filtration within the pores of the solid matrix. Depending on its physiological state a bacterial cell may attach to surfaces where it may grow or can be dislodged into the aqueous solution and transported to new regions. Soils as filtration media for percolating wastes carrying bacterial contaminants may allow their survival and 641 growth and thus serve as a temporary sink and a source for delayed leaching of bacteria into the subsurface. Several factors have been reported to affect the survival of fecal coliforms (FC) in soils. The two most significant abiotic parameters influencing the survival of bacteria in soil are temperature and water availability. Survival of bacteria decreases with increasing temperature. Survival of E. coli and P. fluorescens CHA0 under non-optimal temperature and nutrient deprivation has been studied. Survival of E. coli had an inverse relationship with temperature, whereas for P. fluorescens a direct relationship between temperature and T90 values was established in the range 5–15ºC, with an inverse relationship at higher temperatures. Animal and human waste-bor