Hossein Moradimokhles

پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير آموزش رياضي با كمك شبيه سازهاي تعاملي بر انگيزش، يادگيري و يادداري دانش آموزان پايه چهارم شهرستان ملاير انجام شده است. نوع پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي، از نظر ماهيت كمي و روش شبه آزمايشي است. جامعه آماري اين پژوهش شامل تمامي دانش آموزان و پايه چهارم شهرستان ملاير هستند. حجم نمونه با نمونه در دسترس و به تعداد ( 30 نفر) 15 نفر گروه آزمايش و 15 نفر گروه كنترل انتخاب گرديدند براي گردآوري دادهها از پرسشنامه ي انگيزش تحصيلي هارتر و پرسشنامه يادگيري و يادداري محقق ساخته استفاده شد و روايي محتوايي پرسشنامه به تاييد استاد راهنما و صاحب نظران رسيد كه پايايي پرسشنامه انگيزش تحصيلي 0/80 و پايايي پرسشنامه محقق ساخته يادگيري و يادداري 0/83 بدست آمد به منظور تجزيه و تحليل دادههاي به دست آمده از روشهاي آماري توصيفي (ميانگين، انحراف استاندارد واريانس و خطاي (ميانگين و آمار استنباطي آزمون) كالموگروف – اسميرونوف براي نرمال بودن توزيع دادهها آزمون تي مستقل به منظور تعيين ميزان همگني يا غيرهمگني گروه ها در ابتداي پژوهش و در پيش آزمون و همچنين آزمون تحليل كوواريانس استفاده شد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار 22 spss انجام شد نتايج پژوهش نشان داد كه ميزان يادگيري يادداري و انگيزش تحصيلي دانش آموزاني كه به كمك شبيه سازي تعاملي گروه آزمايش آموزش ديده اند بيشتر از گروهي است كه به روش غير تعاملي آموزش ديده اند؛ بنابراين آموزش رياضي به كمك شبيه ساز تعاملي بر يادگيري، يادداري و انگيزش تحصيلي دانش آموزان پايه چهارم شهرستان ملاير تأثير داشته است.
Thesis summary