استفاده از روش برهمنگاری تصاویر دیجیتالی برای اندازه گیری تنش پسماند در روش سوراخ کاری مرکزی - دانشکده فنی و مهندسی
استفاده از روش برهمنگاری تصاویر دیجیتالی برای اندازه گیری تنش پسماند در روش سوراخ کاری مرکزی
نوع: Type: پایان نامه
مقطع: Segment: کارشناسی ارشد
عنوان: Title: استفاده از روش برهمنگاری تصاویر دیجیتالی برای اندازه گیری تنش پسماند در روش سوراخ کاری مرکزی
ارائه دهنده: Provider: جلال نوری - رشته مکانیک
اساتید راهنما: Supervisors: دکتر امیرحسین محمودی
اساتید مشاور: Advisory Professors: دکتر حسن ختن لو
اساتید ممتحن یا داور: Examining professors or referees: دکتر علی علوی نیا - دکتر هاشم مظاهری
زمان و تاریخ ارائه: Time and date of presentation: دوشنبه 1401/12/15
مکان ارائه: Place of presentation: سمینار 3 گروه مکانیک
چکیده: Abstract: روش برهمنگاری تصاویر دیجیتال در دهه اخیر مورد توجه بسیاری قرارگرفته است. بسیاری از محققان در زمینههای مختلف مهندسی، بهطور مثال در مهندسی مکانیک و در زمینه اندازهگیری میدانهای جابجایی و کرنش و در نتیجه اندازهگیری تنش نیز، پژوهشهای گستردهایی انجام داداهاند. این روش دارای ویژگیهاییست که برتری آن را بر روشهای دیگر اندازهگیری میدان جابجایی بهخوبی نشان داده است. ویژگیهایی مانند عدم نیاز به اپراتور حرفهایی، عدم نیاز به پیشنیازهای پیچیده و هزینهبر برای شروع آزمایش، عدم تأثیر پذیری زیاد از شرایط محیطی مانند دما و ... از جمله مزایای این روش میباشد. همچنین سهولت دسترسی و ازرانی تجهیزات تصویربرداری و محاسباتی و نیز پیشرفته شدن این دو ملزوم اساسی برای روش برهمنگاری تصاویر دیجیتال هم بر افزایش قدرت این روش و در نتیجه اشتیاق محققین برای استفاده از آن افزوده است. اما این روش عاری از نقص نمیباشد. یکی از محدودیتهای مهم در روش برهمنگاری تصویر دیجیتال، الزام به عمود بودن محور نوری آینه بر سطح قطعه است، بطوری که این محدودیت بهعنوان یکی از سه اصل اساسی روش برهمنگاری تصاویر دیجیتال بیان شده است. چندی از محققین با صراحت نتایج به دست آمده از این روش، در صورتی عدم عمود بودن محور نوری دوربین بر سطح قطعه را بی اعتبار توصیف کردهاند. حال آنکه این محدودیت باعث ناکارآمدی روش برهمنگاری تصاویر دیجیتال در موارد آزمایشگاهی و حتی صنعتی شده است. برای اندازهگیری تنشهای پسماند با روشهای سوراخکاری، ایجاد خطا در سوراخکاری در صورت برداشتن مته و سایر تجهیزات بهمنظور ثبت تصویر، باعث ناکارآمدی روش برهمنگاری تصویر دیجیتال میشود. در مقالاتی دیگر برای اندازهگیری میدان جابجایی در مواردی که امکان عمود بودن دوربین بر سطح قطعه را ندارند، روش برهمنگاری تصاویر دیجیتال 3 بعدی را توصیه کردهاند که خارج از حوصله بحث پژوهش حاضر است. مقالاتی دیگر نیز استفاده از ادوات اپتیک مانند آینه یا منشور را پیشنهاد دادهاند که باید گفت استفاده از آینه برای ثبت تصویر عمود همیشه عملی نیست. در پژوهش حاضر اقدام به رفع الزام عمود بودن محور نوری دوربین در روش برهمنگاری تصویر دیجیتال و همچنین ایجاد چینش و دستورالعملی برای اندازهگیری تنشهای پسماند به روش سوراخکاری مرکزی گامبهگام با این شیوه، بهصورت دوبعدی )تنها با یک دوربین( است. در این پژوهش مبانی نظری ریاضی برای روش برهمنگاری تصاویر دیجیتال ایجاد شد که از دیدگاه تئوری نیز تاییدی بر ادعای مطرح شده در پژوهش است. آزمایشهای انجام شده نیز این مدعا را با دقت قابل قبولی اثبات کرد.
فایل: ّFile: دانلود فایل