بررسی اثر خطر نسبی زلزله و نوع خاک بستر بر ردپایکربن در ساختمانهای بلند - دانشکده فنی و مهندسی
بررسی اثر خطر نسبی زلزله و نوع خاک بستر بر ردپایکربن در ساختمانهای بلند
نوع: Type: پایان نامه
مقطع: Segment: کارشناسی ارشد
عنوان: Title: بررسی اثر خطر نسبی زلزله و نوع خاک بستر بر ردپایکربن در ساختمانهای بلند
ارائه دهنده: Provider: محمدجواد جهانی - رشته عمران
اساتید راهنما: Supervisors: دکتر سید مهدی حسینیان
اساتید مشاور: Advisory Professors:
اساتید ممتحن یا داور: Examining professors or referees: دکتر جواد طاهری نژاد و دکتر محسن بابایی
زمان و تاریخ ارائه: Time and date of presentation: 1402/07/22
مکان ارائه: Place of presentation: سمینار 1
چکیده: Abstract: حوزه ساختمان حدود33 درصد کل گازهای گلخانهای جهان است. مقدار قابلتوجهی از گازهای گلخانهای مربوط به کربن انتشاریافته است؛ بنابراین، مدیریت چگونگی این میزان کربن ایجاد شده بهواسطه صنعت ساختمان یک موضوع مهم در نظر گرفته میشود. ردپای کربن، ابزار مناسبی برای مدیریت تولید کربن در ساختمانسازی است، زیرا این مفهوم، شدت کربن مستقیم و غیرمستقیم تولیدی را برای هرگونه کالا یا خدمات نشان میدهد. یکی از منابع قابلتوجه انتشار کربن، تولید مصالح و احداث ساختمانهای بلند است. این پژوهش در نظر دارد اهمیت ردپای کربن را در انتخاب مشخصات سازهای ساختمانهای بلند نشان دهد و اثرات نوع سازه، ارتفاع، محل احداث ساختمان از جمله لرزهخیزی و نوع خاک بستر بر شدت ردپای کربن را با استفاده از الگوریتم (CFAA) پیشنهادی و مفهوم چرخه حیات را ارزیابی کند. مجموعهای از شش ساختمان با سازههای فولادی و بتنی که در مناطقی با لرزهخیزی و خاک بستر متفاوت احداث شدهاند برای بررسی و ردپای کربن مصالح، حملونقل و کارگاه ساخت انتخاب شدهاند. نتایج بهدستآمده در این پژوهش نیز نشان داد که ردپای کربن مصالح مصرفی در ساختمانهای بلند با بیش از 87 درصد، بیشترین مشارکت را در شدت ردپای کربن ساخت ساختمان دارند. بهعلاوه، مشخص شد که حملونقل با 50/6 درصد، کمترین مشارکت را در شدت ردپای کربن ساخت ساختمان دارد. این مقدار برای کارگاه ساخت 40/6 درصد گزارش شد. نتایج نشان داد که انتخاب نوع سازه بیشترین (38 کیلوگرم بر مترمربع) و لرزهخیزی (12کیلوگرم بر مترمربع) کمترین تأثیر را بر افزایش شدت ردپای کربن در مرحله مصرف مصالح دارد. باتوجهبه نتایج بدست آمده مشخص شد که ساختمانهای بلند فولادی نسبت به ساختمانهای بلند بتنی نقش مهمی در افزایش شدت ردپای کربن دارند. این افزایش شدت ردپای کربن حدود 11 درصد (63 کیلوگرم بر مترمربع) تخمین زده شد. بدین ترتیب، پیشنهاد میشود از سازه بتنی بهجای سازه فولادی استفاده شود. ساختمانهای بلند نسبت به ساختمانهای میان مرتبه دارای شدت ردپای کربن بیشتری هستند و با افزایش ارتفاع در ساختمانهای بلند نیز مقدار افزایش شدت ردپای کربن حدود 22 درصد (109 کیلوگرم بر مترمربع) گزارش شد. بااینحال، با جایگزینی ساختمانهای بلند با تعدادی از ساختمانهای میان مرتبه شدت ردپای کربن بیش از 19 درصد (158 کیلوگرم بر مترمربع) قابلکاهش است. همچنین، نتایج نشان داد که ساختمانهای بلند نسبت به ساختمانهای میان مرتبه حساسیت بیشتری (بیش از 16 درصد) نسبت به تغییر نوع خاک بستر دارند که در ساختمانهای بلند با تغییر نوع خاک بستر این مقدار افزایش حدود 11 درصد (58 کیلوگرم بر مترمربع) است. بعلاوه، با احداث ساختمانها در مناطقی با لرزهخیزی خیلی زیاد، شدت ردپای کربن نسبت به مناطقی با لرزهخیزی زیاد حدود 7 درصد (38 کیلوگرم بر مترمربع) بیشتر میشود که این مقدار افزایش نسبت به مناطقی با لرزهخیزی متوسط حدود 5/17 درصد (93 کیلوگرم بر مترمربع) گزارش شد. در مرحله حملونقل، نوع سازه کمترین تأثیر و لرزهخیزی منطقه (10/5 کیلوگرم بر مترمربع) بیشترین تأثیر را بر افزایش این مقدار دارد. همچنین، در مرحله کارگاه ساخت، میزان افزایش شدت ردپای کربن ناشی از مشخصات سازهای از جمله نوع سازه (30/5 کیلوگرم بر مترمربع) بیشترین و ارتفاع (9/2 کیلوگرم بر مترمربع) کمترین پارامتر مؤثر گزارش شد. بدین ترتیب، انتخاب نوع سازه میتواند تأثیر قابلتوجهی بر ردپای کربن مراحل مختلف ساختمان داشته باشد
فایل: ّFile: دانلود فایل