تقسیم بهینه دستاورد مطلوب -نامطلوب در قراردادهای همکاری ساخت

نوع: Type: پایان نامه

مقطع: Segment: کارشناسی ارشد

عنوان: Title: تقسیم بهینه دستاورد مطلوب -نامطلوب در قراردادهای همکاری ساخت

ارائه دهنده: Provider: میترا مختاری - مهندسی عمران

اساتید راهنما: Supervisors: سید مهدی حسینیان

اساتید مشاور: Advisory Professors:

اساتید ممتحن یا داور: Examining professors or referees: جواد طاهری نژاد، ابراهیم قیاسوند

زمان و تاریخ ارائه: Time and date of presentation: 1402/11/16- 10 صبح

مکان ارائه: Place of presentation: سمینار 2

چکیده: Abstract: استفاده از قراردادهای همکاری در صنعت ساخت به طور گسترده‌ای برای پروژه‌های زیربنایی، استفاده می‌شود و از شیوه‌های بهبود دستاورد پروژه می‌باشد؛ این پروژه‌ها به دلیل ماهیت غیر تکراری و شرایط ویژه‌ای که دارند مستلزم همکاری عوامل پروژه می‌باشند. پژوهش حاضر بر قرارداد‌های همکاری متمرکز است، که در آن پیمانکار و طراح در تلاشی مشترک با کارفرما همکاری می‌کنند و درجهت اهداف وی اقدام می‌کنند. از مباحث مورد توجه در این قراردادها، موضوع اشتراک دستاورد در میان گروه سه‌گانه ذینفعان کلیدی یعنی کارفرما، پیمانکار و‌ طراح می‌باشد. سطوح مختلف ریسک‌گریزی آنان، از ریسک خنثی تا ریسک گریز متغیر می‌باشد. در این پژوهش مدل ریاضی بهینه‌ در دو روش تحویل سنتی و مدیریت پیمانکار بر اساس تئوری کارفرما-عامل و تئوری مطلوبیت ارائه می‌شود. جهت تأیید مدل ریاضی و فرضیه‌های ارائه شده، مصاحبه¬¬ای هدفمند با متخصصان در این زمینه انجام می‌شود. نتایج نشان می‌دهند که در قرارداد‌های همکاری در روش‌های مختلف تحویل، نسبت‌ اشتراک بهینه دستاورد پروژه بین پیمانکار و‌ طراح تحت‌تاثیر سطوح ریسک‌گریزی هر یک از طرفین قرارداد است. تخصیص دستاورد به‌ طراح صرف نظر از روش تحویل، ثابت می¬باشد، با این حال، تخصیص دستاورد به پیمانکار بسته به نوع روش تحویل، متغیر است. این مطالعه توصیه‌هایی را ارائه می‌دهد برای کسانی که در نوشتن قراردادهای همکاری در ارتباط با ترتیبات اشتراک دستاورد پروژه مشارکت دارند. به طور کلی، این تحقیق بینش‌های جدیدی را در ارتباط با قراردادهای همکاری در صنعت ساخت ارائه می‌دهد.