حذف آلاینده‌های صنعتی با کمک پسماندهای کشاورزی - دانشگاه بوعلی سینا همدان
ایده پرداز برتر دومین رویداد ایده شو استان همدان: حذف آلاینده ها توسط پسماند های کشاورزی و جاذب های زیستی اجرایی می شود.
به گزارش روابط عمومی دانشگاه بوعلی سینا و به نقل از هگمتانه همدان، سیدیعقوب کریمی، ایده پرداز برتر دومین رویداد ایده شو استان همدان که در زمینه های کشاورزی، آب و خاک، صنایع غذایی و صنایع تبدیلی برگزار شد نیز از این دست افراد است که طرحی تحت عنوان «حذف آلاینده‌های رنگی صنایع نساجی و فلزات سنگین توسط پسماندهای کشاورزی» را به منظور حذف آلاینده های زیست محیطی به وسیله پسماند های طبیعی به مرحلۀ اجرا درآورده است. وی که دانشجوی دکتری مهندسی منابع آب در دانشگاه بوعلی‌سینا و عضو پارک علم و فناوری استان همدان است در این باره گفت: مدت سه سال است که در حال کار بر روی این ایده هستم و در حال حاضر موفق شده ام از پسماند های طبیعی برای حذف پسماند های صنعتی استفاده کنم.
کریمی در رابطه با مشکلات موجود در طبیعت به دلیل حضور آلاینده های رنگی صنایع نساجی اظهار کرد: آلاینده های رنگی اگر در محلول های آبی وجود داشته باشند چرخۀ حیات آبزیان، جانوران و انسان ها را تحت تأثیرات منفی خود قرار می دهند و این در حالی است که فرآیند های موجود تصفیۀ فاضلاب نیز هزینه های بالایی دارند و برخی روش های بیولوژیکی حذف آلاینده ها نیز کارآیی کافی ندارند. وی همچنین به حجم زیاد پسماند های حاصل از صنایع غذایی و کشاورزی در محیط اطراف ما به عنوان یکی از مشکلات موجود اشاره کرد و افزود: این حجم بالای پسماند ها به گونه‌ای است که اصولاً دفن آن ها در مکان های مخصوص دفن زباله با مشکل مواجه می شود و اجتماعات انسانی تحت تأثیر منفی آنها قرار می گیرند. این ایده‌پرداز 29 ساله با بیان اینکه آلاینده های رنگی محصول فرآیند کارخانجات نساجی در صنایع رنگرزی هستند، ادامه داد: در پسماند کارخانه های رنگرزی منسوجات، آلاینده های رنگی مانند رنگ کریستال ویولت، رنگ متیلن بلو و رنگ فوشین وجود دارد که این رنگ ها در فرآیند های نساجی مورد استفاده اند و در صنعت به کار می‌روند. سیدیعقوب کریمی همچنین به وجود فلزات سنگین و خطرناک مانند کادمیوم، روی، سرب و کبالت در پسماند خروجی صنایع پتروشیمی، خودروسازی، بطری‌سازی و فرآیند تولید برخی صنایع دیگر اشاره کرد و گفت: وجود این فلزات سنگین در پسماند کارخانجات باعث افزایش بیماری های گوارشی و عصبی و نیز بیماری سرطان می شود و چرخه آنزیم ها در بدن انسان را تحت تأثیر قرار داده و جلوی تأمین پروتئین های ضروری بدن را می‌گیرد. استفاده از پسماندهای کشاورزی برای حذف آلاینده های رنگی و فلزات سنگین وی تصریح کرد: برای حل این معضلات و حذف آلاینده‌های رنگی و فلزات سنگین از پسماندهای کشاورزی یا جاذب‌های زیستی و یا بیوجاذب‌ها استفاده کردم و با راهنمایی پروفسور معروفی و دکتر زارع موفق شدیم این پسماندهای صنعتی را از محیط حذف نماییم.
کریمی در خصوص پسماندهای کشاورزی یا جاذب های زیستی عنوان کرد: این پسماندها به عنوان پسماندهای دوستدار محیط زیست، به آسانی در محیط تجزیه می‌شوند و از کارآیی بالایی در تصفیه فاضلاب برخوردارند که به میزان زیاد و در دسترس نیز در طبیعت موجودند. وی به قیمت پایین بیوجاذب ها یا جاذب های زیستی اشاره کرد و افزود: می‌توان از این پسماندهای کشاورزی همچون کاکل ذرت، گیاه شنگ و ساقه برنج به جای روش های متداول و پرهزینه تصفیه که در حال حاضر به کار گرفته می شوند استفاده کرد، در نتیجه خود به خود از حجم این پسماندهای کشاورزی نیز کاسته می‌شود و تا حدودی مشکل دفن آنها در مکان های دفن زباله برطرف می‌گردد. این ایده پرداز اهل خرم آباد با اشاره به اینکه صنعت نساجی در پایان فرآیندهای خود فاضلابی همراه با آلاینده های رنگی را وارد محیط زیست می کند و برخی صنایع نیز در پسماند خروجی شان فلزات سنگین وجود دارد، ادامه داد: با کمک پسماندهای کشاورزی موفق به حذف رنگ و فلزات از این پسماند ها شده‌ایم تا از میزان آلایندگی محیط زیست توسط این صنایع بکاهیم. سیدیعقوب کریمی با اشاره به اینکه ایده «حذف آلاینده‌های رنگی صنایع نساجی و فلزات سنگین توسط پسماندهای کشاورزی» در نمونه اولیه تست شده و پارک علم و فناوری استان نیز قابلیت اجرایی آن را در به صورت گسترده در صنایع تأیید کرده است، افزود: صنایع هدف ما شامل صنایع رنگرزی، نساجی، چرم و پوست، صنایع آرایشی، پتروشیمی، خودروسازی و... هستند که به نحوی با رنگ‌ها و فلزات سنگین سر و کار دارند و امیدواریم این ایده با رسیدن به مرحلۀ تجاری سازی بتواند به حفظ سرمایه ها و نیز منابع طبیعی ما کمک شایانی نماید. وی در خصوص نحوه کار و چگونگی حذف آلاینده‌ها توسط جاذب‌های زیستی ابراز کرد: مقدار مشخصی از بیوجاذب‌ها و پسماندهای کشاورزی می‌تواند حجم‌های مختلفی از آلاینده‌های رنگی و فلزات سنگین را در خود جذب کند؛ چراکه هر محصول گیاهی این قابلیت را دارد که مقدار معینی آلاینده را جذب کند اما این میزان‌های مشخص باید در آزمایشگاه تعیین شوند. این دانشجوی دکتری دانشگاه بوعلی‌سینای همدان یکی از نکات مثبت جاذب‌های زیستی را تجدیدپذیر بودن آنها دانست و اضافه کرد: این بیوجاذب‌ها قابلیت این را دارند که در حجم‌های گسترده مجدداً از آلاینده جدا شده و در جای دیگری به کار گرفته شوند. کریمی در ادامه به بیان جزئیاتی از تست موفقیت‌آمیز جذب آلاینده‌های رنگی و فلزات سنگین در جاذب‌های زیستی و پسماندهای کشاورزی پرداخت و گفت: ما توانستیم 160 میلی‌گرم رنگ متیلن بلو و 78 میلی‌گرم فلز سرب را به وسیله هر گرم کاکل ذرت از محیط‌های آبی حذف کنیم. وی اضافه کرد: همچنین توانستیم 90 میلی‌گرم فلز کادمیوم و 219 میلی‌گرم رنگ کریستال ویولت را توسط هر گرم گیاه شنگ از درون محیط‌های آبی حذف نماییم که حذف این 219 میلی‌گرم رنگ کریستال ویولت نسبت به سایر جاذب‌هایی که تاکنون برای این منظور استفاده شده بی‌نظیر بوده است و شاید حذف این آلاینده را تا 3 برابر افزایش داده است. سیدیعقوب کریمی یادآور شد: توانستیم 150 میلی‌گرم رنگ فوشین را که از آلاینده‌های رنگی صنایع نساجی محسوب می‌شود با استفاده از ساقه برنج از محیط‌های آبی حاصل از صنایع نساجی حذف کنیم. وی به سود اقتصادی این طرح اشاره کرد و افزود: میزان سوددهی ما تفاوت قیمت استفاده از روش‌های پرهزینه تصفیه فاضلاب‌های صنعتی نسبت به استفاده از پسماندهای دورریز کشاورزی و ارزان‌قیمت است که کاملاً اجرای طرح را قابل درک و به لحاظ اقتصادی توجیه‌پذیر می‌کند.