فرنوش کاویانی

همزمان سازی فحلی در میش ها اغلب با استفاده از پروژستوژن های مصنوعی به صورت ابزار های داخل واژنی به مدت 12 تا 14 روز انجام می شود. از بین دستگاه های آزاد سازی هورمونی داخل واژنی، اسفنج به دلیل قیمت مناسب توصیه می گردد. استفاده از این دستگاه های داخل واژنی می تواند باعث احتباس ترشحات واژن و ترشحات غیرطبیعی در هنگام خروج دستگاه شود که سبب تغییراتی در فلور باکتریایی واژن نموده و کاهش نرخ باروری را بدنبال خواهد داشت. این آزمایش به منظور بررسی اثر استفاده از اسفنج پوشش داده شده بانانوسیلور وتزریق پروبیوتیک در داخل واژن و تاثیر بر باروری و آبستنی انجام شد. این تحقیق بر روی 75 راس میش نژاد مهربان و رومانوف در قالب 3 تیمار 25(راس) انجام شد. تیمارها شامل: تیمار1- اسفنج معمولی (بدون پوشش نانو و بدون تزریق پروبیوتیک)، تیمار2- اسفنج دارای پوشش نانوسیلور و تیمار3-اسفنج با تزریق واژنی پروبیوتیک حاوی باکتری های لاکتوباسیل بودند. در روز صفر آزمایش یعنی روز اسفنج گذاری و روز 14 (اسفنج برداری) نمونه خون از میش ها به منظور آنالیز درصد گلبول های سفید (لنفوسیت، نوتروفیل، ائوزینوفیل، بازوفیل، مونوسیت) گرفته شد و به آزمایشگاه هماتولوژی دانشکده پیرادامپزشکی فرستاده شد. همچنین در روز اسفنج گذاری، اسفنج برداری و تشخیص آبستنی نمونه سواپ جهت کشت باکتریایی و شمارش تعداد کلونی در واحد حجم از بخش خلفی واژن انجام شد. همزمان نمونه سیتولوژی واژن جهت شناسایی و شمارش سلول های اپیتلیال (سلول اینترمدیت، سلول سوپرفشیال وسلول پارابیضال) و التهابی (نوترفیل ها و ماکروفاژها) گرفته شد. همچنین دمای واژن میش ها در روز اسفنج گذاری و 24 ساعت بعد از اسفنج گذاری با دماسنج اندازه گیری شد. تشخیص آبستنی میش ها 45 روز بعد از قوچ اندازی جهت ارزیابی باروری صورت گرفت. تجزیه تحلیل داده ها در یک طرح کاملا تصادفی با 3 تیمار و 25 تکرار صورت پذیرفت. نتایج نشان داد استفاده از پوشش نانونقره در زمان کاربرد اسفنج کاهش فلور میکروبی واژن نسبت به گروه را بدنبال داشت بطوریکه لگاریتم تعداد کلونی در هر میلی لیتر در گروه نانو از 93/3 در زمان اسفنج گذاری به 27/1 در زمان خارج کردن اسفنج کاهش یافت در حالیکه در گروه کنترل این شاخص از 9/3 به 5/5 افزایش نشان داد. همچنین استفاده از اسفنج با پوشش نانو و تزریق پروبیوتیک در واژن تاثیر معنی داری بر
خلاصه پایان نامه