پروفایل استاد - دانشگاه بوعلی سینا همدان

پروفایل استاد - دانشگاه بوعلی سینا همدان

P.H.D dissertations

تعيين آستانه كم آبياري و بررسي اثر آن بر خصوصيات كمي و كيفي سيب زميني (Solanum tuberosum L.)، تحت تاثير كودهاي زيستي در شرايط همدان
احمد نعمتي 2023
سيب زميني (Solanum tuberosum L.)، بعد از برنج و گندم از نظر ميزان مصرف، سومين محصول مهم در جهان است. اين محصول براي دستيابي به رشد مناسب و در نهايت عملكرد قابل قبول به آبياري مطلوب نياز دارد. با توجه به شرايط اقليمي ايران، مطالعه اثرات كم آبياري و بررسي روش هاي افزايش مقاومت اين گياه ضرورت دارد، لذا به منظور بررسي عملكرد غده، شاخص هاي فيزيولوژيك و كارايي مصرف آب در دو سال زراعي 1398 و 1399، آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار در مركز تحقيقات و آموزش كشاورزي و منابع طبيعي استان همدان اجرا شد. در هر سال عوامل آزمايش شامل دور آبياري در چهار سطح (آبياري پس از 70، 90، 110 و 130 ميلي متر تبخير تجمعي از تشت تبخير كلاس A) و كود زيستي در شش سطح بود. سطوح عامل كود زيستي شامل بيوفسفات، ميكوريزا Funneliformis mossea، ميكوريزا Rhizoglomus fasciculatum، تركيب بيوفسفات + ميكوريزا F.mossea، تركيب بيوفسفات + ميكوريزا R. fasciculotum و شاهد بود. با توجه به نتايج اين مطالعه، در تيمارهاي كاربرد ميكوريزا، همزيستي قابل قبولي بين ريشه سيب زميني و هر دو گونه قارچ ميكوريزا (R. fasciculatum و F. mosseae) برقرار شد، اما اين همزيستي در حضور كود بيوفسفات كاهش يافت. افزايش تنش رطوبتي سبب كاهش عملكرد گرديد ولي كاربرد كودهاي زيستي منجر به بهبود اثرات سوء تنش رطوبتي شد. بر اساس نتايج بدست آمده تنش شديد رطوبتي (آبياري پس از130 ميلي متر تبخير)، نسبت به تيمار شاهد (آبياري پس از 70 ميلي متر تبخير)، منجر به كاهش عملكرد غده و حداكثر شاخص سطح برگ شد و به ترتيب برابر با 79/46 و 81/46 درصد گرديد. نتايج مربوط به عملكرد سيب زميني نشان داد كه استفاده از كودهاي زيستي F. mossea، R. fasciculotum و بيوفسفات بيشترين تاثير را بر روي صفات عملكرد غده و شاخص سطح برگ داشتند. بهبود عملكرد غده در شرايط تنش رطوبتي شديد براي كودهاي زيستي: فونليفرميس موسه آ، ريزوگلوموس فاسيكولاتوم، بيوفسفات، تركيب باكتري بيوفسفات و فونليفرميس موسه آ و تركيب باكتري بيوفسفات و ريزوگلوموس فاسيكولاتوم نسبت به تيمار شاهد به ترتيب برابر با 65/38، 41/37، 63/32، 11/20 و 91/12 درصد بود. استفاده از كودهاي زيستي Funneliformis mossea، Rhizoglomus fasciculatum و بيوفسفات منجر به افزايش شاخص كارايي مصرف آب در تيمار تنش رط
Thesis summary
بررسي فنولوژي و تاثير تنش هاي محيطي بر جوانه زني و القاي خواب ثانويه بذر تاتوره ( Datura innoxia ) جمعيت همدان
بهاره اسكندري 2020
با شناخت برخي از ويژگيهاي اكولوژيكي بذر تاتوره ميتوان راهكارهاي جديدي با توجه به پيش بيني الگوي جوانه زني و سبز شدن اين علف هرز در جهت توسعه مديريت تلفيقي آن ارائه داد. به منظور بررسي فنولوژي و تاثير تنشهاي محيطي بر جوانه زني و القاي خواب ثانويه در بذر تاتوره تماشايي )innoxia Datura )جمعيت همدان، مجموعه اي از آزمايش هاي آزمايشگاهي و مزرعه اي در دانشگاه پيام نور شهرستان بهار همدان در سالهاي 69-5961 به اجرا در آمد. براي تعيين دماهاي كاردينال جوانه- زني بذر، درصد جوانه-زني در دماهاي 51 ،51 ،01 ،01 ،91 ،91 و01 درجه سانتيگراد بررسي شد. اثر تنش شوري و خشكي بهترتيب با استفاده از كلريد سديم و محلول پلياتيلن گاليكول در پتانسيلهاي صفر، 0/1 ،-0/1 ،-9/1 ،-8/1 -و 5 -مگاپاسكال مورد بررسي قرار گرفت.ايجاد خواب القايي )ثانويه( در بذر تاتوره طي 0 آزمايش مستقل شامل اثر حرارت در 9 سطح )01 و 01 ،91 ،91 ،01 و 01 درجه سانتيگراد(، آبسيزيك اسيد در 1 سطح )صفر، 511 ، 011 ، 011 ،911 و 911 ميكرو موالر(، جيبرليك اسيد در هفت سطح )صفر، 11 ،511 ،011 ،011 ،111 و 011 ميكروموالر( و تركيب پتانسيل ماتريك و زمان با 00 سطح به صورت آزمايش فاكتوريل مورد بررسي قرار گرفت كه در آزمايش اخير، عامل اول سطوح پتانسيل ماتريك در شش سطح )1 ،1/1 ،-1/5 ،-1/5 ،-0 -و 1/0 -مگاپاسكال( با استفاده ازمحلولپلياتيلن گاليكول و عامل دوم زمان در 0 سطح ) يك، دو، سه و چهار هفته( بود. نتايج نشان داد كه دماهاي كاردينال جوانه زني )پايه، مطلوب و حداكثر ( به ترتيب معادل 00/51 ،19/09 و 09/01 درجه سانتيگراد بودند. درجه حرارت پايين )01 درجه سلسيوس( و درجه حرارت باال )01 درجه سلسيوس( به- ترتيب به ميزان 09 و 65 درصدخواب القايي در بذور تاتوره ايجاد كردند. بيشترين ميزان القاي خواب )511 درصد( در كاربرد جيبرليك اسيد با غلظت 011 ميكروموالر، مشاهده شد و با افزايش غلظت اين هورمون، ميزان خواب القايي كاهش يافت. آبسيزيك اسيد در غلظت 011 ميكروموالر سبب ايجاد خواب القايي در بذور تاتوره به ميزان 511 درصد شد. در بررسي اثرات متقابل پتانسيل ماتريك و مدت زمان، بيشترين خواب القايي در پتانيسل ماتريك 1/0 -مگاپاسكال و مدت زمان 5 و 0 هفته به ميزان 511 درصد مشاهده شد. با افزايش شدت تنش شوري و خشكي به صورت معني داري از صفات درصد و سرعت جوانه زني، طول ريشه چه و ساقه چ
Thesis summary
ارزيابي قابليت پرايمينگ بذر و همزيستي ميكوريز بر بهبود استقرار گياهچه، برخي خصوصيات فيزيولوژيكي و عملكرد گندم تحت شرايط شور اصفهان
رويا محموديه چم پيري 2020
به منظور ارزيابي تاثير پرايم بذر در مزرعه و كاربرد قارچ مايكوريز در افزايش تحمل به تنش شوري ارقام گندم در منطقه اصفهان آزمايشي به صورت اسپيليت پلات فاكتوريل بر پايه طرح بلوك-هاي كامل تصادفي با سه تكرار طي دو سال (1393 و1394) در مزرعه مركز آموزش جهاد كشاورزي اصفهان واقع در كبوترآباد اجرا شد. فاكتورهاي آزمايش شامل دو سطح شوري آب آبياري (3 دسي-زيمنس برمتر و ديگري 11 دسي زيمنس بر متر) در كرت هاي اصلي، سه سطح كاربرد قارچ گلوموس (دو گونه اينتراراديس و موسه آ و عدم كاربرد) و دو سطح پرايمينگ (پرايم در مزرعه با آب معمولي و عدم پرايم) و دو رقم گندم (ارگ و پارسي) بود. نتايج تجزيه مركب نشان داد كه تنش شوري بر بسياري از صفات اندازه گيري شده مؤثر بود و كاربرد مايكوريزي سبب كاهش اثرات منفي تنش بر درصد و سرعت سبز شدن (25%) تجمع سديم در اندام هوايي (33%)، شاخص سبزينگي (10%)، كلون-زايي (36%)، پرولين (22%)، عملكرد دانه (15%) و بيوماس (7%) شد. بيشترين شاخص سطح برگ در هر دو سال از رقم ارگ در شرايط عدم شوري در تلقيح با قارچ گلوموس اينتراراديس به دست آمد. همچنين بيشترين تجمع ماده خشك كل (1778 گرم در متر مربع) در شرايط عدم شوري با كاربرد قارچ گلوموس موسه آ در رقم پارسي حاصل شد. شوري و تلقيح با قارچ به ترتيب 52 و 18 درصد پرولين را افزايش دادند. نتايج تجزيه واريانس مركب عملكرد دانه رقم پارسي نشان داد كه اثر سال، تنش شوري، در سطح احتمال يك درصد و اثر پرايمينگ، تلقيح، سال در شوري، پرايمينگ در تلقيح در سطح احتمال پنج درصد معني دار بودند. در رقم ارگ نيز علاوه بر اثرات شوري، پرايمينگ و تلقيح، برهمكنش پرايمينگ در تلقيح نيز معني دار شد. نتايج نشان داد در رقم پارسي عملكرد دانه در سال دوم بيشتر از سال اول بود همچنين در شرايط عدم پرايمينگ، كاربرد موسه آ بالاترين عملكرد دانه را به خود اختصاص داد. بالاترين عملكرد دانه اين رقم مربوط به عدم پرايمينگ (شاهد) و تلقيح با موسه آ و پرايمينگ و تلقيح با اينتراراديس با ميانگين هاي 5/547 و 5/515 گرم در مترمربع بوده كه با يكديگر تفاوت معني داري نداشتند. نتايج همچنين نشان داد، شوري موجب كاهش 23 درصد عملكرد دانه در رقم ارگ شده و همچنين پرايمينگ موجب افزايش (6/5 درصدي) اثرات تلقيح با اينتراراديس شده، ولي تاثير منفي بر عملكرد دانه در گياهان شاهد و گياهان تلقيح شده با مو
Thesis summary
ارزيابي قابليت پرايمينگ بذر و همزيستي ميكوريزا بر بهبود استقرار گياهچه، برخي خصوصيات فيزيولوژيكي و عملكرد دو هيبريد ذرت تحت شرايط شور در خوزستان
2018
از جمله راهكارهايي كه نقش مهمي در كاهش اثرات تنش شوري خاك داشته و همچنين ساده و كم هزينه‏ مي باشد استفاده از پرايمينگ و قارچ ميكوريزا در ارقام متحمل به تنش شوري است. به همين منظور در سالهاي زراعي 93 و 94 آزمايش فاكتوريل با دو عامل در استان خوزستان شهرستان گتوند در مزرعه كشاورز در دو خاك شور با EC=7 ds/m و خاك غير شور با EC =2.5 ds/m ، عامل اول تلقيح و عدم تلقيح با ميكوريزا و عامل دوم چهار سطح پرايمينگ بذر دو هيبريد ذرت (640 NS و 704 SC) شامل اسيد سالسيليك، محلول كلريدسديم، آب معمولي و عدم پرايم اجرا شد. مدت زمان و غلظت مطلوب در آزمايش هايي جداگانه در آزمايشگاه مشخص شد. بهترين مدت زمان و غلظت براي اسيد سالسيليك به ميزان 5/0 ميلي مولار با زمان 14 ساعت، محلول كلريدسديم با غلظت 1280 ميلي مولار(2 دسي زيمنس بر متر) و زمان 22 ساعت و آب معمولي با 18 ساعت تعيين گرديدند. نتايج نشان داد در هر دو هيبريد 640 NS و 704 SC در سال اول نسبت به سال دوم صفات اندازه‏گيري شده افزايش بيشتري داشتند و تيمارهاي تلقيح با ميكوريزا و پرايمينگ نسبت به شاهد برتري قابل توجهي داشتند. در خاك غير شور نسبت به شور در رقم 640 NS و 704 SC تيمارهاي تلقيح با ميكوريزا و پرايم نسبت به شاهد در صفات درصد سبزشدن، سرعت سبزشدن، درصد كلونيزاسيون‏، ميزان پروتئين‏هاي محلول، شاخص سطح برگ در مرحله گل تاجي، وزن هزار دانه، تعداد دانه در بلال، عملكرد و عملكرد كل برتري داشتند و در بين تيمارهاي پرايم، اين صفات در پرايم با اسيد سالسيليك نسبت به آب و محلول كلريدسديم افزايش بيشتري دارد. ولي صفاتي مانند فعاليت آنزيم‏هاي آنتي اكسيدانتي، ميزان سديم، ميزان پتاسيم، نسبت سديم به پتاسيم و شاخص برداشت در خاك هاي شور نسبت به غيرشور در هر دو رقم افزايش نشان داد. در خاك هاي شور درهر دو هيبريد، تيمارهاي تلقيح با ميكوريزا و پرايمينگ نسبت به شاهد در تمامي صفات افزايش نشان داد و در بين تيمارهاي پرايم، پرايمينگ با اسيدساليسيليك نسبت به بقيه تيمارهاي پرايم برتري قابل توجهي نشان داد. در خاك شور رقم 704 SC تيمارهاي تلقيح با ميكوريزا و پرايم با اسيد ساليسيليك درصد جوانه زني 4/5 درصد، سرعت جوانه زني 2/7 درصد، ميزان كاتالاز 2/55 درصد، پراكسيداز 3/54 درصد، سوپر اكسيد ديسموتاز 4/47 درصد، پروتئين هاي محلول 1/29 درصد، ميزان پتاسيم 18 درصد، درصدكلونيزا
Thesis summary
بررسي پتانسيل پرايمينگ بذر در جبران عوارض تاخير كاشت چند رقم كلزاي پاييزه در منطقه كرج
شهرام نظري 2018
پرايمينگ بذر يكي از روش هاي مؤثر در بهبود جوانه زني و استقرار گياهچه است.اين پژوهش با هدف بررسي پتانسيل پرايمينگ بذر در جبران عوارض تأخير كاشت چند رقم كلزاي پاييزه در منطقه كرج آزمايشي در دو بخش آزمايشگاهي و مزرعه انجام شد. به منظور تعيين بهترين تيمارهاي هيدروپرايمينگ و اسموپرايمينگ بر ويژگي هاي جوانه زني بذر كلزا آزمايش هاي جداگانه ايدر سال 1393 در آزمايشگاه تكنولوژي بذر دانشگاه آزاد اسلامي واحد كرج انجام شد. آزمايش اول، هيدروپرايمينگ بذرهاي سه رقم كلزا (اُكاپي، زرفام و طلاييه) با بهره گيري از آب معمولي بود كه در سطوح زماني صفر، 2، 6، 10، 14، 20 و 24 ساعت آبگيري انجام شد. در آزمايش دوم تيمارهاي اعمال شده شامل، ارقام كلزا با شش غلظت سولفات روي (صفر، 035/0، 1/0، 4/0، 1 و 4 گرم در ليتر) و طول دوره پرايمينگ در پنج سطح (صفر، 6، 10، 14 و 18 ساعت) بود.هر دو آزمايش به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي و با چهار تكرار مورد بررسي قرار گرفتند.نتايج مقايسه ميانگين اثر متقابل رقم و مدت زمان هيدروپرايمينگ نشان داد كه بيشترين درصد جوانه زني در هر سه رقم اُكاپي، زرفام و طلاييه به ترتيب با 99، 95 و 80 درصد در هيدروپرايم 10 ساعت مشاهده شد. نتايجمقايسه ميانگين اثر برهمكنش رقم و سولفات روي حاكي از آن است كه بيش ترين درصد جوانه زني و سرعت جوانه زني به ترتيب 95 درصد و 618/0 در رقم اُكاپي، 91 درصد و 619/0 در رقم زرفام و 84 درصد و 726/0 در رقم طلاييه در غلظت 035/0 گرم در ليتر سولفات روي به دست آمد.همچنين در ارتباط با سرعت جوانه زني بهترين واكنش مربوط به رقم طلاييه در هيدروپرايم 10 ساعت بود. بيشترين شاخص طولي بنيه بذر و شاخص وزني بنيه بذر به ترتيب با 55/1050 و 56/4 در رقم اُكاپي در سطح چهارم هيدروپرايم مشاهده شد. به منظور بررسي اثر پرايمينگ بذر بر خصوصيات گياهچه اي، عملكرد و اجزاي عملكرد سه رقم كلزا، آزمايشي در سال هاي 95-1393 در مزرعه پژوهشي دانشگاه آزاد اسلامي واحد كرج واقع در ماهدشت انجام شد. اين پژوهش، به صورت اسپليت پلات- فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي و در سه تكرار انجام شد. در كرت هاي اصلي تيمارهاي تاريخ كاشت (15 و 25 شهريور و 4، 14 و 24 مهرماه) و دركرت هاي فرعي ارقام كلزا (اُكاپي، زرفام و طلائيه) و تيمارهاي پرايمينگ مزرعه اي شامل هيدروپرايمينگ (10 ساعت)، پرايم با س
Thesis summary

Master Theses

واكنش رشد وعملكرد يك رقم لوبيا سفيد (Phaseolus vulgaris L.) به محلول پاشي اسيد هيوميك وتلقيح بيو فسفات
سعيد شاه نظري 2024
به منظور ارزيابي اثر محلول پاشي اسيد هيوميك و كود زيستي فسفات بر كارايي زراعي فسفر، شاخص‎هاي رشد، عملكرد و اجزاي عملكرد دانه گياه زراعي لوبيا سفيد رقم درسا، پژوهشي در استان مركزي شهر كميجان به صورت فاكتوريل و در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار اجرا شد. عوامل مورد بررسي شامل اسيد هيوميك در سه سطح ( اسپري آب خالص، غلظت 3 و 6 گرم در ليتر اسيد هيوميك)، كود زيستي بيو فسفات در دو سطح (مصرف و عدم مصرف) و كود فسفر در دو سطح ( كاربرد و عدم كاربرد ) منظور شدند. نتايج نشان داد كاربرد كود زيستي به تنهايي بيشينه شاخص سطح برگ را 32 درصد افزايش داد اما تركيب كود زيستي با اسيد هيوميك 3 و 6 گرم در ليتر به ترتيب سبب افزايش 62 و 80 درصدي بيشينه اين شاخص نسبت به عدم استفاده از كود زيستي و اسيد هيوميك گرديد. مصرف كود زيستي به تنهايي بيشينه ماده خشك كل را حدود 40 درصد نسبت به عدم مصرف كود زيستي و كود فسفات اضافه كرد و در شرايط كاربرد دو گانه كود زيستي و كود فسفات در مقايسه با كاربرد تنهاي كود فسفات بيشينه ماده خشك كل را 22 درصد بهبود بخشيد و مقدار آنرا به 972 گرم بر متر مربع رسانيد. در اين پژوهش سرعت جذب خالص به يك ميزان تحت تاثير كاربرد كود زيستي و كود فسفات قرار گرفت. بيشينه سرعت رشد بدست آمده در اين پژوهش از مصرف همزمان اسيد هيوميك 6 گرم در ليتر و كاربرد كود زيستي بيوفسفات به ميزان 31 گرم در متر مربع در روز بدست آمد. مصرف كود فسفات در مقايسه با كود زيستي اثر بيشتري بر تعداد دانه در غلاف لوبيا داشت. همچنين كود زيستي به تنهايي اثري بر وزن صد دانه نداشت اما تركيب آن با اسيد هيوميك 6 گرم در ليتر بيشترين وزن صد دانه (30 گرم) را ايجاد نمود. كاربرد اسيد هيوميك 3 و 6 گرم در ليتر به ترتيب نسبت به عدم كاربرد آن شاخص برداشت را 2/14 و 6/28 درصد افزايش داد. بيشترين عملكرد دانه نيز از تيمار مصرف همزمان كود فسفات، كود زيستي و محلول پاشي اسيد هيوميك (بدون توجه به غلظت) به ميزان 3870 كيلوگرم در هكتار حاصل شد. محلول پاشي اسيد هيوميك تنها در غلظت 6 گرم در ليتر درصد فسفر دانه را تحت مصرف يا عدم مصرف فسفات افزايش داد و به 63/0 درصد رسانيد. درصد پروتئين دانه با كاربرد كود زيستي افزايش يافت و در تركيب با كود فسفات بيشترين درصد پروتئين (5/16 درصد) مشاهده شد. همچنين تركيب اسيد هيوميك 6 گرم در ليتر و
Thesis summary
اثر عصاره جلبك دريايي بر عملكرد و كيفيت سورگوم علوفه اي (Sorghum bicolor L.)
محمدرضا بحيرايي 2023
چكيده: به منظور مطالعه تأثير مصرف عصاره جلبك دريايي بر رشد، عملكرد و كيفيت سورگوم علوفه اي رقم اسپيدفيد، آزمايشي در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار در بهار و تابستان 1399 در مزرعه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي بوعلي سيناي همدان انجام شد. آزمايش به صورت جداگانه در دو شرايط خاك مصرف و محلول پاشي عصاره جلبك دريايي انجام مي گيرد. در آزمايش اول تيمارها شامل محلول پاشي با غلظت هاي صفر، 5/0، 1، 5/1 و 2 ليتر در هكتار عصاره جلبك دريايي و در آزمايش دوم تيمارها شامل مصرف خاكي عصاره جلبك دريايي به ميزان صفر، 5/0، 1، 5/1 و 2 ليتر در هكتار مي باشد. نتايج نشان داد كه شاخص هاي رشدي سورگوم در هر دو چين به طور معني داري تحت تأثير غلظت مصرف عصاره جلبك دريايي قرار گرفت. محلول پاشي عصاره جلبك دريايي به ميزان دو ليتر در هكتار در چين اول و دوم نسبت به عدم مصرف آن باعث افزايش 67/36 و 95/32 درصدي و مصرف خاكي عصاره جلبك دريايي به ميزان دو ليتر در هكتار نسبت به عدم مصرف آن، باعث افزايش 25 و 44/26 درصدي شاخص سطح برگ شد. با افزايش غلظت عصاره جلبك دريايي، سرعت رشد محصول سورگوم افزايش يافت و بيشترين سرعت رشد محصول در چين اول و دوم از تيمار دو ليتر در هكتار به دست آمد. بيشترين سرعت جذب خالص در چين و دوم نيز از محلول پاشي عصاره جلبك دريايي با غلظت دو ليتر در هكتار به دست آمد كه تفاوت معني داري با غلظت 5/1 ليتر در هكتار نداشت. با افزايش ميزان مصرف عصاره جلبك دريايي چه به صورت محلول پاشي و چه به صورت مصرف خاكي، تعداد برگ در بوته، ارتفاع بوته و نسبت وزن برگ به ساقه روند افزايشي معني داري داشت. محلول پاشي عصاره جلبك دريايي به ميزان دو ليتر در هكتار نسبت به عدم مصرف آن باعث افزايش 58/38 درصدي و مصرف خاكي عصاره جلبك دريايي به ميزان دو ليتر در هكتار نسبت به عدم مصرف آن باعث افزايش 07/25 درصدي عملكرد علوفه كل (مجموع دو چين) شد. بيشترين علمكرد علوفه خشك سورگوم در هر دو چين و مجموع دوچين از مصرف دو ليتر در هكتار به دست آمد. محلول پاشي و مصرف خاكي عصاره جلبك دريايي اثر معني داري بر كيفيت علوفه از جمله افزايش درصد و عملكرد پروتئين، درصد ماده خشك قابل هضم، درصد قندهاي محلول و درصد خاكستر علوفه داشت. بيشترين عملكرد پروتئين علوفه در تيمارهاي محلول پاشي و مصرف خاكي از مصرف دو ليتر در هكتار عصاره جلبك دريايي ب
تأثير محلول پاشي اسيد هيوميك و كود زيستي بيوفسفات بركارايي زراعي فسفر، عملكرد و برخي خصوصيات زراعي نخود (Cicer arietinum L. ) در همدان
حميدرضا مجتبائي 2022
به منظور ارزيابي اثر محلول پاشي اسيد هيوميك و كود زيستي بيوفسفات بر كارايي زراعي فسفر و اجزاي مهم فيزيولوژيكي به همراه عملكرد و اجزاي عملكرد دانه گياه زراعي نخود رقم زراعي منصور، تحقيقي به صورت فاكتوريل و در چهارچوب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار در محل مزرعه آزمايشي واقع در دستجرد همدان و در سال زراعي 1400 صورت گرفت. عوامل مورد بررسي شامل اسيد هيوميك در سه سطح (شاهد، غلظت 3 در هزار و غلظت 6 در هزار)، كود زيستي بيوفسفات در دو سطح (شاهد و مصرف كود) و كود فسفر در دو سطح (شاهد و مصرف كود) بودند. به عنوان نتيجه در شاخص هاي فيزيولوژيك، كارايي زراعي فسفر، اجزاي عملكرد و كارايي مصرف آب تغيير هاي معني دار و مثبتي مشاهده شد. بيشترين مقدار سرعت رشد محصول (با مقدار عددي 16 گرم در متر مربع در روز) و شاخص سطح برگ (47/2) و همچنين بيشينه عملكرد بيولوژيك (748 گرم در متر مربع)، در تيمار مصرف همزمان اسيد هيوميك 6 در هزار، كود زيستي و فسفر مشاهده شد. دو سطح 6 در هزار و 3 در هزار اسيد هيوميك در شاخص سرعت جذب خالص(NAR) اختلاف آماري ايجاد نكردند اما در استفاده توأم با كود زيستي و كود فسفر بالاترين مقدار را موجب شدند. همچنين نتايج نشان داد مصرف اسيد هيوميك به همراه كود زيستي و كود فسفات باعث افزايش عملكرد دانه (47 درصد)، شاخص برداشت (158 درصد) و تعداد غلاف در بوته (43 درصد) شد. مصرف اسيد هيوميك 6 در هزار به همراه كود فسفر باعث افزايش معني دار وزن صد دانه (60 درصد) شد، همچنين كارايي زراعي فسفر تحت اثر اسيد هيوميك 6 در هزار (33 درصد) و كارايي مصرف آب تحت تاثير بيوفسفات و اسيد هيوميك 6 در هزار (1/19 درصد) افزايش يافت. بنابراين مصرف اين تركيب هاي تيماري در نخود جهت بهبود شاخص هاي فيزيولوژيكي رشد، عملكرد دانه و كارايي مصرف آب و كارايي زراعي فسفر در نخود در شرايط آبياري كامل مزرعه مناسب مي باشد.
Thesis summary
تأثير نوع كود فسفات بر همزيستي مايكوريزا، رشد و عملكرد لوبيا (Phaseolus vulgaris) تحت تنش رطوبتي
فرحناز وثوقي زاهد 2022
به منظور مطالعه اثر نوع كود فسفات و مايكوريزا در شرايط تنش رطوبتي بر شاخص‎هاي فيزيولوژيكي، رشدي، عملكردي لوبيا رقم ياقوت و نيز بررسي كارايي زراعي فسفر و درصد همزيستي مايكوريزا، آزمايشي به صورت فاكتوريل سه عاملي در قالب طرح بلوكهاي كامل تصادفي در سه تكرار در سال 1398 در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه بوعلي سينا انجام شد. تيمارها شامل نوع كود فسفات در سه سطح مصرف دي آمونيوم فسفات، مصرف سوپرفسفات تريپل و عدم مصرف كود فسفات، كود مايكوريزا در دو سطح كاربرد و عدم كاربرد مايكوريزا و تنش رطوبتي در سه سطح آبياري پس از 60، 90 و 120 ميلي‏متر از تشت تبخير بودند. بر اساس نتايج تحقيق، فاكتورهاي مورد مطالعه موجب تغيير معني دار شاخصهاي فيزيولوژيكي رشد لوبيا در طول دوره رشد شدند. در همين رابطه بيشترين شاخص سطح برگ (75/2)، وزن خشك كل (17/761گرم در متر مربع) و سرعت جذب خالص (95/11 گرم بر مترمربع در روز) و سرعت رشد نسبي (0433/0 گرم بر گرم وزن خشك در روز) در تيمار كاربرد كود سوپرفسفات تريپل در شرايط نبود تنش رطوبتي حاصل شد. حداكثر سرعت رشد در تيمار كاربرد توأم كود سوپر فسفات تريپل و مايكوريزا در شرايط عدم تنش رطوبتي (68/35 گرم بر متر مربع در روز) مشاهده شد. بيش ترين تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف لوبيا از تيمار تركيبي كود سوپرفسفات تريپل و مايكوريزا در شرايط عدم تنش رطوبتي (به ترتيب 87/18 و 03/4) و نيز تيمار تركيبي كود دي آمونيوم فسفات و مايكوريزا در شرايط عدم تنش رطوبتي (به ترتيب 18 و 87/3) بدست آمد. بيش ترين وزن صد دانه نيز از تيمارهاي تركيبي كود سوپرفسفات تريپل و مايكوريزا، دي آمونيوم فسفات و مايكوريزا در شرايط عدم تنش رطوبتي (به ترتيب 90/26 و 3/27 گرم) بدست آمد. بيش ترين عملكرد دانه در تيمار استفاده همزمان كود سوپرفسفات تريپل و مايكوريزا در شرايط عدم تنش رطوبتي (299 گرم در متر مربع) حاصل شد و بالاترين شاخص برداشت نيز در كود سوپرفسفات تريپل در شرايط عدم تنش رطوبتي (6/36 درصد) بود. بالاترين مقادير پروتئين و فسفر دانه در تيمار تركيبي كود سوپرفسفات تريپل و مايكوريزا در شرايط نبود تنش رطوبتي (به ترتيب 94/25 و 633/0 درصد) به دست آمد. استفاده از مايكوريزا كارايي زراعي فسفر را در كود سوپرفسفات تريپل و دي آمونيوم فسفات به ترتيب 4/27 و 6/26 درصد افزايش داد. همچنين اثر متقابل كود سوپرفسفات تري
Thesis summary
واكنش رشد و عملكرد سه رقم نخود (Cicer arietinum L.) به نوع كود استارتر نيتروژن تحت تاثير همزيستي مايكوريزا
شهاب رحمت ابادي 2022
براي بررسي واكنش رشد و عملكرد سه رقم نخود (Cicer arietinum L.) به نوع كود استارتر نيتروژن تحت تاثيرهمزيستي مايكوريزا ، آزمايشي به صورت فاكتورل در قالب طرح بلوكهاي كامل تصادفي در سه تكرار در كنگاور طي سال 1399 انجام شد. عامل هاي آزمايشي شامل كود نيتروژن در سه سطح (عدم مصرف نيتروژن،اوره و سولفات آمونيوم). مايكوريزدر دو سطح (كاربرد و عدم كاربرد) و سه رقم نخود (بيونيج، عادل ومنصور) بودند. نتايج نشان داد كاربرد سولفات آمونيوم در مقايسه با اوره منجر به افزايش بيشينه شاخص سطح برگ، تعداد غلاف در بوته و تعداد دانه در غلاف به ترتيب به ميزان 7/7، 9/5 و 75/7 % گرديد. همچنين بالاترين بيشينه سرعت رشد محصول با كاربرد مايكوريزا مشاهده شد (54/26 گرم بر متر مربع در روز) كه نسبت به عدم كاربرد مايكوريزا 4/13 % بيشتر بود. در اين پژوهش بالاترين كارايي مصرف آب مربوط به رقم منصور با كاربرد مايكوريزا بدست آمد(68/0 كيلوگرم دانه بر مترمكعب آب). همچنين كاربرد مايكوريزا در هر سه رقم كارايي مصرف نيتروژن را افزايش داد اما بيشترين افزايش با مصرف اوره در رقم بيونيج بدست آمد (8/32 %). در رقم بيونيج، استفاده از سولفات آمونيوم در مقايسه با اوره وزن صد دانه را حدود 33 % افزايش داد. ميزان پروتئين در رقم عادل در شرايط مصرف هر دو كود نيتروژني حدود 5/5 % افزايش نشان داد درصورتي كه در رقم منصور كاربرد اوره منجر به كاهش 6/4 % پروتئين گرديد. كاربرد سولفات آمونيوم به ترتيب در ارقام منصور،عادل و بيونيج در مقايسه با حالت عدم كاربرد كود استارتر ، منجر به كاهش 80 ، 5/67 و 5/52% تعدادغلافهاي پوك در بوته شد؛ يعني استفاده از كود استارتر سولفات آمونيوم سهم بسيار بزرگ تري در مقايسه با كوداوره در جهت كاهش تعداد غلاف هاي پوك در بوته دارد. كاربرد مايكوريزا در رقم بيونيج با ثبت عملكرد36/2189كيلوگرم در هكتار نسبت به حالت عدم كاربرد مايكوريزا، منجر به افزايش101 درصدي عملكرد شد.بنابراين در ميان سه رقم نخود مورد تحقيق رقم محلي بيونيج بيشترين واكنش را به كاربرد مايكوريز نشان داده است. بطور كلي براي رسيدن به عملكرد بالاي نخود در منطقه كنگاور، استفاده از سولفات آمونيوم استارتر و تلقيح مايكوريزا در كنار كاشت رقم منصور قابل توصيه است هر چند كه رقم محلي بيونيج نيز پتانسيل خوبي در پاسخ به تيمارهاي مذكور نشان مي دهد.
Thesis summary
اثر پرايم بذر علف هرز جودره (Hordeum spontaneum) با آب دود كاه جو (Hordeum vulgare) بر خصوصيات جوانه زني و رشد گياهچه
محمد عظيمي فرد 2022
به منظور بررسي اثر پرايم بذر علف هرز جودره (Hordeum spontaneum) با آب دود كاه جو (Hordeum vulgare) بر خصوصيات جوانه زني و رشد گياهچه دو آزمايش به صورت فاكتوريل در قالب طرح پايه كاملاً تصادفي با سه تكرار در گلخانه دانشكده كشاورزي دانشگاه بوعلي سينا انجام گرفت . فاكتورهاي آزمايش شامل غلظت آب دود كاه جو در شش سطح 0، 3، 6، 9، 12 و 15 درصد و مدت زمان پرايم بذر در سه سطح 30،15و45 دقيقه و يك تيمار شاهد بدون پرايم بود. نتايج آزمايش سبز شدن گياهچه نشان داد ، اثرات ساده غلظت آب دود و مدت زمان پرايم و اثر متقابل غلظت × زمان پرايم بر در صد سبز شدن نهايي، ميانگين روزانه سبز شدن، جمع طول ريشه، جمع طول اندام هوايي، سطح برگ در گلدان، وزن خشك ساقه، وزن خشك ريشه، شاخص ويگور گياهچه، علف هرز جودره معني دار بود. بيش ترين در صد سبز شدن نهايي، ميانگين روزانه سبز شدن، جمع طول اندام هوايي، شاخص ويگور گياهچه و سطح برگ در گلدان به ترتيب به ميزان 100 درصد، 5/12 درصد در روز، 67/343سانتي متر، 51033 و 457 سانتيمتر مربع در غلظت صفر درصد آب دود كاه جو (آب مقطر) به مدت 45 دقيقه پرايم به دست آمد و كمترين مقدار صفات مذكور به ترتيب به مقدار صفر، به تيمار غلظت پانزده درصد آب دود كاه جو به مدت 45 دقيقه پرايم تعلق داشت. بيش ترين جمع طول ريشه به ميزان167 سانتي متر در غلظت صفر درصد به مدت 15 دقيقه پرايم ، بيش ترين وزن خشك اندام هوايي جودره در غلظت3 درصد به مدت 30 دقيقه پرايم به ميزان92/1گرم و بيش ترين وزن خشك ريشه جودره در غلظت3 درصد آب دود كاه جو به مدت30 دقيقه پرايم به ترتيب به ميزان 92/0 گرم تعلق داشت . نتايج آزمايش جوانه زني بذر نشان داد اثرات ساده غلظت آب دود و مدت زمان پرايم و اثر متقابل غلظت × زمان پرايم بر در صد جوانه زني نهايي، ميانگين روزانه جوانه زني، جمع طول ريشه، جمع طول اندام هوايي،وزن خشك ساقه، وزن خشك ريشه، شاخص ويگور گياهچه، علف هرز جودره معني دار بود. بيش ترين در صد جوانه زني نهايي و ميانگين روزانه جوانه زني در غلظت3 درصد به مدت 15 دقيقه پرايم به ترتيب به ميزان45درصد و15 در صد در روز، بيش ترين جمع طول ريشه، جمع طول اندام هوايي در غلظت3 درصد به مدت 45 دقيقه پرايم به ترتيب به ميزان33/99 و154 سانتي متر، و كمترين مقدار صفات مذكور به ترتيب به مقدار صفر، به تيمار غلظت پانزده درصد آب دود كاه جو ب
Thesis summary
تأثير اسيد هيوميك و كود زيستي بيوفسفات بركارايي زراعي فسفر، عملكرد و برخي خصوصيات زراعي سويا (Glycine max L.) در همدان
صادق وحدت مسعود 2022
به منظور بررسي اثر مصرف اسيد هيوميك و كود زيستي فسفر (بيوفسفات) بر رشد و عملكردهاي كمي و كيفي سويا، آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوكهاي كامل تصادفي با سه تكرار در بهار و تابستان سال 1399 در مزرعه تحقيقاتي مركز تحقيقات كشاورزي و منابع طبيعي همدان انجام شد. كود فسفر در دو سطح مصرف و عدم مصرف، بيوفسفات در دو سطح مصرف و عدم مصرف و محلول پاشي اسيد هيوميك نيز در سه سطح 0، 2 و 4 گرم در ليتر، عامل‎هاي اين آزمايش بودند. نتايج نشان داد كه در شرايط عدم مصرف كود فسفر، مصرف توأم اسيد هيوميك و بيوفسفات نسبت به مصرف منفرد آن ها، به ترتيب باعث افزايش 18 و 23 درصدي بيشينه ماده خشك گياه شد. بيشترين شاخص سطح برگ بيشينه گياه سويا (42/5) از مصرف كود فسفر و مصرف توأم بيوفسفات و چهار گرم در ليتر اسيد هيوميك و كمترين مقدار آن (38/3) از عدم مصرف هر سه عامل مورد بررسي به دست آمد. همچنين در شرايط كمبود فسفر خاك و عدم مصرف اسيد هيوميك، مصرف بيوفسفات، بيشينه شاخص سطح برگ سويا را 14 درصد افزايش داد. بيشترين سرعت رشد بيشينه محصول (23/18 گرم بر مترمربع در روز) از تركيب تيماري مصرف كود فسفر با مصرف توأم بيوفسفات و مصرف چهار گرم در ليتر اسيد هيوميك به دست آمد كه نسبت به تيمار مصرف كود فسفر و عدم مصرف بيوفسفات و اسيد هيوميك 9/17 درصد افزايش داشت. در شرايط عدم مصرف كود فسفر، مصرف چهار گرم در ليتر اسيد هيوميك در كنار مصرف بيوفسفات سرعت فتوسنتز خالص را 23/27 درصد افزايش دادند؛ در صورتي كه اين افزايش در شرايط مصرف كود فسفر، 34/19 درصد بود. در شرايط مصرف كود فسفر، برهمكنش بيوفسفات و اسيد هيوميك باعث افزايش ارتفاع بوته (16/18 درصد)، عملكرد بيولوژيك (23/20 درصد)، تعداد غلاف در بوته (67/24 درصد) و وزن هزار دانه (77/17درصد) شد. بيشترين عملكرد دانه (32/314 گرم در مترمربع) از مصرف كود فسفر، مصرف چهار گرم در ليتر اسيد هيوميك و تلقيح بيوفسفات به دست آمد. براساس نتايج اين پژوهش، كاربرد همزمان اسيد هيوميك و بيوفسفات توانست تا حد قابل توجهي، كمبود فسفر محلول خاك را جبران نمايد. مصرف توأم بيوفسفات و چهار گرم در ليتر اسيد هيوميك نسبت به عدم مصرف آن ها، در شرايط مصرف كود فسفر باعث افزايش 11/18 درصدي و در شرايط عدم مصرف كود فسفر باعث افزايش 35/24 درصدي شاخص برداشت سويا شد. بيشترين كارايي زراعي فسفر از تيمار مصر
Thesis summary
بهبود كارايي زراعي فسفر ، عملكرد و اجزاء عملكرد ذرت تحت تاثير نوع و شيوه مصرف كودهاي نيتروژن
محمد كرميان 2021
اين تحقيق به منظور درك اثر متقابل نوع كود نيتروژني(اوره، سولفات آمونيوم و نيترات آمونيوم)، روش مصرف(نواري، پخش)آنها و كاربرد فسفر و بر عملكرد و كارايي مصرف فسفر و شاخص هاي فيزيولوژيكي ذرت هيبريد BC678 انجام شد. پژوهش حاضر در بهار و تابستان 1398 در مزرعه آموزشي-پژوهشي دانشكده كشاورزي دانشگاه بوعلي سيناي همدان بصورت فاكتوريل با سه فاكتور بر پايه طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار اجرا شد. فاكتور اول نوع كود نيتروژني با سه سطح اوره، سولفات آمونيوم و نيترات آمونيوم، فاكتور دوم شيوه مصرف كود نيتروژني با دو سطح مصرف نواري (به ميزان40 كيلوگرم نيتروژن خالص در هكتاردر هنگام كاشت) و مصرف پخش و فاكتور سوم نيز كود فسفات در دو سطح مصرف( به صورت نواري) و عدم مصرف بود. نتايج حاصل از اين تحقيق نشان داد كه نوع كود نيتروژن بر صفات تعداد رديف دانه در بلال، تعداد دانه در رديف، تعداد دانه در بلال، عملكرد بيولوژيك، كارايي زراعي فسفر، سرعت رشد محصول، سرعت رشد نسبي، سرعت فتوسنتز خالص و ماده خشك كل معني دار بود. در مورد اثر اصلي روش استفاده از كود نيز صفات تعداد بلال در بوته، وزن هزار دانه معني دار بودند و ساير صفات مورد بررسي، تحت تاثير شيوه مصرف كود نيتروژني قرار نگرفتند. اثرات متقابل سه گانه بر صفات تعداد رديف در بلال، تعداد دانه در رديف، تعداد دانه در بلال، وزن هزار دانه، عملكرد دانه، كارايي مصرف آب، شاخص سطح برگ، سرعت رشد نسبي و سرعت فتوسنتز خالص معني دار شد و ساير صفات معني دار نشدند. نتايج مقايسه ميانگين ها نشان داد كه بالاترين عملكرد دانه ذرت با ميانگين 11430 كيلوگرم در هكتار مربوط به تيمار سولفات آمونيوم در روش نواري همراه كاربرد فسفر به دست آمد و كمترين ميزان نيز با ميانگين 5310 كيلوگرم در هكتار مربوط به كاربرد اوره، روش پخش و عدم كاربرد فسفر بود. در اين پژوهش كاربرد نواري نيترات آمونيوم در مقايسه با مصرف پخش آن، عملكرد بيولوژيك را حدود 26 درصد افزايش داد. همچنين كارايي مصرف آب در حضور فسفر با مصرف نواري سولفات آمونيوم نسبت به مصرف نواري اوره 25 درصد بيشتر شد و به 27/1 كيلوگرم دانه بر مترمكعب آب رسيد اما در نبود فسفر، مصرف نواري نيترات آمونيوم كارايي مصرف آب را نسبت به مصرف نواري سولفات آمونيوم حدود 34 درصد بالاتر برد. صفت مهم كارايي زراعي فسفر نيز در شرايط مصرف پخش اوره بالاتري
Thesis summary
اثر پرايم بذر علف هرز جودره با آب دودكاه جو برخصوصيات جوانه زني و رشد گياهچه
محمد عظيمي فرد 2021
به منظور بررسي اثر پرايم بذر علف هرز جودره (Hordeum spontaneum) با آب دودكاه جو (Hordeum vulgare) برخصوصيات رشد گياهچه آزمايشي بصورت فاكتوريل در قالب طرح پايه كاملا تصادفي با سه تكرار در گلخانه دانشكده كشاورزي دانشگاه بوعلي سينا انجام گرفت . فاكتورهاي آزمايش شامل غلظت آب دود كاه جو در شش سطح 0، 3، 6، 9، 12 و 15 درصد و مدت زمان پرايم بذر در سه سطح 30،15، 45 دقيقه و يك تيمار شاهد بدون پرايم بود. نتايج آزمايش نشان داد به جز اثر زمان كه بر جمع طول ساقه و شاخص ويگورگياهچه معني دار نبود، اثرات ساده غلظت آب دود و مدت زمان پرايم و اثر متقابل غلظت × زمان پرايم بر در صد سبز شدن نهايي، ميانگين روزانه سبز شدن، جمع طول ريشه، جمع طول اندام هوايي، سطح برگ در گلدان، تعداد برگ در گلدان، وزن خشك برگ ،وزن خشك ساقه، وزن خشك ريشه، شاخص ويگور گياهچه، ضريب آلومتري علف هرز جودره معني دار بود. بيش ترين در صد سبز شدن نهايي، ميانگين روزانه سبز شدن، جمع طول اندام هوايي، شاخص ويگور گياهچه و سطح برگ در گلدان به ترتيب به ميزان 100 درصد، 11، 56.2 سانتي متر، 189 و 457 سانتيمتر مربع در غلظت صفر درصد آب دود كاه جو (آب مقطر) به مدت 45 دقيقه پرايم بدست آمد و كمترين مقدار صفات مذكور به ترتيب به مقدار صفر، به تيمار غلظت پانزده درصد آب دود كاه جو به مدت 45 دقيقه پرايم تعلق داشت. مجموع مشاهدات و نتايج مقايسه ميانگين نشان داد كه افزايش غلظت آب دود كاه جو صرف نظر از مدت زمان پرايم به صورت يك ماده شيميايي باز دارنده عمل ميكند.
واكنش عملكرد و برخي شاخص هاي فيزيولوژيكي رشد سيب زميني به فسفات و مايكوريز تحت تنش رطوبت
مسعود رحماني 2020
اين پژوهش به منظور اثر كاربرد همزمان مايكوريز و كود فسفات بر برخي از شاخص هاي فيزيولوژيكي رشد و عملكرد غده سيب زميني تحت شرايط تنش خشكي، در سال زراعي 1397 انجام شد. پژوهش به صورت آزمايش فاكتوريل سه عاملي در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار اجرا شد. عامل اول، تنش خشكي در سه سطح آبياري پس از 60 (شاهد)، 80 و 100 ميلي متر تبخير از تشت تبخير كلاس A بود. عامل دوم مايكوريز (Glomus mossea) در دو سطح كاربرد و عدم كاربرد. عامل سوم كود فسفات در دو سطح مصرف و عدم مصرف، در نظر گرفته شد. نتايج نشان داد كه در شرايط عدم تنش خشكي، بيشترين شاخص سطح برگ با كاربرد مايكوريز 5/10 درصد كاهش يافت اما در تنش ملايم و شديد خشكي، استفاده از مايكوريز، آن را به ترتيب 3/12 و 8/18 درصد افزايش داد. در تنش شديد خشكي، مايكوريز سرعت جذب خالص و سرعت رشد محصول را به ترتيب 6/43 و 76 درصد افزايش داد. در هر سه سطح تنش خشكي، حضور مايكوريز سبب افزايش كارايي زراعي فسفر شد. در تحقيق حاضر بالاترين كارايي مصرف آب از تيمار تنش خشكي ملايم در شرايط كاربرد فسفات و مايكوريز به ميزان 72/5 كيلوگرم غده بر مترمكعب آب به دست آمد. حضور مايكوريز در شرايط عدم تنش خشكي، اثري معني دار بر عملكرد غده نداشت اما در سطوح ملايم و شديد تنش خشكي، مايكوريز عملكرد غده را به ترتيب 4/16 و 7/34 درصد بهبود بخشيد درحالي كه در تنش شديد خشكي، كاربرد فسفات نسبت به عدم مصرف فسفات، تنها عملكرد غده را 8/15 درصد بيشتر كرد. تعداد غده در بوته نيز تنها تحت تأثير تنش خشكي قرار گرفت و در تنش شديد كاهش قابل توجهي داشت. در اين تحقيق درصد همزيستي مايكوريزايي در سطح تنش ملايم خشكي نسبت به شرايط عدم تنش خشكي، 59 درصد بيش تر بود. همچنين وجود مايكوريز ميزان فسفر، روي، نشاسته و پروتئين غده را در سطح تنش ملايم خشكي در شرايط مصرف فسفات نسبت به همان شرايط در نبود تنش خشكي ، به ترتيب 72، 3/17، 10 و 27درصد افزايش داد. بنابراين براي توليد سيب زميني در شرايط كمبود رطوبت، كاربرد مايكوريز به همراه كود فسفات مناسب است.
Thesis summary
تاثير انواع كود فسفات و كاربرد همزمان نيتروژن نواري با آن، بر كارايي زراعي فسفر، عملكرد و برخي خصوصيات زراعي سه رقم سيب زميني
مسعود جليلي هنرمند 2020
نيتروژن و فسفر به عنوان عناصر غذايي ضروري، در رشد و نمو گياهان مطرح مي‎باشند. از طرفي نحوه مصرف كود، نقش مهمي در جذب عناصر و صرفه جويي در مصرف آن دارد. بدين منظور آزمايشي در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با 3 تكرار در منطقه بهار همدان در سال 1396 به اجرا در آمد كه در آن نوع كود فسفر در سه سطح (عدم مصرف، سوپر فسفات تريپل و دي آمونيوم فسفات)، كود نيتروژن در دو سطح (مصرف نواري و پخش سطحي) و رقم سيب زميني در سه سطح (اگريا، بانبا و سانته) به صورت فاكتوريل مورد بررسي قرار گرفتند. بيشترين شاخص سطح برگ (27/5)، سرعت رشد (22/13 گرم بر متر مربع در روز) و ماده خشك كل (86/582 گرم بر متر مربع) از مصرف دي‎آمونيوم فسفات به همراه جايگذاري نيتروژن در رقم آگريا بدست آمد. نتايج نشان داد كه در شرايط كمبود فسفر، شيوه مصرف نيتروژن بر بيشتر شاخص‎هاي رشد تاثيري ندارد اما عملكرد غده رقم آگريا در كمبود فسفر مي تواند با مصرف نواري نيتروژن افزايش يابد. در اين تحقيق استفاده از دي‎آمونيوم فسفات در مقايسه با سوپر فسفات تريپل سبب افزايش بيشتر شاخص‎هاي رشد بررسي شده گرديد اما تاثير كاربرد نواري نيتروژن همراه سوپر فسفات تريپل نسبت به عدم جايگذاري آن، در سوپر فسفات تريپل بيشتر از دي‎آمونيوم فسفات بود. شاخص كلروفيل در هنگام مصرف دي‎آمونيوم فسفات تحت تاثير شيوه مصرف نيتروژن قرار نگرفت در حالي‎كه جايگذاري نيتروژن در مقايسه با مصرف غير جايگذاري آن در شرايط مصرف سوپر فسفات تريپل آن را 5/6 درصد افزايش داد. نتايج مربوط به عملكرد غده نشان داد، در صورتي همراه با سوپر فسفات تريپل كود نيتروژن جايگذاري گردد، عملكرد بانبا 4/25 درصد افزايش مي‎يابد. در نهايت بالاترين عملكرد غده در هر سه رقم به ويژه آگريا و بانبا در شرايط مصرف نواري نيتروژن به همراه دي‎آمونيوم فسفات حاصل شد.
Thesis summary
مقايسه عملكرد و خصوصيات زراعي 15 رقم سيب زميني در شرايط رزن
علي اصغر فزوني 2019
سيب زميني با نام علمي (Solanum tuberosum) يكي از گياهان مهم زراعي در جهان است. اين گياه از نظر ميزان مصرف در سطح جهان بعد از برنج و گندم در جايگاه سوم قرار دارد؛ به همين دليل اين گياه جزو گياهان حافظ امنيت غذايي محسوب مي شود. اين مطالعه به منظور مقايسه 13 رقم جديد و دو رقم قديمي تر سيب زميني با يكديگر و شناسايي ارقام مناسب از نظر برخي شاخص‎هاي فيزيولوژيكي رشد، صفات زراعي و كيفيت در شرايط آب و هوايي رزن انجام شد. طرح آماري به‎كار رفته درتحقيق حاضر بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار بود. نتايج نشان داد كه اكثر ارقام به ترتيب در 45 و 75 روز پس از كاشت به حداكثرهاي سرعت رشد و شاخص سطح برگ رسيدند در صورتي كه رقم مانيتو به ترتيب در 60 و 90 روز پس از كاشت به حداكثر شاخص هاي مذكور رسيد. رقم ناتاشا بالاترين شاخص سطح برگ و ماده خشك بخش هوايي را به ترتيب به ميزان 65/3 و 5/636 گرم بر متربع توليد نمود. ارقام بانبا و رانومي به ترتيب با بيشترين و كمترين سرعت رشد (38/15 و 2/8 گرم بر متر مربع در روز) اختلاف قابل توجهي با ساير ارقام نشان دادند. سرعت فتوسنتز خالص در ارقام پر برگ كاروسو، ناتاشا و ريبرا كمتر بود. بالاترين و پايين ترين عملكرد غده (71399 و 31921 كيلوگرم در هكتار) به ترتيب در ارقام مانيتو و آگريا واقع شد. در اين پژوهش ارقام از لحاظ كارايي مصرف آب و درصد پروتئين غده تفاوتي تا سطح آماري پنج درصد نداشتند در حالي كه تفاوت معني‎داري از نظر درصد نشاسته غده نشان دادند و بالاترين مقدار (09/18 درصد) را رقم مانيتو دارا بود. بطور كلي طبق نتايج بدست آمده، ارقام مانيتو و فالوكا براي كاشت در رزن پيشنهاد مي شوند
Thesis summary
بهبود كارايي زراعي فسفر، عملكرد و اجزا عملكرد سويا از طريق مصرف دو گانه نيتروژن با فسفر به صورت نواري در شرايط تنش رطوبتي
فراست صادقي 2019
به منظور مطالعه عملكرد، اجزاي عملكرد، شاخص هاي فيزيولوژيك رشد و كارايي زراعي فسفر در گياه سويا تحت تأثير مصرف نواري نيتروژن با فسفر در شرايط تنش رطوبتي، آزمايشي در سال 1396 در مزرعه پژوهشي دانشكده كشاورزي دانشگاه بوعلي سينا به صورت اسپليت پلات فاكتوريل بر پايه طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار انجام شد. فاكتور اول تنش رطوبتي شامل سه سطح آبياري پس از 60، 90 و 120 ميلي متر تبخير بود كه در كرت هاي اصلي قرار داده شد و در كرت هاي فرعي نيز دو عامل نيتروژن (در دو سطح مصرف نواري و مصرف پخش) و فسفر (در دو سطح مصرف نواري و عدم مصرف) به صورت فاكتوريل قرار گرفتند. نتايج نشان داد با مصرف نواري نيتروژن تعداد غلاف در بوته و تعداد دانه در غلاف به ترتيب 8 و 21/16 درصد افزايش يافت. مصرف نواري نيتروژن با فسفر عملكرد دانه را نسبت به مصرف پخش نيتروژن با فسفر 4/11 درصد افزايش و به 8/3855 كيلوگرم در هكتار رسانيد. همچنين جايگذاري همزمان نيتروژن و فسفر در تمامي سطوح آبياري اثر معني داري بر روند تغييرات شاخص سطح برگ، تجمع ماده خشك، سرعت رشد محصول، سرعت رشد نسبي و سرعت جذب خالص داشت و سبب افزايش آن ها شد. تنش رطوبتي منجر به كاهش سرعت رشد محصول شد. طبق نتايج مورد بررسي، سرعت رشد محصول، در بازه زماني 35 تا 45 روز پس از كاشت، روند افزايشي خود را در پيش گرفته و 65 روز پس از كاشت به حداكثر ميزان خود رسيد. مصرف نواري نيتروژن در سطوح آبياري پس از 60، 90 و 120 ميلي متر تبخير، كارايي زراعي فسفر را به ترتيب 3/14، 6/27 و 4/35 درصد افزايش داد. عملكرد روغن نيز در مصرف همزمان نيتروژن با فسفر نسبت به مصرف فسفر به‎تنهايي در سطح آبياري پس از 60 ميلي متر تبخير افزايش معني‎داري به‎ميزان 7/19 درصد نشان داد. به طور كلي مصرف نواري نيتروژن و فسفر در تمامي سطوح آبياري عملكرد دانه و روغن را افزايش داد و سبب كاهش اثر منفي تنش رطوبتي بر سويا گرديد.
Thesis summary
بهبود خصوصيات زراعي و عملكرد لوبيا (Phaseolus vulgaris L. ) از طريق شيوه مصرف كودهاي فسفات و سولفات روي در مقادير مختلف كود استارتر نيتروژن
نسرين كاويان اطهر 2018
به منظور بررسي اثر شيوه هاي كاربرد كودهاي فسفات و سولفات روي بر رشد، عملكرد كمي و كيفي لوبياي تلقيح شده با ريزوبيوم (رقم اختر) در سطوح مختلف كود نيتروژن استارتر، آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار در سال 1395 در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه بوعلي سينا انجام شد. كود نيتروژن به عنوان فاكتور اول در سه سطح 0، 30 و 60 كيلوگرم در هكتار، شيوه مصرف سولفات روي به عنوان فاكتور دوم به دو روش خاك پخش و محلول پاشي و شيوه مصرف سوپر فسفات تريپل به عنوان فاكتور سوم به دو روش خاك پخش و نواري در نظر گرفته شدند. نتايج نشان داد بيش ترين شاخص سطح برگ (LAI)، وزن خشك كل (TDW) و سرعت رشد محصول (CGR) در تيمار كاربرد توام فسفات به صورت نواري + محلول پاشي سولفات روي در حضور 30 كيلوگرم نيتروژن استارتر در هكتار به ترتيب به مقدار 5، 1100 گرم بر متر مربع و 24 گرم بر متر مربع در روز حاصل شد. تيمار مذكور حداكثرهاي LAI،TDW و CGR را به ترتيب 43، 69 و 92 درصد نسبت به تيمار خاك پخش كودهاي فسفات و سولفات روي + عدم مصرف نيتروژن افزايش داد. در مورد دو شاخص رشد سرعت جذب خالص (NAR) و سرعت رشد نسبي (RGR) در 75 روز پس از كاشت تنها اثرات اصلي عوامل معني دار شدند. بيش ترين تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف و عملكرد زيستي لوبيا از تيمار 30 كيلوگرم نيتروژن + فسفر نواري + محلول پاشي روي به ترتيب به ميزان 25/14، 98/4 و 10197 كيلوگرم در هكتار به دست آمد كه نسبت به تيمار شاهد (خاك پخش كودهاي فسفات و سولفات روي + عدم مصرف نيتروژن) به ترتيب 90، 81 و 34/95 درصد افزايش داشتند. بيش ترين عملكرد دانه در تيمار مصرف همزمان فسفر نواري و محلول پاشي روي در سطح 60 كيلوگرم نيتروژن در هكتار حاصل شد كه تفاوتي با همين تيمار در سطح 30 كيلوگرم نيتروژن نداشت. مصرف نواري كود فسفر در همه سطوح كود نيتروژن استارتر موجب بهبود درصد پروتئين و فسفر دانه ي لوبيا شد، همچنين محلول پاشي سولفات روي درصد پروتئين و غلظت روي دانه را به طور معني داري افزايش داد. بر اساس نتايج حاصل مصرف 30 كيلوگرم در هكتار نيتروژن استارتر به همراه كاربرد نواري فسفر و محلول پاشي روي جهت بهبود صفات كمي و كيفي لوبيا توصيه مي شود.
Thesis summary
بررسي برهم كنش مايكوريزا و رايزوبيوم بر رشد و عملكرد لوبيا در مقادير مختلف كود استارتر نيتروژن
سيداسحاق صادقي 2018
به منظور ارزيابي اثرات مختلف كود هاي زيستي مايكورايزا و رايزوبيوم در مقادير مختلف كود استارتر نيتروژن بر شاخص هاي فيزيولوژيكي مهم، عملكرد و اجزاي عملكرد لوبيا رقم اختر آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه بوعلي سينا در سال 1395 اجرا شد. عوامل مورد بررسي شامل كودهاي زيستي مايكورايزا گونه گلوموس موسه آ و رايزوبيوم فازئولي هركدام در دو سطح مصرف و عدم مصرف و كود استارتر نيتروژن در سه سطح( 0 ، 30 و 60 كيلوگرم در هكتار) بودند. نتايج نشان داد كه كاربرد عوامل مورد مطالعه موجب تغييرات معني دار در روند شاخص هاي فيزيولوژيكي رشد، عملكرد، اجزاي عملكرد و درصد همزيستي قارچ مايكورايزا لوبيا در طول دوره رشد شدند. بيشترين شاخص سطح برگ (9/5) ، وزن خشك كل (860 گرم در متر مربع) و سرعت رشد محصول(44 گرم در متر مربع در روز) در تيمار كاربرد توام دو كود زيستي مايكورايزا و رايزوبيوم در سطح مصرف 60 كيلوگرم نيتروژن استارتر در هكتار بود. (اين تيمار نسبت به تيمار مصرف 60 كيلوگرم نيتروژن و عدم مصرف كودهاي زيستي در حداكثر شاخص هاي LAI ,TDM ,CGR به ترتيب سبب افزايش 68/115و 60 درصد گرديد). دو شاخص سرعت جذب خالص(NAR) و سرعت رشد نسبي (RGR) نيز در تركيب تيماري 60 كيلوگرم نيتروژن استارتر و كاربرد همزمان دو كود زيستي در زمان 60 روز پس از كاشت نسبت به ساير تيمار ها برتر بودند و به ترتيب 25 گرم در متر مربع در روز و 046/0 گرم بر گرم در روز رسيدند كه نسبت به تيمار عدم مصرف كود هاي زيستي در سطح 60 كيلوگرم در هكتار كود نيتروژن به ترتيب 116 و 17 درصد بالاتر بودند. در تمامي سطوح كود نيتروژن استارتر، برهمكنش مايكوريزا و ريزوبيوم باعث افزايش عملكرد بيولوژيك، عملكرد اقتصادي، شاخص برداشت، تعداد غلاف در بوته و وزن صد دانه شد. بيشترين تعداد دانه در غلاف و وزن دانه نيز از تلقيح همزمان گياهان با ريزوبيوم و مايكوريزا در مصرف 60 كيلوگرم در هكتار نيتروژن بدست آمد نيتروژن بدست آمد. بنابراين مصرف دوكود زيستي مايكورايزا و رايزوبيوم به همراه كاربرد 60 كيلوگرم در هكتار كود نيتروژن استارتر از منبع اوره تركيب تيماري مناسبي در لوبيا براي افزايش شاخص هاي فيزيولوژيكي رشد و عملكرد دانه در لوبيا مي باشند
Thesis summary
واكنش عملكرد و اجزاي عملكرد دو رقم نخود به مزورايزوبيوم و مايكوريزا تحت تاثير كود استارتر نيتروژن
مجتبي شيرين ابادي فراهاني 2017
يكي از راه هاي رسيدن به پايداري در نظام هاي زراعي استفاده از قابليت ريزجانداران مفيد در جهت بهبود رشد گياه و كاهش مصرف كودهاي شيميايي است. بنابراين به منظور بررسي تغييرات عملكرد و اجزاي عملكرد دو رقم نخود تحت تاثير مزورايزوبيوم و مايكوريزا در مقادير مختلف كود آغازگر نيتروژن آزمايشي در سال 1394 در مزرعه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه بوعلي سينا اجرا شد. اين تحقيق به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار اجرا شد. عوامل مورد آزمايش شامل تلقيح بذور با مزورايزوبيوم (Mesorhizobium ciceri) در دو سطح مصرف و عدم مصرف، مايكوريزا Glomus mosseae در دو سطح مصرف و عدم مصرف، و كود آغازگر نيتروژن (صفر، 30 و 60 كيلوگرم نيتروژن در هكتار) بود كه براي هر دو رقم نخود آزاد و هاشم جداگانه بررسي گرديد. نتايج آزمايش نشان داد كه بيشترين عملكرد دانه و زيست توده (به ترتيب 2013.46 و 5341.3 كيلوگرم در هكتار) در رقم هاشم در شرايط كاربرد همزمان مايكوريزا و مزورايزوبيوم در سطح 30 كيلوگرم نيتروژن در هكتار به دست آمد در حالي كه در رقم آزاد بيشترين عملكرد دانه و زيست توده (به ترتيب 2283.6 و 4042.8) در شرايط كاربرد توام منابع زيستي در سطح 60 كيلوگرم نيتروژن در هكتار بدست آمد كه البته با سطح 30 كيلوگرم در هكتار نيتروژن در حضور هر دو كود زيستي، تفاوت معني داري نشان نداد. طبق نتايج مصرف جداگانه و به ويژه همزمان كودهاي زيستي مورد مطالعه قادر است ميزان نياز به اغازگر نيتروژن را در هر دو رقم تا حد 50% كاهش دهد.
Thesis summary
بررسي اثر مايكوريزا و برادي رايزوبيوم بر رشد و عملكرد سويا (Glycine max L.) در مقادير مختلف كود استارتر نيتروژن
معصومه مالمير 2017
به منظور بررسي اثر كاربرد مايكوريزا و برادي ريزوبيوم بر عملكرد سويا در سطوح مختلف نيتروژن استارتر، آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوكهاي كامل تصادفي با سه تكرار در بهار و تابستان سال 1394 در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه بوعلي سيناي همدان انجام شد. كود استارتر در سه سطح 0، 30 و 60 كيلوگرم در هكتار نيتروژن، برادي رايزوبيوم در دو سطح مصرف و عدم مصرف و مايكوريزا (Glomus mossea) نيز در دو سطح مصرف و عدم مصرف، فاكتورهاي اين آزمايش بودند. نتايج نشان داد كه وزن خشك كل، سرعت رشد محصول، شاخص سطح برگ، ارتفاع بوته، تعداد برگ در بوته، عملكرد و اجزاي عملكرد دانه، عملكرد زيستي و درصد همزيستي مايكوريزايي به طور معنيداري تحت تاثير برهمكنش عوامل مورد بررسي قرار گرفتند. مصرف توام مايكوريزا و برادي ريزوبيوم نسبت به مصرف منفرد مايكوريزا و برادي ريزوبيوم، به ترتيب باعث افزايش 5/16 و 5/38 درصدي بيشينه ماده خشك گياه شد. بيشترين شاخص سطح برگ گياه سويا از كاربرد 30 كيلوگرم نيتروژن و تلقيح برادي ريزوبيوم و كمترين مقدار آن از عدم مصرف نيتروژن و عدم تلقيح برادي ريزوبيوم به دست آمد. كاربرد مايكوريزا باعث افزايش 12/19 و 6/26 درصدي شاخص سطح برگ و سرعت رشد محصول شد. در تمامي سطوح كود نيتروژن استارتر، برهمكنش مايكوريزا و برادي ريزوبيوم باعث افزايش ارتفاع بوته، عملكرد بيولوژيك، تعداد غلاف در بوته و وزن دانه شد. بيشترين تعداد دانه در غلاف از تركيب تيماري 30 كيلوگرم نيتروژن با برادي ريزوبيوم بدست آمد؛ همچنين مصرف مايكوريزا و برادي ريزوبيوم تعداد دانه در غلاف را افزايش داد. بيشترين وزن هزار دانه نيز از تلقيح همزمان گياهان با برادي ريزوبيوم و مايكوريزا در عدم مصرف نيتروژن بدست آمد. مصرف 60 كيلوگرم در هكتار نيتروژن، كاهش 22/20 درصدي همزيستي مايكوريزايي را نسبت به عدم مصرف كود استارتر در پي داشت. مصرف همزمان برادي ريزوبيوم و مايكوريزا در سطح30 كيلوگرم نيتروژن در هكتار، بيشترين عملكرد دانه (67/511 گرم بر مترمربع)، عملكرد زيستي (16/1223 گرم بر مترمربع)، عملكرد روغن (56/99 گرم بر مترمربع) و عملكرد پروتئين (29/191 گرم بر مترمربع) را توليد نمود. بنابراين مصرف 30 كيلوگرم در هكتار نيتروژن استارتر به همراه كاربرد همزمان براديريزوبيوم و مايكوريزا، ضمن توليد عملكرد بالا، كاهش مصرف كود شيميايي نيتروژن را در پي داشت.
Thesis summary
اثر مايكوريز و محلول پاشي سولفات روي بر رشد و عملكرد ذرت (Zea mays) تحت تنش رطوبتي
نسرين خدابنده لو 2016
به منظور بررسي اثر مايكوريز و محلول پاشي سولفات روي بر رقم ذرت NS640تحت شرايط تنش كم آبي، آزمايشي بصورت اسپليت پلات فاكتوريل در قالب طرح بلوك كامل تصادفي در سه تكرار در مزرعه دانشگاه بوعلي سينا در سال 1393 اجرا شد. كرت اصلي شامل چهار سطح آبياري پس از 60، 90، 120و 150 ميلي متر تبخير از تشت تبخير كلاس A و كرت فرعي شامل دو عامل محلولپاشي سولفات روي و كود زيستي مايكوريز گونه Glomus mosseae بصورت فاكتوريل هر كدام در دو سطح كاربرد و عدم كاربرد بود. نتايج نشان داد كه تمام صفات تحت تاثير تنش كم آبي قرار گرفتند. اثر مايكوريز و محلول پاشي نيز بر تمام صفات به جز تعداد بلال در بوته معني دار بود. وزن صد دانه تحت تاثير تيمار استفاده توام از مايكوريز و محلول پاشي روي 39/30 درصد افزايش يافت. كاربرد مايكوريز عملكردهاي دانه و بيولوژيك را در هر چهار سطح تنش افزايش داد اما محلول پاشي سولفات روي تنها در سطوح آبياري 60 و 90 ميلي متر موجب افزايش عملكرد دانه شد. به طور كلي محلول پاشي سولفات روي در مقايسه با عدم محلول پاشي عملكرد بيولوژيك را 11 درصد افزايش داد. بيشترين كارايي مصرف آب به ميزان 8/1 كيلوگرم دانه بر متر مكعب آب نيز از سطح آبياري 90 ميلي متر و استفاده از مايكوريز بدست آمد.
Thesis summary
تاثير شيوه مصرف فسفات و سولفات روي بر ويژگي هاي زراعي ذرت در شرايط تنش رطوبت
نوشين فخيمي پايدار 2016
به منظور بررسي تاثير شيوه مصرف كودهاي فسفات و سولفات روي بر ويژگي هاي زراعي ذرت تحت تنش رطوبتي، آزمايشي به صورت اسپليت پلات فاكتوريل در قالب طرح پايه بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار در مزرعه پژوهشي دانشگاه بوعلي سينا همدان در بهار و تابستان 1393 انجام گرفت. عامل تنش رطوبتي در كرت هاي اصلي شامل سه سطح آبياري بعد از 60 ،90 و 120 ميلي متر تبخير تجمعي از تشت تبخير كلاس A و در كرت هاي فرعي دو عامل شيوه كاربرد كود سولفات روي در سه سطح (عدم مصرف، محلول پاشي، مصرف خاكي به صورت پخش) و عامل شيوه كاربرد كود فسفاته با دو سطح (مصرف پخش و مصرف نواري) به صورت فاكتوريل قرار داده شدند. نتايج نشان داد، با افزايش شدت تنش از 60 به 90 و 120 ميلي متر تبخير عملكرد دانه به ترتيب به ميزان 28 و 54 درصد كاهش يافت. محلول پاشي سولفات روي در شرايط تنش شديد رطوبت، نسبت به عدم مصرف و مصرف خاكي سولفات روي باعث افزايش معني دار تعداد رديف دانه در بلال و عملكرد بيولوژيك گرديد. طبق نتايج، مصرف نواري كود فسفات در شرايط تنش شديد رطوبت سبب افزايش معني دار تعداد دانه در رديف بلال گرديد اما در همين شرايط (تنش شديد رطوبت و مصرف نواري فسفات) بيشترين وزن صد دانه در حالت عدم مصرف سولفات روي حاصل شد. بيشترين شاخص برداشت نيز، از تيمار عدم تنش رطوبت به همراه محلول پاشي سولفات روي به ميزان 56/47 درصد به-دست آمد. مصرف نواري فسفات در مورد حد اكثر شاخص سطح برگ و محلول پاشي سولفات روي در مورد حد اكثر هاي سرعت رشد محصول و ماده خشك كل سبب بهبود آن ها در شرايط تنش رطوبت گرديد. در اين تحقيق بالا ترين و پايين ترين راندمان مصرف آب به ترتيب به ميزان 50/1 كيلوگرم دانه بر متر مكعب آب در تنش ملايم، و 9/0 كيلوگرم دانه بر متر مكعب آب مربوط آبياري مطلوب و تنش شديد رطوبتي به دست آمد. در تنش شديد رطوبتي، محلول پاشي سولفات روي با مصرف نواري فسفات پروتئين دانه را در مقايسه با عدم مصرف سولفات روي در همين شيوه مصرف حدود 12 درصد افزايش داد، همچنين در همين سطح تنش، مصرف نواري فسفات درصد فسفر دانه را نسبت به مصرف پخش فسفات حدود 26 درصد افزايش داد، بيشترين و كمترين ميزان غلظت روي دانه با ميانگين 58/16 و 53/11 ميلي گرم بر كيلو گرم به ترتيب در تيمار هاي عدم تنش رطوبت به-همراه محلول پاشي سولفات روي و تنش شديد رطوبت و عدم مصرف سولفات روي به دست
Thesis summary
اثر شيوه مصرف سولفات روي بر عملكرد، ويژگي هاي زراعي و راندمان مصرف آب در آفتابگردان تحت شرايط تنش رطوبتي
افسانه بابا رئيسي 2016
به منظور بررسي اثرات تنش رطوبتي و شيوه مصرف سولفات روي بر شاخص هاي رشد، عملكرد كمي و كيفي آفتابگردان، آزمايشي درسال 1393 در مزرعه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه بوعلي سينا به صورت اسپيلت پلات با طرح پايه بلوك هاي كامل تصادفي درسه تكرار انجام شد. تنش رطوبتي درچهار سطح آبياري پس از 60، 90، 120و 150 ميلي-متر تبخير از تشت تبخير كلاس A در كرت هاي اصلي و شيوه مصرف كود سولفات روي در چهار سطح )عدم مصرف، محلول-پاشي، مصرف خاكي به صورت پخش و مصرف خاكي به صورت نواري( در كرت هاي فرعي قرار گرفت. نتايج اين تحقيق نشان داد با افزايش شدت تنش رطوبت حداكثر-هاي شاخص سطح برگ، وزن خشك كل، سرعت رشد محصول، سرعت فتوسنتز خالص، ارتفاع، وزن طبق و عملكرد روغن كاهش يافت اما محلول پاشي و مصرف نواري سولفات روي در شدت هاي كم تنش رطوبتي سبب بهبود اين صفات گرديد و با افزايش شدت تنش رطوبت تأثير شيوه مصرف سولفات روي از ميان رفت. قطر و تعداد دانه در طبق در شدت هاي بالاي تنش رطوبت با مصرف محلول پاشي و نواري سولفات روي افزايش يافتند. وزن صد دانه تنها در سطح آبياري معمول (شاهد) بالا تر بود و در ساير سطوح تنش رطوبت، به يك اندازه نسبت به شاهد كاهش نشان داد. در اين تحقيق عدد اسپاد با افزايش شدت تنش رطوبت افزايش نشان داد و كارايي مصرف آب در گياه در آبياري پس از 90 ميلي متر تبخير به حداكثر رسيد (3/1 كيلو گرم دانه بر متر مكعب آب). عملكرد دانه با مصرف سولفات روي در تمام سطوح تنش رطوبت افزايش يافت كه اين افزايش بيشتر در مصرف نواري و محلول پاشي مشاهده شد. بيش ترين عملكرد دانه و شاخص برداشت در شرايط عدم تنش رطوبت و محلول پاشي سولفات روي به ترتيب به ميزان 700 گرم بر متر مربع و 26 درصد حاصل گرديد. درصد روغن دانه در شدت هاي تنش بالا تر از 90 ميلي متر تبخير كاهش يافت و محلول پاشي آن را نسبت به عدم مصرف سولفات روي بيش از 11 درصد افزايش داد. همچنين ميزان روي، اسيد هاي چرب اولئيك، لينولئيك و نسبت اسيد چرب اولئيك به لينولئيك دانه با افزايش شدت تنش رطوبت كاهش يافت و محلول پاشي سولفات روي اين صفات را به بالا ترين ميزان در مقايسه با ديگر روش هاي مصرف سولفات روي رسانيد.
Thesis summary
اثر مايكوريزا و كود فسفات بر رشد، عملكرد و كارايي زراعي فسفر در لوبيا تحت تنش خشكي در اراك
ابراهيم محمدي كركانكي 2015
ﺑﻪﻣﻨﻈﻮر ﺑﺮرﺳﻲﺗﺄﺛﻴﺮﻗﺎرچﻣﻴﻜﻮرﻳﺰا و ﻛﻮد ﻓﺴﻔﺮ در كاهش اثر تنش كم آبي درﻟﻮﺑﻴﺎي قرمز، آزﻣﺎﻳﺸﻲدرﺳﺎل 1392 درمزرعه مركز تحقيقات و آموزش كشاورزي و منابع طبيعي شهرستان اراك ﺑﻪﺻﻮرت طرح اسپيلت ﻓﺎﻛﺘﻮرﻳﻞدرﻗﺎﻟﺐﻃﺮح پايه بلوك هاي كامل ﺗﺼﺎدﻓﻲﺑﺎﺳـﻪﺗﻜـﺮاراﻧﺠﺎمﺷﺪ. عامل هاي آزﻣﺎﻳﺶﺷﺎﻣﻞتنش كم آبي‎در كرت هاي اصلي درسهﺳﻄﺢ(آبياري پس از 60، 90 و120 ميلي متر تبخير از تشتك تبخير كلاس A)و عامل هاي مقدار مصرف كود سوپر فسفات تريپل در سه سطح (ﺻﻔﺮ،50 و 100 درصد ميزان توصيه شده) و قارچ مايكوريزاي گلوموس موسه آ در دو سطح (كاربرد و عدم كاربرد)، به صورت فاكتوريل در كرت هاي فرعي قرار داده شدند. ﻧﺘﺎﻳﺞﻧﺸﺎندادﻛﻪﺑﺎافزايش شدت تنش كم آبي مقدار بيشتر خصوصيات مطالعه شده كاهش يافت به طوري كه در آبياري پس از 120 ميلي متر تبخير در مقايسه با آبياري پس از 60 ميلي متر تبخير طول غلاف 43 درصد، تعداد دانه در غلاف 31 درصد، تعداد غلاف در بوته 33 درصد، وزن صد دانه 29 درصدو عملكرد دانه 54 درصد كاهش يافت در صورتي كه در همين شرايط ميزان پروتئين دانه 29 درصد افزايش يافت. كاربردﻗﺎرچﻣﻴﻜﻮرﻳﺰاتوانست شدت تنش كم آبي را در صفات مذكور بين5 تا 30 درصد كاهش دهد. همچنين كاربرد مايكوريزا، 50 درصد از نياز به كود فسفاته را كم كرد به نحوي كه كاربرد مايكوريزا توام با مصرف 50 درصد كود فسفاته توصيه شده در شرايط عدم تنش رطوبتي،كليه صفات مطالعه شده را افزايش داد. نهايتاً اثر برهمكنش سه گانه تيمارهاي آزمايش نشان داد كه كاربرد مايكوريزا توام با كاربرد 50 درصد كود فسفاته در شرايط تامين كامل نياز آبي بيشترين تعداد غلاف در بوته (56/15 عدد)،عملكرد دانه (04/3112 كيلوگرم در هكتار) وعملكرد زيست توده (6/7077 كيلوگرم در هكتار)را نشان داد. اما در ارتباط با كلونيزاسيون ريشه نتايج نشان داد كه تيمار كاربرد مايكوريزا در شرايط عدم كم آبي و عدم كاربرد كود فسفاته منجر به حصول بيشترين درصد كلونيزاسيون ريشه لوبيامعادل (96/42 درصد) شده است.
Thesis summary
واكنش توليد ريزغده دو رقم سيب زميني تحت تاثير تراكم كشت و هورمون هاي IAA ، GA3 در شرايط هيدروپونيك
سيدهاشم اصغري نجيب 2015
به منظور بررسي تاثير تنظيم كننده هاي رشد اسيد ايندول استيك و اسيد جيبرليك و تراكم بر روي برخي صفات مرفولوژيكي سيب زميني(.Solanum tuberosum L) جلي و بانبا با هدف توليد ريز غده، آزمايشي در سال 1393 در مركز كشت بافت ساوين انجام گرفت. آزمايش بصورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك كامل تصادفي در سه تكرار اجرا شد كه در آن عامل رقم در دو سطح (جلي و بانبا ) اثر تراكم در سه سطح (150،100و200 بوته در متر مربع) و اثر تنظيم كننده هاي رشد در چهار سطح (ايندول استيك، جيبرليك، مصرف توام آنها و عدم مصرف) مورد مطالعه قرار گرفت. نتايج نشان داد مصرف توام تنظيم كننده هاي رشد بيشترين ارتفاع را ايجاد كرد كه رقم بانبا واكنش بيشتري نشان داد. بوته هاي تيمار شده با مصرف توام تنظيم كننده ها با تراكم 200 بوته در مترمربع داراي بيشترين سطح برگ بودند و اختلاف معني داري بين ارقام مشاهده نگرديد. بيشترين تعداد استولون و استولون منشعب مربوط به مصرف توام تنظيم كننده بود و بين مصرف ايندول استيك و جيبرليك اختلاف معني داري مشاهده نشد. بيشترين طول استولون مربوط به رقم بانبا با تراكم 100 و مصرف توام تنظيم كننده ها وكمترين آن مربوط به رقم جلي با تراكم 150 و200 بود. مصرف توام هر دو تنظيم كننده رشد در صفات ارتفاع بوته، شاخص سطح برگ، طول استولون، تعداد استولون، استولون منشعب و تعداد غده در بوته در مقايسه با تيمار شاهد به ترتيب 30، 55، 35،44، 66 و 38 درصد نسبت به شاهد برتري ايجاد كرد.
Thesis summary
اثر كود زيستي (مايكوريزا و بيوفسفات) و پرايمينگ بذر در مزرعه بر سبز شدن، رشد و عملكرد نخود در منطقه همدان
محمد اللهي 2014
جهت بررسي اثر كود زيستي فسفات و پرايمينگ بذر در مزرعه بر سبز شدن، رشد و برخي شاخص هاي رشد زراعي نخود رقم آزاد، آزمايشي در سال 1392 در مزرعه پژوهشي دانشكده كشاورزي دانشگاه بوعلي سينا همدان انجام شد. اين پژوهش بصورت آزمايش فاكتوريل سه فاكتوره در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار اجرا شد. عامل اول شامل پرايم كردن در دو سطح شاهد (بدون پرايم) و پرايم با آب، عامل دوم كاربرد كود زيستي فسفات با چهار سطح مايكورايز، بارور 2، كاربرد هر دو و عدم مصرف كود زيستي و عامل سوم يعني كود فسفات در سه سطح عدم مصرف كود، 50 و 100 درصد فسفات توصيه شده، مورد مطالعه قرار گرفت. براي تيمار پرايم در مزرعه، بذرها به مدت 8 ساعت در آب قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه پرايمينگ بذر باعث افزايش به ترتيب 7/7 و 44 درصدي درصد سبز شدن و درصد همزيستي مايكوريزا گرديد. بيشترين درصد همزيستي ريشه با مايكوريزا نيز در تيمار 50 درصد مصرف كود فسفات به همراه پرايمينگ و كاربرد تلفيقي مايكوريزا و بارور 2 به ميزان 63/31 درصد به دست آمد. وزن صد دانه بدون توجه به ميزان كود فسفات مصرف شده تحت تاثير كاربرد همزمان هر دو كود زيستي در تيمار پرايم شده افزايش چشمگيري نشان داد. در اين تحقيق بيشترين عملكرد بيولوژيك مربوط به تيمار پرايمينگ به همراه صد در صد كود فسفات و تلفيق مايكوريزا و بارور 2 بود (848/9 گرم بر متر مربع) كه اختلاف معني داري با تيمارهاي ديگر داشت. بيشترين عملكرد دانه به ميزان 302/7 گرم در متر مربع، مربوط به تيمار استفاده از 50 درصد كود فسفات در تلقيح با مايكوريزا و بارور 2 بود كه در عين حال با تيمار 100 درصد كود فسفات در هر دو سطح پرايمينگ بذر تفاوت معني داري نشان نداد. بالاترين شاخص برداشت و ميزان كارايي زراعي فسفر مربوط به تيمار 50 درصد مصرف فسفات به همراه پرايمينگ و كاربرد تلفيفي مايكوريزا و بارور 2 به ترتيب با مقدار 42/71 درصد و 14/74 كيلوگرم دانه بر كيلوگرم فسفات بود. همچنين در اين تحقيق بيشترين وزن خشك كل و سرعت رشد محصول نيز از تيمار 50 درصد فسفات و كاربرد مايكوريزا و بارور 2 به ترتيب به ميزان 698/9 گرم در متر مربع و 40/2 گرم بر متر مربع در روز به دست آمد.
بهينه سازي مصرف نيتروژن در زراعت سيب زميني و اثر آن بر كميت و كيفيت غده و كارايي مصرف آب
فرهنگ مرادي 2014
بهينه سازي مصرف نيتروژن در زراعت سيب زميني و اثر آن بر كميت و كيفيت غده و كارايي مصرف آب
اثر دور آبياري كودهاي زيستي بر راندمان مصرف آب، ويژگي هاي زراعي و كيفي سويا در همدان
محبوبه خليلي 2014
اثرات پرايم بذر در مزرعه و شيوه كاربرد كود سولفات روي بر ويژگي هاي زراعي و عملكرد دو رقم ذرت (Zea mays) در همدان
فاطمه مقيثايي 2014
اثر محلول پاشي سولفات روي و سولفات آهن بر رشد و عملكرد گياه كاسني تحت تنش كمبود آب
الهه چيت ساز 2014
بررسي اثرات قارچ ميكوريزا و پرايم بذر در مزرعه بر كارايي زراعي فسفر و خصوصيات زراعي ذرت
رنگين شبرندي 2014
اثرات تارخ كاشت و پرايمينگ بذر بر ويژگي هاي سبز شدن، عملكرد و ميزان روغن دو رقم كلزاي بهاره در همدان
علي محققي 2013