بهروز رفیعی

هدف از انجام این پژوهش، حذف اسید اورنج 7 توسط کلویزیت Na+ و کلویزیت Na+ اصلاح شده از محیط‌های آبگین است. یکی از مشکلاتی که امروزه بشر با آن رو به رو شده، آلودگی‌های حاصل از رنگ‌های مصنوعی آلی در محیطهای آبی است. از طرفی رنگ اسید اورنج7 نیز یک نوع رنگ مصنوعی آلی است که در پساب‌های صنایع مختلف نظیر نساجی تولید می‌شود. به طور کلی ماهیت اصلی کانی رسی هیدروفیل (آب دوست) و ارگانوفوب (ماده آلی گریز) است. بار سطحی کانی‌ها رسی به طور طبیعی و ذاتی منفی است، بنابراین جاذب خوبی برای آنیون‌ها نیستند. با استفاده از سورفاکتانت کاتیونی می‌توان این ویژگی را تغییر داد تا کانی‌های رسی برای استفاده در اهداف خاص قابلیت کاربرد داشته باشند. بدین ترتیب رس به ارگانوکلی (organoclay) تبدیل شده و ویژگی‌های رس نیز کاملاً تغییر خواهد کرد. در این پژوهش از کانی رسی کلویزیت سدیم (Cloisite Na+) همچنین از سورفاکتانت ان-دو دسیل تری متیل آمونیوم برومید(2D) برای ساخت ارگانوکلی استفاده شده است. در این پژوهش علاوه بر کلویزیت Na+ از گل سرشور نیز به عنوان یک کانی رسی ارزان قیمت و در دسترس استفاده شد. در ابتدا هر دو کانی رسی به تنهایی مورد ارزیابی قرار گرفتند و مشخص شد که این دو ماده قادر به جذب سطحی ماده رنگی اسیداورنج7 نیستند. اما ارگانوکلی‌های ساخته شده از این دو کانی رسی در جذب سطحی، عملکرد خوبی از خود نشان دادند. با بررسی نتایج آزمایش مشخص شد که ارگانوکلی 2D گل سرشور نسبت به ارگانوکلی 2D کلویزیت Na+ جذب سطحی بهتری از خود نشان داده است. به طوری که مقدار Re% یا جذب سطحی، برای ارگانوکلی 2D کلویزیت Na+ در گستره 41/99 تا 60/20 و درصد حذف رنگ ارگانوکلی 2D گل سرشور در گستره90/99 تا 90/99 قرار دارد. در این آزمایش دو عامل دما و غلظت باعث افزایش جذب سطحی بوده و تاثیر مستقیمی بر فرآیند جذب داشتند. اما افزایش pH تاثیر محسوسی را در عملکرد جذب سطحی ایجاد نکرد و حتی در برخی موارد باعث کاهش جزئی در میزان جذب سطحی شد. فرآیند بازیابی اسیداورنج7 نیز توسط این دو ارگانوکلی انجام شد. طی این آزمایش مشخص شد که عمل واجذب تنها در شرایط قلیایی و در حضور NaOH صورت می‌گیرد. از طرفی بازیابی اسیداورنج 7 توسط ارگانوکلی 2D گل سرشور حدود 78% و بازیابی این ماده توسط ارگانوکلی 2D کلویزیت Na+ حدود 58 درصد بوده است و همانطور که مشخص است در این فرآیند نیز ارگانوکلی 2D گل سرشور عملکرد بهتری داشته است.

رس ماده‌ای طبیعی است که بسیار ریز دانه (کوچک‌تر از 4 میکرون) بوده و عموماً از کانی‌های رسی تشکیل شده است. بسیاری از رس‌ها با جذب آب شکل پذیری و خاصیت پلاستیکی از خود نشان می‌دهند. کانی‌های رسی به دلیل جانشینی کاتیونی در شبکه بلوری خود معمولاً دارای بار منفی سطحی هستند از این رو برای جذب آنیون‌ها مناسب نیستند. از طرفی کانی‌های رسی ماهیت ارگانوفوبی و هیدروفیلی دارند اما ارگانوکلی ویژگی معکوس داشته و هیدروفوب هستند. بنابراین با اصلاح کانی رسی توسط سورفاکتانت‌ها می‌توان ماهیت رفتاری رس را تغییر داد. عوامل مختلفی مانند یون‌های رقیب، pH محلول، جاذب، زمان و قدرت یونی محلول بر ظرفیت جذب ارگانوکلی موثر است. صنایع نساجی و کارخانه‌های تولید کننده‌ی رنگ‌های آلی جز منابع عمده‌ی تولید کننده آلودگی های زیست محیطی هستند. امروزه رنگ موجود در فاضلاب های صنعتی به عنوان یک مشکل عمده ی زیست محیطی مطرح است. ورود پساب‌های رنگی به محیط زیست نه تنها از نظر زیبایی شناختی بلکه به دلیل مشکلات بهداشتی فراوان که برای انسان و دیگر موجودات زنده ایجاد میکند حائز اهمیت است. از خصوصیات این رنگ‌های آلی می‌توان به سمی بودن، مقاومت به تجزیه‌ی بیولوژیکی و پایداری در محیط زیست اشاره کرد. در این تحقیق از کلویزیت سدیم (Cloisite Na+)، گل سرشور (Shampo clay)، سورفاکتانت‌های تترا اتیل آمونیوم برمید (4E) وهگزا دسیل تری متیل آمونیوم برومید (6D) برای ایجاد ارگانوکلی استفاده و قابلیت جذب اسید اورنج توسط ارگانوکلی‌ها با یک دیگر مقایسه شد. کانی‌های رسی به تنهایی هیچ گونه جذبی از خود نشان ندادند. ارگانوکلی‌های ساخته شده با سورفاکتانت 4E نیز در جذب رنگ موفق نبودند. اما دو ارگانوکلی ساخته شده با سورفاکتانت (6D) یعنی ارگانوکلی 6D گل سرشور و 6D کلویزیت سدیم موفق به جذب رنگ در مقادیر بالا شدند. با مقایسه‌ی این دو ارگانوکلی می‌توان دریافت که هردو ظرفیت تقریبا یکسانی در جذب رنگ دارند. اما باتوجه به حد پایین جذب ارگانوکلی گل سرشور می‌توان بیان کرد که این ارگانوکلی نسبت به ارگانوکلی کلویزیت Na+عمکرد بهتری در جذب رنگ داشته است. درصد حذف رنگ برای ارگانوکلی 6D کلویزیت Na+در گستره‌ی (82/50 تا 99/99) درصد و برای ارگانوکلی 6D گل سرشور در گستره‌ی ( 83/63 تا 73/99) قرار گرفته است. همچنین مشاهده شد که با افزایش پارامترهای pH، دما و غلظت جاذب برای هر دو ارگانوکلی 6D گل سرشور و 6D کلویزیت سدیم، جذب رنگ اسید اورنج 7 افزایش یافت. با استفاده از نرم افزار دیزاین اکسپرت برای هر ارگانوکلی شرایط بهینه ( شرایطی از دما، pH و غلظت ارگانوگلی، که در آن جذب رنگ به بیشینه‌ی مقدار خود می‌رسد) معرفی شد. برای مرحله واجذب-جذب از حلال شوینده‌ی NaOH استفاده گردید و در این مرحله ارگانوکلی 6D گل سرشور با 62/80 درصد جذب و ارگانوکلی 6D کلویزیت Na+ با 18/80 درصد جذب، بازیابی شدند. همانطور که مشخص است ارگانوکلی 6D گل سرشور عملکرد بهتری از خود نشان داده است. ضمن این که هزینه تهیه مواد اولیه و ساخت این ماده بسیار کمتر است. بنابراین توصیه می‌شود از این ماده برای جذب چنین آلاینده‌ای در صنعت استفاده شود. با توجه به عدم واجذب مواد آلاینده در شرایط خنثی و اسیدی (شرایط رایج محیط‌های سطح زمین)، به نظر میرسد ارگانوکلی‌های ساخته شده ماده مناسبی برای نگهداری بلند مدت مواد آلاینده باشند.

این پژوهش با هدف پیش بینی توزیع اندازه ذرات و تاثیر آن بر نفوذپذیری در رسوبات ماسه ای انجام شده است. در مراحل مختلف انجام این پژوهش، تهیه نمونه، آزمونهای آزمایشگاهی، توزیع اندزاه ذرات، شناسایی جنس ذرات، تعیین وزن مخصوص ماسه و ترکیب ماسه های دانه بندی شده با هم در نسبتهای متفاوت برای تعیین نفوذپذیری صورت گرفته است. آزمونهای انجام شده مرتبط با مراحل تعیین نفوذپذیری بوده و، با استانداردهای آزمایشگاهی معادل سازی و انجام شده است. در مراحل ابتدایی جنس نمونه ماسه مورد آزمایش قرار گرفت که شامل 45 % خرده سنگهای ماسه سنگی، 35 % سیلیس، 15 % خرده سنگ آهکی و 10 درصد چرت، خرده سنگ آندزیتی و توف بوده است. به منظور بررسی ارتباط بین توزیع اندازه ذرات و نفوذپذیری، نمونه ماسه ای در 5 رده متفاوت از بسیار ریز تا بسیار درشت دسته بندی شدند. در این مرحله برای جداسازی ماسه اولیه به پنج رده ماسه با اندازه های 0 میلیمتر( /063 – 0/125 – 0/25 – 0/5 - مشخص از الک در اندازههای تعیین شده )اندازه الکها از درشت دانه به ریزدانه 1 1/ استفاده شدهاند. همچنین پس از دانه بندی وزن مخصوص ذرات پنج رده ماسه تفکیک شده تعیین گردید، که مقادیری بین 34 1 گرم بر مترمکعب به دست آمد. آزمایشات انجام شده برای تعیین نفوذپذیری که از پنج رده ماسه به صورت جدا، ترکیب / تا 41 دوتایی، سه تایی، چهار تایی و ترکیب هر پنج رده ماسهای به پنج مرحله تفکیک گردید، ترکیب ماسه ها در 105 اختلاط با نسبتهای متفاوت مورد آزمایش قرار گرفتند. میانگین وزنی اندازه ذرات ماسه ای در نمونه های متشکل از رده های مختلف ماسه ای مشخص گردید. نتایج این آزمایشات در نمونه ماسه ها در اختلاط های مشخص شده تعیین گردید. جورشدگی در پنج مرحله از آزمایش برای تعیین نفوذپذیری همراه با نمونه برداری صورت گرفت. بررسیهای انجام شده حاکی از آن است، که جورشدگی ها در اکثر ترکیب ماسه ها از پنج رده ماسه به صورت مجزا تا ترکیب هر پنج رده ماسه در نسبتهای مشخص، جورشدگی متوسط تا بد را دارا بوده اند. نمودارهای توزیع فراوانی تجمعی برای نمونه های حاصل از اختلاط سه تا پنج رده مختلف رسم گردید. به منظور ایجاد ارتباط بین توزیع اندازه ذرات و نفوذپذیری محاسبه شده از آزمایش، از رگرسیون توان دوم استفاده شده است. نتایج به دست آمده از آزمایشات مقایسه و خطای رابطه تعیین گردید. به نظر میرسد رابطه ر

منطقه مورد بررسی در20 کیلومتری غرب شهرستان ملایر و واقع در 66 کیلومتری شهر همدان می باشد. از نظر زمین شناسی منطقه مورد بررسی در زون سنندج-سیرجان و در گارنت شیست های شمال کوه الوند است. واحد سنگی منطقه شامل واحدهای سنگی g sch، Jph، Qm، Qt1 و Qt2 می باشد. .در رسوبات رودخانه ای این منطقه گارنت به مقدار زیادی دیده می شود که در نوع صنعتی و جواهری بوده و از بالا دست به سمت پایین دست رودخانه کوه ناز اندازه گارنت ها از الگوی ریز شوندگی پیروی می کند اما تقریبا یکسان هستند (5/0 تا 2 میلی متر و به ندرت 3 میلی متر در بالا دست). در بررسی مقاطع میکروسکوپی، اجزای اصلی تشکیل دهنده شامل کوارتز، بیوتیت، مسکویت وگارنت می باشد. کانی های اپک و اکسیدآهن نیز به عنوان کانی فرعی در نمونه ها دیده می شود. همچنین در محدوده مورد مطالعه دونسل از گارنت یافت شد الف. گارنت های قبل تا همزمان با تکتونیک ب. گارنت های همزمان با تکتونیک. طبق آنالیز XRD گارنت های منطقه از نوع پیروپ و آلماندین می باشد. اما آنالیز EPMA نشان داد که گارنت ها ازنوع آلماندین، گراسولار، اسپسارتین و آندرادیت می باشد. به منظور بررسی زونینگ تعداد 3 بلور گارنت از میکا شیست های منطقه انتخاب شد و در هر بلور 5 نقطه از مرکز به حاشیه بلور مورد آنالیز میکروپروب قرار گرفت. مشخص شد منطقه بندی فیزیکی در گارنت های موجود در میکا شیست های منطقه مشاهده نمی شود اما منطقه بندی شیمیایی عادی در آنها وجود دارد که نشان می دهد عناصر Mn و Ca از مرکز به سمت حاشیه کاهش و عنصر Fe افزایش می یابد. براساس مطالعات، میانبارهای سیال منطقه جوکار به پنج نوع میانبارهای غنی از مایع (L)، غنی از گاز (V)، دوفازی غنی از مایع (L+V)، سه فازی جامد (L+V+S) و چهار فازی (L+V+S1+S2) تفکیک شدند. تغییرات دمای همگن شدن میانبارهای سیال در نمونه های مورد بررسی بین 322 تا 485 درجه سانتی گراد (متوسط 6/384 درجه سانتی گراد) است. همچنین تغییرات مقادیر شوری میانبارهای سیال بین 7/5 تا 6/19 درصد وزنی معادل نمک طعام بدست آمد. داده های بدست آمده از چگالی سیال بین 569/0 تا 842/0 گرم بر سانتی متر مکعب می باشد.

شیل سنندج به سن کرتاسه زیرین در استان کردستان و در پایانه شمال باختری زون سنندج - سیرجان قرار دارد. شیلها به دلیل خاصیت تورم پذیری، وارفتگی، قابلیت لغزشی و ناپایداری در دامنه ها، مشکل آفرین هستند

چکیده: مناطق ساحلی و دریاهای مجاور آن ها یکی از آسیب پذیرترین نقاط جهان محسوب می شوند و از این رو ارزیابی آلودگی و اصلاح این محیط ها یکی از موضوعات بسیار پیچیده و رایج در مدیریت محیط زیست است که باعث شده است مشکل سواحل دریایی به صورت یک مشکل محیط زیست جهانی معرفی شود. یکی از این مناطق، سواحل دریای مازندران در شمال ایران است که آسیب های زیست محیطی آن به طور مداوم تحت فشار ناشی از فعالیت های انسانی در حال افزایش می باشد. پلاستیک ها در اندازه و شکل های مختلف از راه های گوناگون وارد محیط دریا می شوند و در اثر حرکات دریا خرد و شکسته شده و میکروپلاستیک ها را بوجود می آورند. در منطقه مورد مطالعه تعداد 22 نمونه از رسوبات ساحلی و چهار نمونه از آب دریا با استفاده از محلول NaCl مورد بررسی جهت شناسائی میکروپلاستیک ها قرار گرفت. بررسی های انجام شده بر روی 22 نمونه رسوبات ساحلی در منطقه بندرانزلی از نظر وجود میکروپلاستیک ها نشان می دهد که بیشتر ذرات پلاستیک مربوط، به حالت الیاف و رشته ای است و عمده آن در بررسی چشمی مشخص شده است که از تجهیزات و وسایل ماهی گیری در دریا پخش و سپس توسط امواج به همراه رسوبات به سواحل آورده شده است. بعد از ذرات الیاف مانند و رشته ای بیشترین تعداد مربوط به ذرات پلاستیکی صفحه ای و تخت است که معمولاً حاصل ورود پلاستیک های متفرقه مثل کیسه های پلاستیکی، نایلون، پلاستیک بسته بندی و غیره است؛ و فراوانی میکروپلاستیک های نوع قطعات و میکروبید در رده های بعدی قرار دارد. تعداد کل میکروپلاستیک در رسوبات ساحلی بندر انزلی حدود 19300 قطعه در یک تن رسوبات ساحلی برآورد شده است. تعداد میکروپلاستیک های آب دریا نیز در حدود 140 قطعه در یک مترمکعب آب دریا می باشد. زمانی که میکروپلاستیک ها در معرض عناصر بالقوه سمی قرار می گیرند توانائی آن ها برای آلایندگی بالا می رود. اندازه گیری غلظت عناصر بالقوه سمی (PTE) در 10 نمونه از سوبات با استفاده از دستگاه ICP-OES تعیین گردیده است. بررسی بر روی عناصر بالقوه سمی رسوبات دهانه رودهای ورودی به دریای مازندران در منطقه نشان می دهد که در داخل این رسوبات عناصری چون Zn،Cr، As، Mn و Cd از نظر آلودگی در رده متوسط و عناصری چونPb وSb در رده بالا قرار دارند، لذا این مسئله باعث آسیب به اکوسیستم سواحل خواهد شد. با توجه به نتایج، چهار منطقه طالب رود،

منطقه آبگرم در شمال باختر ایران و در جنوب پهنه البرز باختری قرار گرفته است. پس از ته نشینی رسوبات سازند سرخ بالایی و پلیوسن در منطقه آوج تا آبگرم، رسوبات کنگلومرایی افقی متعلق به کواترنر وجود دارد که رسوب گذاری کرده است. به منظور تحلیل کنگلومراهای منطقه و درک محیط رسوبی و منشا این رسوبات، شش برش در منطقه مورد مطالعه انتخاب شد که شامل هله در، امامزاده قاسم و میلاق می باشد. آنالیزهای دانه سنجی و بافت رسوب (مثل جورشدگی و گردشدگی)، ترکیب رسوبات ماسه ای و گراولی و محاسبه جهت جریان دیرینه برای شناسایی ویژگی های رسوب کواترنر حاصل می شود. بر اساس نتایج حاصل از آنالیزهای دانه سنجی، اندازه ذرات به سمت پایین دست کاهش می یابد. درصد ذرات گراولی کاهش یافته و مقدار ماسه و گل از باختر به خاور منطقه مورد مطالعه افزایش می یابد. بیشتر نمونه های آنالیز شده در محدوده گراول ماسه ای، گراول و ماسه گراولی قرار دارند. با توجه به نتایج حاصل از جورشدگی و گردشدگی، گراول ها متوسط تا خوب جورشده و نیمه گردشده تا گردشده می باشند. رسوبات درشت دانه عمدتا از آهک، توف، ماسه سنگ و قطعات آندزیتی تشکیل شده است که از سازندهای قم (الیگومیوسن) و کرج (ائوسن) نشات گرفته اند. سنگ شناسی مجاور، ترکیب گراول ها و ماسه ها را کنترل می کند به طوری که به سمت خاور گراول-های آهکی کاهش و گراول های توفی افزایش می یابند. جهت جریان دیرینه از شمال باختری به جنوب خاوری با استفاده از فابریک-های ایمبریکاسیون تعیین شد. یک محیط رسوبی رودخانه بریده بریده برای رسوبات کواترنر در منطقه مورد مطالعه تصور می شود. رودخانه های بریده بریده از نوع اسکات و دونجک به ترتیب برای مناطق بالادست (هله در) و پایین دست (میلاق) بر اساس مدل های مایل برای رودخانه ها در نظر گرفته شدند.

در این پژوهش ویژگیهای مقاومتی و دوامپذیری سنگهای ضعیف در مناطق آوج و آبگرم و همچنین در مخزن سد مسجدین در شمال غرب کبودرآهنگ، تعیین گردید. مقاومت و دوامپذیری این سنگها و میزان تاثیرپذیری آنها از شرایط طبیعی، مهمترین عوامل کنترل کننده رفتار سنگها هستند. در پایان نامه حاضر سعی شده است ارزیابی صحیحی از روشهای تعیین دوامپذیری این سنگها ارائه گردد. برای این منظور، تعداد 4 نمونه سنگ شامل توف، مادستون-وکستون، ماسه سنگ ریزدانه و ماسه سنگ درشت دانه انتخاب شد. به منظور بررسی ویژگی های دوام پذیری سنگ های مورد مطالعه، آزمایش های دوام شامل آزمایش دوام دینامیکی استاندارد، دوام استاتیکی و آزمایش دوام آزاد و آزمایش دوام با بررسی تاثیر زمان انجام شده است. با انجام دانه بندی بر روی نمونه ها بعد از هر سیکل، شاخص نسبت تخریب (DR) محاسبه شده است. برای بررسی اثر دانه بندی بر روی نمونه ها، نتایج حاصل از تعیین همبستگی بین شاخص نسبت تخریب و برخی ویژگی های فیزیکی و مکانیکی با نتایج حاصل از تعیین همبستگی بین شاخص دوام و همان ویژگی های فیزیکی و مکانیکی، مورد مقایسه قرار گرفته است. نتایج حاصل از این آزمایش ها نشان دهنده ی بهتر بودن استفاده از دوام دینامیکی با یک چرخه 60 و 120 دقیقه ای است.

در این پژوهش فرسایش پذیری و رسوب خیزی حوضه آبریز سد جره (رودزرد)، به مساحت 830 کیلومترمربع در غرب استان خوزستان در 130 کیلومتری شهر اهواز، با استفاده از مدل های تجربی EPM و MPSIAC بررسی شده است. برای جمع آوری داده های عوامل مدل MPSIAC (زمین شناسی، خاک ، آب وهوا ، رواناب ، پستی و بلندی ، پوشش زمین ، کاربری اراضی و فرسایش سطح حوضه و آبراهه ای) از بازدید صحرایی نمونه برداری از لیتولوژی های مختلف این منطقه در چندین مرحله برای اصلاح عامل زمین شناسی و گزارشات سازمان آب و برق خوزستان، سازمان منابع طبیعی خوزستان و اداره کل هواشناسی استان خوزستان استفاده شده است. جهت واقعی تر شدن نتایج، عامل زمین شناسی که یکی از مهمترین عوامل در محاسبه تولید رسوب برای روش MPSIAC است با انجام چهار آزمایش لس آنجلس ، دوام ، ذوب و انجماد و ارزش ضربه بر روی هر لیتولوژی و محاسبه میزان مقاومت هر سازند برآورد شد. بر اساس روش MPSIAC ، پس از انجام محاسبات و قرار دادن آن ها در فرمول ها امتیاز نهایی عوامل فوق مشخص گردیده است. میزان رسوب برای حوضه آبریز سد جره 265/998/1 تن در سال محاسبه شده است. زمین شناسی برای مدل MPSIAC با استفاده از آزمایش های زمین شناسی مهندسی اصلاح شد و مقدار تولید رسوب بر اساس این روش برای حوضه آبریز سد جره 220/854/1 تن در سال براورد شده است. درصد اختلاف میزان تولید رسوب برای مدل های MPSIAC و MPSIAC اصلاح شده با آزمایش های زمین شناسی مهندسی 21/7% است. بر مبنای مدل MPSIAC میزان شدت و رسوبدخیزی در این حوضه خیلی زیاد در نظر گرفته می شود. میزان رسوب حوضه با استفاده از مدل EPM و در نظر گرفتن چهار چهار عامل ضریب فرسایش حوضه، ضریب کاربری اراضی، ضریب حساسیت خاک به فرسایش و درصد شیب متوسط مورد بررسی قرار گرفت. میزان تولید رسوب برای مدل EPM، 350/112/2 تن در سال برای کل حوضه به دست آمده است. در طبقه بندی این روش میزان تولید رسوب شدید تا خیلی شدید در نظر گرفته می شود. اختلاف رسوب تولید شده در مدل های EPM و MPSIAC اصلاح شده با آزمایش های زمین شناسی مهندسی و MPSIAC به ترتیب 2/12% و 4/5% می باشد. داده های به دست آمده از مطالعات، مشاهدات صحرایی و آزمایش های مهندسی در نرم افزار GIS وارد شده اند. با استفاده از محیط های ARCGIS و ARCVIEW نقشه های مربوط به حوضه تهیه شده است. نتایج مطالعات دو مدل نشانده

در این پژوهش دولومیت های بخش بالایی سازند میلا در منطقه کیسه جین شهرستان آبگرم استان قزوین از نظر پتروگرافی و ژئوشیمی مورد بررسی قرار گرفته است. پتروگرافی روی برش های نازک تهیه شده از 63 نمونه گرداوری شده، دو دسته دولومیت اولیه (همزمان با رسوب گذاری) و دولومیت ثانویه (پس از رسوب گذاری) تشخیص داده شد. بیشترین تعداد، مربوط به دولومیت های اولیه (دولومیکرایت) است و تعداد اندکی از دولومیت های پر کننده حفرات (دولومیت زونه و دولومیت سدل) یافت شد. میان 63 نمونه جمع آوری شده سنگ آهک نیز به چشم می خورد. مطالعات ژئوشیمی (XRF) بر روی عناصر اصلی (Ca و Mg) و عناصر فرعی (Fe, Mn, Sr, Na) صورت گرفت. نسبت Ca/Mg در دولومیکرایت، 7/1، در دولومیت زونه، 22/1، و در دولومیت سدل، 17/1 می باشند. برای دولومیت سدل، میزان آهن 6500 و منگنز 1000 پی پی ام، دولومیت زونه، آهن 5100 و منگنز 900 پی پی ام، دولومیکرایت، آهن 4600 و منگنز 800 پی پی ام می باشد. میزان Sr برای دولومیت زونه 112 پی پی ام، دولومیت سدل، 94 پی پی ام، و دولومیکرایت، 187 پی پی ام می باشد. میزان سدیم برای دولومیت های نوع سدل 350 پی پی ام، دولومیت زونه، 300 پی پی ام، و دولومیکرایت شده، 500 پی پی ام می باشد. میزان بالای سدیم و شواهد پتروگرافی مانند اندازه بسیار ریزبلور، همراهی با قالب های تبخیری و لامینه های استروماتولیتی نشان می دهد که دولومیکرایت های بخش بالایی سازند میلا در منطقه کیسه جین، در پهنه های جزر و مدی و دولومیت زونه و دولومیت سدل در شرایط دیاژنز دفنی در اعماق زیاد تشکیل شدند.

توسعه سریع تکنولوژی های جدید، با برخی از مشکلات زیست محیطی از جمله آلودگی خاک، آب و هوا همراه می باشد. آلوده شدن خاک به وسیله آلاینده ها باعث می گردد که ساختار و تنوع زیستی خاک بهم زده شود، بنابراین آگاهی از توزیع مکانی غلظت این آلاینده ها جهت پایش خاک و حفاظت محیط زیست بسیار ضروری می باشد. این پژوهش با هدف تعیین غلظت آلاینده های هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه ای (PAHs) و فلزات سنگین در خاک برخی از نواحی شهر اهواز انجام شد. به منظور ارزیابی غلظت این آلاینده ها، در مجموع تعداد 15 نمونه از عمقcm0-30 خاک برداشت شد. پس از آماده سازی، نمونه ها جهت تعیین غلظت هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه ای به روش کروماتوگرافی گازی (GC-MS) و غلظت فلزات سنگین (As, Pb, Zn, Cu, Fe, Ni, Cr, Co, Cd) به روش ICP-OES آنالیز شدند. همچنین خواص فیزیکوشیمیایی نمونه-های خاک، مقدار pH، مواد آلی، کربنات سنجی و ظرفیت تبادل یونی اندازه گیری گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که بافت خاک منطقه مورد مطالعه از نوع گل ماسه ای و مقدار pH آن خنثی تا کمی قلیایی می باشد. درصد مواد آلی و تبادل کاتیونی این خاک ها پایین بوده درحالی که مقدار کربنات کلسیم به طور میانگین حدود 40% محاسبه شد که می تواند به علت حضور سازند های آهکی (میشان و آغاجاری) در اطراف منطقه مورد مطالعه باشد. غلظت هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه-ای (PAHs) آنالیز شده، با توجه به شرایط آب و هوایی از قبیل درجه حرارت بالا و تابش نور خورشید (UV) زیر حد تشخیص دستگاه برآورد شدند. در این پژوهش غلظت عناصر سنگین (As, Pb, Zn, Cu, Fe, Ni, Cr, Co, Cd) به منظور تعیین سطح آلودگی و منشاٌ آن ها در نمونه های خاک مورد اندازه گیری قرار گرفت که ترتیب میانگین غلظت عناصر انتخابی به این صورت ((26/0) Cd < (75/2)As < (8) Pb > (4/9)Co > (30) > Cu (48/58)zn > (86/64) Ni > (26/92)Cr > (19404) (Fe می-باشد. به منظور ارزیابی آلودگی فلزات سنگین از شاخص های گوناگون شامل شاخص زمین انباشت (Igeo)، فاکتور غنی شدگی (EF)، شاخص آلودگی (CF)، شاخص درجه آلودگی اصلاح شده (mCd)، و شاخص بار آلودگی ( PLI) استفاده شد. همچنین به منظور تعیین همبستگی و روابط پاراژنزی عناصر مورد بررسی از مطالعات آماری (ضریب همبستگی، آنالیز خوشه ای و آنالیز تحلیل عاملی) استفاده گردید. نتایج نشان داد شاخص ضریب انباشت

مخروط افکنه ها (بادبزن های آبرفتی ) محیط های رسوبی آبرفتی دوره کواترنری هستند که در مناطقی که تغییر ناگهانی شیب بستر رودخانه منجر به کاهش سرعت جریان می شود تشکیل می شوند، مناسب ترین محل برای ایجاد آنها نواحی خشک و نیمه خشک است. در این پژوهش سه مخروط افکنه فعال کواترنری (آوج، فریس آباد و مسلم آباد واقع در استان های قزوین و همدان ) مورد بررسی قرار گرفته است . این مخروط افکنه ها در زون های ساختاری سنندج – سیرجان و ایران مرکزی قرار دارند و از نظر اندازه جزء مخروط افکنه های کوچک – متوسط هستند. فرآیند غالب آن ها سیلاب های صفحه ای و رخساره های رسوبی آن ها Gcmو Gmm است. رسوبات آن ها با الگوی منظمی روند ریزشوندگی به سوی پایین دست نشان می دهند. شاخص های شکل دانه های گراولی در رسوبات این مخروط افکنه ها تابعی از جنس دانه هاست. مهمترین عوارض مورفولوژیکی آن ها نیز خندق ها / کانال های سطح مخروط است.

تراورتن ها یکی از پر مصرف ترین سنگ های ساختمانی می باشند که مطالعات زیادی بر روی آنها صورت گرفته است. در این پژوهش نیز تراورتن های معدن دینگله کهریز در شرق همدان و معدن بی آب در منطقه اروان مورد مطالعه قرار گرفته اند. منشا این تراورتن ها برای سه ایستگاه مورد مطالعه وجود گسل های منطقه می باشد که در راستای آنها تشکیل شده اند. مطالعات صورت گرفته در این پژوهش شامل مطالعات دفتری، مطالعات صحرایی و مطالعات آزمایشگاهی می باشد، که با توجه به مراحل انجام شده مطالعه درباره ی زمین شناسی مناطق، سنگ شناسی مناطق، تعیین ویژگی های فیزیکی و تعیین ویژگی های مکانیکی با توجه به زاویه ناهمسانگردی آنها می باشد. ویژگی های فیزیکی شامل وزن واحد حجم خشک، وزن واحد حجم اشباع، درصد رطوبت، نسبت پوکی، درصد تخلخل و ویژگی های مکانیکی شامل مقاومت پیچشی، مقاومت فشاری تک محوری، مقاومت کشش برزیلی، شاخص بارنقطه ای و سرعت صوت می باشد. باتوجه به پژوهش انجام شده ویژگی های فیزیکی و مکانیکی تراورتن های معدن دینگله کهریز برای مصارف ساختمانی، بهتر از معدن بی آب قزوین می باشد. و همچنین به صورت مقایسه ای تراورتن های بی آب پایین بهتر از تراورتن های بی آب بالا می باشد. تراورتن های دینگله کهریز با توجه به زاویه ناهمسانگردی در حالت زاویه 90درجه در رده CL و در زاویه صفر درجه، 30 درجه، 45 درجه و 60 درجه در رده DL قرار می گیرد و برای معدن بی آب درهر دو ایستگاه در رده DL قرار می گیرند. نتایج آزمایش پیچش نیز نشان می دهد که بیشترین نیروی پیچشی ثبت شده برای حالت صفر درجه و کمترین نیروی پیچشی برای حالت 90 درجه در سه ایستگاه مطالعاتی می باشد.

رودخانه ها و مخروط افکنه ها از مهم ترین سیستم های رسوب گذاری در قاره ها هستند. هدف از این پژوهش بررسی رسوب شناسی و عوارض هیدروژئومورفولوژیکی (مخروط افکنه و پادگانه های آبرفتی) مهم ترین رودخانه های جنوب دشت قزوین و ویژگی های آبخوان های احتمالی مرتبط با آنها است. چهار مخروط افکنه منفرد در طول بازه مورد نظر بررسی شد (مخروط های دشتک و حصار ولیعصر در حاشیه رودخانه خررود، سگزآباد در طول رودخانه حاجی عرب و مخروط فارسجین در طول ابهررود). ویژگی های بافتی و رخساره رسوبی بخش های بالای مخروط افکنه ها و کانال رودخانه شبیه یکدیگر است. بیش ترین درصد گراول(تا 90%) نیز در این رسوبات یافت شد از طرف دیگر ویژگی های بخش پایینی مخروط افکنه ها و پادگانه های آبرفتی نیز مشابهت زیادی دارند. تخلخل رسوبات بین 2-15 درصد (کم تا متوسط) و نفوذپذیری آن ها کم (بین 0.0001 تا 0.00006 میلی دارسی) است.

در این پژوهش سنگهای تراورتنی با سن کواترنری در 3 برش (دو برش در اطراف معدن بی آب و برش اروان) در جنوب باختری استان قزوین، شهرستان آوج بررسی شد.

مخروط افکنه ها عوارض مورفولوژیکی هستند که به علت حاصلخیزی رسوبات و امکان دسترسی به منابع آب سطحی و زیر زمینی در محدوده آن ها، از اهمیت ویژه ای برخوردارند. از طرف دیگر رسوبات کوهرفتی و واریزه های دامنه ای هم به عنوان منشا اولیه برای رسوبات مخروط افکنه و نیز ارتباط جانبی رسوبات آن ها با یکدیگر و نیز احتمال وقوع لغزش ها و حرکات دامنه ای در آن ها مورد توجه هستند. بیشتر مطالعات بر روی ریخت شناسی مخروط افکنه ها متمرکز است و به ندرت این عوارض از دیدگاه رسوب شناسی بررسی شده اند. این پژوهش به بررسی عوامل موثر در تحول مخروط افکنه ها به عنوان یکی از پویا ترین محیط های رسوبی در پیرامون مناطق کوهستانی پرداخته است. در این بررسی پنج مخروط در منطقه آوج و بلندی های شمال دشت رزن انتخاب شده اند. نقشه های سطحی مورد استفاده در این پژوهش بر مبنای تصاویر ماهواره ای ...................، نقشه های زمین شناسی و توپوگرافی موجود ترسیم شده اند. بررسی رسوب شناسی بر روی 54 نمونه برای محاسبه شاخص های آماری به روش فولک، 1974 و با استفاده از نرم افزار Grain-size analysis انجام شده است. بررسی پتروگرافی رسوبات بر روی بخش گراولی، ماسه ای (برش نازک به روش تزریق) و آزمایش XRD انجام گرفته است. مطالعه توالی رسوبات، شکل هندسی لایه ها و ارتباط جانبی آن ها با یکدیگراز روی ترانشه های موجود بر سطح مخروط افکنه ها و واریزه ها صورت گرفت. برخی شاخص های ژئومورفولوژیکی مانند پیچش جبهه کوهستان، نسبت پهنای کف دره به ارتفاع دره و نسبت شکل حوضه برای تعیین میزان فعالیت تکتونیکی منطقه استفاده شده است. تایج نشان دهنده وجود منطقه فعال (ناحیه آوج) و نیمه فعال (ناحیه رزن) از دیذدگاه تکتونیکی است. نتایج نشان می دهد که رخساره های غالب در مخروط افکنه های آوج با توجه به شرایط آب و هوایی و تکتونیکی خاص در آن منطقه نزدیک به منشا شامل Gmg, Gmm, Gcm, Sm Sh و در منطقه میانه مخروط شامل Gmg, Sh و دور از منشا شامل Gmg, Sh, St, Fl است. فرایند غالب در مخروط های این منطقه جریان خرده دار است. رخساره های رسوبی در منطقه رزن شامل Gcm, Gh, Sp, Sh, Fl هستند؛ این رخساره ها نمایانگر تشکیل در محیط رودخانه بریده بریده است. رسوبات کانال های فعال مخروط افکنه ها روند ریز دانه شدن به سمت دور از منشا را نشان می دهند. بررسی نشان داد که واریزه های منطقه عموما

رسوب شناسی و زمین شناسی زیست محیطی رسوبات بستر تالاب امیرکلایه، استان گیلان

رسوب شناسی و زمین شناسی زیست محیطی رسوبات بستر تالاب های بوجاق و 22 بهمن، استان گیلان

حوضه ی آبریز خررود (خره رود) با مساحت کل حدود5500 کیلومترمربع می باشد که ، 4133کیلومترمربع آن در استان قزوین واقع شده است. خره رود در گویش محلی به معنای رودخانه گل آلود و لجن دار است. میانگین ارتفاع حوضه 1435متر بالاتر از سطح دریاهای آزاد می باشد و در زون ساختاری ایران مرکزی قرارگرفته است. این پژوهش باهدف بررسی عوامل زمین شناسی موثر در شوری آب حوضه ی آبریز خررود ( جنوب دشت قزوین) ، انجام شده است. مطالعات انجام شده شامل بررسی های میدانی ( زمین شناسی) و آزمایشات فیزیکوشیمیایی ( کیفی ) برمنابع آب رودخانه ی خررود می باشد. نمونه های آب رودخانه وآب های زیرزمینی شامل چشمه و چاه در دو فصل خشک و تر در سال آبی 93-92 برداشت شدند و میزان غلظت کاتیون ها و آنیون های موجود به روش های شیمیایی موردبررسی قرار گرفتند. با توجه به موقعیت نمونه ها بارسم نقشه های هم غلظت سدیم و کلر وضریب هدایت الکتریکی توسط نرم افزار GIS ، مناطق با غلظت وشوری بالا مشخص شدندکه این مناطق با پراکندگی سازندهای حاوی لایه های نمکی ، گچی و مارنی در حوضه ی آبریز خررود مطابقت داده شدند. با توجه به بررسی نقشه ی ضریب هدایت الکتریکی (EC) آب های زیرزمینی، از حاشیه ی شمال غربی و مرکزی و جنوبی به سمت جنوب شرقی حوضه کاهش می یابد؛ که احتمالاً قابلیت دسترسی فراوان به کانی های تبخیری مانند ژیپس و به ویژه هالیت در محیط آبخوان بر افزایش رسانایی الکتریکی در نواحی شمالی و مرکزی حوضه موثر بوده است. نتایج هیدروژئوشیمی نشان می دهد، نمونه های با شوری بالا ارتباط مستقیمی بارخنمون واحدM1b، ازسازندسرخ بالایی دارند. این داده ها نشان می دهند، بیش ترین نمک محلول درایستگاه های داخرجین، اروان ومعدن نمک شوراب می باشد ، که به ترتیب ،8/53 ، 5/45 و 3/47 گرم درلیترمی باشد.و فراوان ترین کاتیون وآنیون ، سدیم وکلر، می باشد. عدسی های مدفون تبخیری در این واحد، نقش مهمی درافزایش شوری آب های منطقه دارند. دربرخی مناطق گسل ها، درانتقال آب های زهکشی شده زیرزمینی به صورت چشمه ها نیز موثر بوده اند.لایه-های گل سنگی این واحد بیش ترین گسترش را درمنطقه دارند و دارای مقادیری نمک محلول در بافت خود هستند.

منطقه مورد مطالعه (روستای قراغل) با گستره طول ʹ50 ̊47 تا ʹ51 ̊47 شرقی و عرض ʹ24 ̊ 35 تا 25 ̊35 شمالی، محدوده بسیار کوچکی از واحدهای زمین شناسی شمال شرق قروه (کردستان) و منطبق بر یک محور آتشفشانی (قروه – تکاب) است. این مطالعه با هدف بررسی نقش واحدهای زمین شناسی منطقه از جمله بازالت های آتشفشانی به عنوان یک منبع آلودگی زمین زادی و نیز شناخت الگوی پراکنش عناصر سنگین در محدوده مطالعاتی، صورت پذیرفته است. به همین دلیل، پارامترهای فیزیکوشیمیایی خاک (بافت، ماده آلی، CaCO3، CEC، pH) و نیز غلظت کل و زیست فراهم (Exch+Carb) عناصر سنگین در 21 نمونه خاک تعیین شده است. بدین ترتیب بر اساس نتایج حاصله، 9 عنصر (Ag، As، Cd، Cr، Cu، Ni، Pb، Sb و Zn ) جهت بررسی انتخاب شدند. به منظور ارزیابی شدت آلودگی و تعیین الگوی پراکنش عناصر سنگین از شاخص های غنی شدگی، زمین انباشت و شاخص آلودگی، جهت تعیین سطح خطر آلودگی از شاخص های کد ارزیابی خطر، پتانسیل مخاطره زیستی و پتانسیل مخاطره زیستی اصلاح شده، جهت بررسی کیفیت زیست محیطی منطقه از شاخص آلودگی تلفیقی و شاخص بار آلودگی و در نهایت به منظور تعیین همبستگی ها و روابط پاراژنزی عناصر مورد بررسی از مطالعات آماری (ضریب همبستگی، آنالیز خوشه ای و آنالیز تحلیل عاملی) بهره گرفته شده است. بر اساس نتایج حاصل از محاسبه شاخص غنی شدگی (نسبت به میانگین پوسته) ، عناصر As (غنی شدگی بسیار بالا)، Sb و Ag (غنی شدگی قابل توجه) دارای بیشترین میزان غنی شدگی بوده و سایر عناصر، غنی شدگی متوسط نشان می دهند. بر اساس شاخص زمین انباشت (نسبت به میانگین پوسته)، عناصر As > Ag > Sb بیشترین میزان آلودگی را در منطقه نشان می دهند. همچنین نتایج محاسبه شاخص آلودگی (نسبت به میانگین شیل) حاکی از آن است که عنصر Ag بیشترین میزان آلودگی را نشان می دهد. نتایج حاصل از کد ارزیابی خطر نشان می دهد، عناصر Cd و Sb دارای درجه خطر متوسط، عناصر Ag و Zn دارای درجه خطر اندک و سایر عناصر مورد بررسی بدون خطر هستند. به طور کلی با توجه به نتایج شاخص آلودگی تلفیقی و شاخص بار آلودگی، می توان گفت که محدوده مورد مطالعه از نظر کیفیت زیست محیطی آلوده بوده و دارای کیفیت نامناسب می باشد. افزون بر این، بر اساس نتایج محاسبه شاخص پتانسیل مخاطره زیستی و شاخص پتانسیل مخاطره زیستی اصلاح شده، می توان بیان نمود که خاک ناح

دریاچه طشک در 160 کیلومتری شرق شیراز و در زون ساختاری زاگرس مرتفع قرار دارد. این دریاچه از دریاچه های تکتونیکی می باشد. جهت بررسی پالئولیمنولوژی دریاچه، تعداد 23 مغزه رسوبی با پراکندگی متفاوت از کل دریاچه گرفته شد و تعداد 520 نمونه از این مغزه ها استخراج شده و توسط آنالیزهای دانه سنجی و ICP مورد ارزیابی قرار گرفت. رسوب غالب این دریاچه گل می باشد. با توجه به گستردگی جلبک آب شیرین کاروفیتا (کاراسه آ) و گستردگی کانی های تبخیری، دریاچه در گذر زمان دارای تغییراتی در میزان شوری بوده است. با توجه به مطالعات عنصری که با آنالیز ICP انجام گرفت، عنصر آلومینیوم با کلسیم رابطه عکس و با میزان رس ورودی به دریاچه رابطه مستقیم دارد. همچنین آلومینیوم با عناصر آهن، منیزیم، پتاسیم، کروم، کبالت و برخی عناصر فرعی دیگر رابطه مستقیم دارد. با توجه این شواهد می توانیم نتیجه بگیریم که عنصر آلومینیوم و عناصری که دارای رابطه مستقیم با آلومینیوم هستند، از منشا رسی می باشند. با توجه به گسترش و تنوع لیتولوژی در حوضه آبریز دریاچه، چنین به نظر می رسد که میزان رسوب ورودی و ترکیب شیمیایی دریاچه بیشتر وابسته به بار معلق رودخانه های تغذیه کننده است. با بررسی توالی مغزه ها، تغییرات بار رسوبی رودخانه ها و مکانیسم حرکت رسوب مشخص می گردد.

ساختگاه سد پاتاق در 12 کیلومتری جنوب شرقی شهر سرپل ذهاب واقع شده است

مخاطرات زیست محیطی مانند آلودگی خاک نسبت به فلزات سنگین به دلیل رشد روزافزون جمعیت، صنعت و تخریب منابع طبیعی به عنوان یکی از پیامدهای جهان امروزی بیش از پیش مورد توجه محققان قرار گرفته است. با توجه به عدم اطلاعات کافی از وضعیت پراکنش فلزات سنگین در خاکهای شهرستان کبودرآهنگ این پژوهش با هدف تحلیل مکانی و ارزیابی زیست محیطی غلظت کل و زیست فراهمی برخی از فلزات سنگین شامل آرسنیک (As)، باریم (Ba)، کادمیوم (Cd)، کبالت (Co)، کروم (Cr)، مس (Cu)، نیکل (Ni)، سرب (Pb)، آنتیموان (Sb)، وانادیوم (V) و روی (Zn) انجام شد. بدین منظور از بخشهای سطحی خاک (تا عمق 25سانتیمتر)، تعداد 36 نمونه در پاییز 1392 از منطقه مورد مطالعه برداشت شد. این نمونه ها با استفاده از تجزیه پراش پرتو ایکس (XRD) و روش دستگاهی پلاسمای جفت شده القایی (ICP-OES) اندازه‎گیری شدند. طبق مطالعات XRD، چهار نوع کانی رسی شامل ایلیت، کائولینیت، اسمکتیت و کلریت در نمونههای خاک تشخیص داده شد. به منظور تعیین میزان شباهت و تفاوت عناصر با یکدیگر نیز از تجزیههای آماری نظیر روابط همبستگی، تجزیه خوشه‎ای (CA) و تجزیه و تحلیل مولفههای اصلی (PCA) استفاده شد. تجزیه خوشهای غلظت کل دارای دو شاخه، شامل شاخه A در ارتباط با سنگ-های کربناته منطقه و شاخه B مرتبط با سنگشناسی منطقه (عمدتاً بازالتها)، هستند. تجزیه خوشهای غلظت عناصر زیستفراهمی در ارتباط با رفتار شیمیایی عناصر دو شاخه مجزا، شاخه A عناصری با مقاومت بالا در مقابل انحلال با اسید کلریدریک و شاخه B عناصری با مقاومت پایین در مقابل انحلال با اسید کلریدریک (HCl) را نشان میدهد. تجزیه تحلیل مولفه اصلی غلظت عناصر کل، 5 مولفه را نشان داد که عناصر با توجه به ارتباط شیمیایی و سنگشناسی در یک گروه قرار میگیرند. تجزیه تحلیل مولفه اصلی غلظت عناصر زیست فراهمی دارای 6 مولفه اصلی بوده که اغلب از نظر رفتار شیمیایی عناصر گروهبندی شده است. شاخصهای آلودگی شامل شاخص زمینانباشت (Igeo)، ضریب غنیشدگی (EF)، شاخص آلودگی (Cif)، شاخص درجه آلودگی (mCd)، شاخص مخاطره زیستی (Eri)، شاخص پتانسیل مخاطره زیستی (RI) و معیار ارزیابی خطر (RAC) به منظور تعیین شدت آلودگی منطقه ناشی از فلزات سنگین محاسبه شدند. نتایج شاخص زمین‎انباشت در غلظت کل بیانگر آن است که عناصر آنتیموان، آرسنیک و کادمیوم به ترتیب با مقادیر میانگین 54/5

رودخانه

حوضه آبخیز کردان در شمال باختر شهر کرج و در پهنه ساختاری البرز مرکزی قرار دارد و آب و هوایی نیمه مرطوب و مساحتی برابر با 735/345 کیلومتر مربع دارد. سازندهای زمین شناسی عمدتا شامل سنگهای شیلی، توف شیلی، توف ماسه ای و سنگ آهک است. سازند کهر به سن پرکامبرین، کهن ترین و رسوبات آبرفتی کواترنر جوانترین نهشته های این حوضه هستند. هدف از این مطالعه بررسی حساسیت سازندها به فرسایش با روش های کیفی، تعیین ویژگی های فیزیوگرافی و زمین ریخت شناسی، با مدل های تجربی تعیین میزان رسوبدهی است. برای انجام این پژوهش مطالعات کتابخانه ای، صحرایی و تفسیر عکس های هوایی انجام شده است. با استفاده از داده های به دست آمده از ویژگی های هندسی، زیرحوضه KR-3 کمینه شیب و ارتفاع و زیرحوضه K-1 بیشینه شیب و ارتفاع را دارند. حوضه آبخیز کردان از واحدهای کوهستان، واحد تپه ماهور و نهشته های آبرفتی تشکیل شده است. رخساره توفی بیشترین مساحت حوضه را تشکیل میدهد. در روش MPSIAC تاثیر و نقش نه عامل و در روش EPM ، چهار عامل مهم و موثر در فرسایش خاک و تولید رسوب در حوضه، ارزیابی و بسته به شدت و ضعف هر عامل، امتیازی برای آن در نظر گرفته شد. از مجموع امتیازها یا دادههای بدست آمده برای عوامل مختلف، میزان رسوبدهی حوضه از رابطه QS=0.253e 0.036R محاسبه ودر پایان، نقشه هر یک از عوامل 9 گانه در محیط GIS تهیه شد. با توجه به نتایج حاصل از مدل EPM و MPSIAC در میان زیرحوضه ها با میزان رسوبدهی بالا، زیر حوضه BR-3 و SBR-2 در اولویت اول برای برنامه های حفاظت از خاک قرار میگیرند.

حوضه آبریز رودخانه چشمه علی دامغان در منطقه با مختصات جغرافیایی

پژوهشها در زمینه تاثیر فلزات بر روی سلامت محیط

مصالح سنگدانه ای جز اصلی ترین و وسیع ترین مصالح طبیعی بکار رفته در ساخت و سازهای مهندسی می باشند، بطوریکه 90 درصد ترکیب بتن، 100 درصد حجم اساس و 93 تا 95 درصد حجم آسفالت را تشکیل می دهند.

باتوجه به گستردگی سازندهای آهکی در ایران و به خصوص در استان همدان، مطالعه خصوصیات مهندسی و ژئوتکنیکی این سنگ ها به عنوان منابع قرضه ی پروژه ها و طرح های عمرانی از اهمیت به سزایی برخوردار است. در این پژوهش، سنگ های آهکی جنوب و جنوب شرق همدان به ترتیب واقع در سراب گیان (بسن کرتاسه) و سراب گاماسیاب (بسن الیگو-میوسن) در شهرستان نهاوند و شمال شرق ملایر (بسن کرتاسه) مورد مطالعه قرار گرفته اند. همه نمونه ها پس از انجام مغزه گیری مورد آزمایشات سنگ شناسی (بررسی پتروگرافی، آنالیز XRF، آنالیز XRD)، آزمایشات فیزیکی (تعیین وزن مخصوص، جذب آب و تخلخل، شاخص دوام وارفتگی) و آزمایشات مکانیکی (مقاومت بار نقطه ای، ، تعیین سختی واجهشی اشمیت ، لس آنجلس، سلامت سنگ، مقاومت کششی غیر مستقیم به روش برزیلی، ارزش ضربه و ذوب و انجماد) قرار گرفته-اند. همچنین با توجه به کاربرد سنگدانه ها در موارد مختلف نمونه ها با کمک نیروی انسانی و دستگاه سنگ شکن فکی آزمایشگاهی در حد شن و ماسه خرد و برای آزمایشات استاندارد مورد استفاده قرار گرفته اند. نتایج نشان می دهد که نمونه ها از مقاومت، پایداری و دوام و کیفیت بالایی برخوردار هستند. نتایج حاصل از آزمایشات نشان می دهد که نمونه ها به عنوان مصالح شکسته کوهی برای استفاده در کاربرد های مختلف از جمله بتن، راه سازی، آسفالت، بالاست راه آهن مورد تایید می-باشند