مهدی اجلی

هدف اصلی این تحقیق بررسی تاثیر قصد کارآفرینانه بر آموزش کارآفرینی با نقش تعدیلگر اشتیاق کارآفرینانه پارک علم و فناوری استان کرمان است. این تحقیق از نظر هدف از نوع کاربردی است. از نظر شیوه گردآوری داده‌های نیز از نوع توصیفی- پیمایشی است. جامعه‌ی آماری این تحقیق کارآفرینان شرکت‌های دانش‌بنیان زیرمجموعه پارک علم و فناوری شهر کرمان است که حدود 150 نفر می‌باشد. تعداد نمونه منتخب این تحقیق 99 نفر از این افراد انتخاب شد. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه استاندارد و ابزار تجزیه و تحلیل داده‌های نرم-افزارهای SPSS و SmartPLS نسخه 4 انتخاب شد. یافته‌های تحقیق نشان داد رابطه معنی‌دار و مثبتی بین قصد کارآفرینی با اشتیاق کارآفرینانه وجود دارد. یافته‌ها نشان داد رابطه معنی‌دار و مثبتی بین قصد کارآفرینی با آموزش کارآفرینی وجود دارد. همچنین یافته‌ها نشان داد رابطه معنی‌دار و مثبتی بین اشتیاق کارآفرینانه با آموزش کارآفرینی وجود دارد. در نهایت یافته‌ها نشان داد رابطه معنی‌دار و مثبتی بین اشتیاق کارآفرینانه در رابطه بین قصد کارآفرینانه و آموزش کارآفرینی وجود دارد. یافته‌های مدل تحقیق نیز نشان داد این مدل بخوبی برازش شده است.

سیاست گذاری می تواند به عنوان مکانیزم سیاسی، مدیریتی، مالی و اداری در نظر گرفته شود که برای رسیدن به اهداف صریح و روشن ترتیب داده شده اند. سیاست گذاری عمومی راهنما و هدایت گر فعالیت های دولت به سمت و سوی هدف مورد نظر است. قانون مدیریت خدمات کشوری نیز به عنوان یک سیاست عمومی و به عنوان قانون مادر، نظام اداری کشوری را جهت نیل به اهداف هدایت می کند. این قانون با وجود اینکه حدود هشت سال است به تصویب رسیده است هنوز به طور کامل اجرایی نشده است. به همین جهت هدف اصلی پژوهش ارائه راهکارهای رفع موانع عدم تحقق سیاست های تربیت بدنی و سلامت دانش آموزی از دیدگاه معلمان تربیت بدنی استان همدان می باشد و درآخر پیشنهاداتی ارائه می شود. پژوهش حاضر آمیخته کیفی-کمی می باشد. برای جمع آوری اطلاعات، از مصاحبه و پرسشنامه و برای تجزیه و تحلیل از روش مضمون در بخش کیفی و روش سوارا در بخش کمی استفاده شده است و موانع بدست آمده شامل 9 تم اصلی است که عبارتند از 1.موانع تدوین – محیطی، موانع تدوین – ساختاری، موانع تدوین – رفتاری، موانع اجرا – محیطی، موانع اجرا – ساختاری، موانع اجرا – رفتاری، موانع کنترل – محیطی، موانع کنترل – ساختاری و موانع کنترل – رفتاری بود که پس از اولویت بندی به ترتیب، موانع پنجم یعنی اجرا – ساختاری با تمام زیر معیارها با بیشترین وزن به عنوان مهم ترین عامل انتخاب شد. همچنین موانع دوم یعنی تدوین – ساختاری با تمام زیر معیارها در رتبه دوم قرار گرفت و به ترتیب اجرا – محیطی، تدوین – محیطی، کنترل – ساختاری، اجرا – رفتاری، کنترل – محیطی و تدوین – ساختاری با زیر معیارها نیز به ترتیب به عنوان اولویت های بندی شناسایی شدند.