Ali Goudarztalejerdi

بیماری ورم پستان، التهاب بافت پستان است که بوسیله عوامل مختلفی ایجاد شده و بر کیفیت و کمیت شیر تأثیر میگذارد و عامل بیشترین خسارت‌های اقتصادی در صنعت گاو شیری در بسیاری از کشورها است. از مهم‌ترین علل ایجادکننده این بیماری، ورود میکروارگانیسم‌های بیماری‌زا به خصوص باکتری‌ها به داخل بافت پستان می‌باشد. باکتری اشریشیا کلی، یک پاتوژن متعلق به خانواده انتروباکتریاسه است و از عوامل اصلی ایجادکننده عفونت‌های دامی، به ویژه در عفونت پستان گاو محسوب می‌شود. بیماری‌زایی این باکتری با توجه به عوامل بیماری‌زا و گروه‌های سرمی متفاوت است. از آن‌جایی که گروه‌بندی بر اساس آنتی‌ژن O اشریشیا کلی بیماری‌زا یک روش استاندارد برای‌گروه‌بندی سویه‌ها در مطالعات اپیدمیولوژیک می‌باشد، بنابراین در مطالعه حاضر سروگروپ‌هایO157 ، O26 ، O111 و O121 در اشریشیا کلی‌های جدا شده از شیر گاوهای مبتلا به ورم پستان در گاو‎داری‎های صنعتی شهرستان همدان، به روش مولکولی PCR بررسی شد و با توجه به نتایج حاصل از بررسی حضور ژن‌های مرتبط با گروه‌های سرمی O در تعداد 62 ایزوله اشریشیا کلی جداشده از شیر گاوهای مبتلا به ورم پستان در گاوداری‌های شهرستان همدان، مشخص شد که 1 جدایه در گروه سرمی O121 قرار گرفت که این گروه هم از نظر بیماری‌زایی در گاو و هم در انسان حائز اهمیت است.

مقاومت آنتی بیوتیکی در بین باکتری های پاتوژن به خصوص اشریشیا کلی به یک معضل بزرگ در امر درمان تبدیل شده است. از رایج ترین مکانیسم های ایجاد مقاومت، تولید آنزیم های بتالاکتاماز وسیع الطیف (ESBL) می باشد. با توجه به اهمیت باکتری های تولیدکننده ESBL، لازم است میزان شیوع آن در هر ناحیه مشخص شود. هدف از انجام این مطالعه تعیین فراوانی اشریشیا کلی های تولیدکننده ESBL در بیماران دارای عفونت ادراری در بیمارستان های شهرهمدان بود. برای این منظور تعداد 100 جدایه اشریشیا کلی در طی دو سال از بیمارستان های شهرهمدان از بیماران دارای عفونت ادراری (n= 100) با استفاده از روش های معمول میکروبیولوژی و روش ملکولی جداسازی و شناسایی شدند. جهت تعیین مقاومت دارویی ازروش انتشار دیسک و برای مشخص کردن باکتری های تولیدکننده ESBL از روش دیسک دوتایی با استفاده از دیسک سفتازیدیم، سفتازیدیم-کلاولانات، سفوتاکسیم و سفوتاکسیم-کلاولانات استفاده شد. درنهایت ژن های مربوط به تولید آنزیم های بتالاکتاماز شامل blaTEM، blaSHV، blaOXA، blaCTX-M،blaFOX و blaCIT-M در جدایه هایی که بصورت فنوتیپی تولید کننده ESBL بودند با استفاده از PCR مورد بررسی قرار گرفتند. از 100 جدایه اشریشیا کلی بالاترین میزان مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک سفتازیدیم (33%) بوده است و براساس روش دیسک دوتایی، 40% جدایه ها تولیدکننده ESBL بوده اند. بررسی ملکولی جدایه ها نشان داد که میزان 5/47% ژن blaCTX-M ، 5/22% ژن blaTEM ، 20% ژن blaOXA و 2/3% ژن blaCIT-M را دارا بودند اما ژن های blaFOX و blaSHV در هیچکدام از جدایه ها مشاهده نشدند. بر اساس نتایج به دست آمده از این مطالعه، با توجه به درصد بالای مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک سفتازیدیم و همچنین بـه علت بالا بودن تعداد باکتری های تولیدکننده ESBL در بیماران مبتلا به عفونت ادراری، اتخـاذ تـدابیر لازم از جمله بکارگیری Antibiotic Stewardship در منطقه ضروری می ‎باشد

باکتری اشریشیا کلی یک پاتوژن بسیار مهم و سومین عامل اسهال در کشورهای درحال توسعه است. طبق تخمین سازمان بهداشت جهانی سالانه پنج میلیون کودک در سراسر جهان در اثر اسهال حاد جان خود را از دست می دهند. با بهره گیری از روش-هایی که موجب مهار رشد این باکتری می شود می توان با گسترش روزافزون آن مقابله کرد. با توجه به افزایش بی رویه ی مقاومت آنتی بیوتیکی، روش های نوینی همانند فاژدرمانی را می توان بکار برد که علاوه بر خاصیت ضدباکتریایی هیچ ضرری برای محیط زیست و سلول های یوکاریوتی ندارند. هدف اصلی از انجام این مطالعه بررسی آزمایشگاهی اثر ضد باکتریایی فاژ Escherichia phage VaT-2019a بر اشریشیا کلی های بیماری زای پرندگان ( Avian Pathogenic Escherichia coli: APEC) جدا شده از جوجه های گوشتی مشکوک به کلی باسیلوز در مرغداری های استان همدان بود. برای این منظور تعداد 100 نمونه از جدایه های APEC جدا شده از جوجه های گوشتی مشکوک به کلی باسیلوز در مرغداری های استان همدان که در مطالعات قبلی جداسازی، شناسایی، تایید هویت و نگهداری شده بود مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه از فاژ اشریشیای کلی Escherichia phage VaT-2019a که توسط بریزی و همکاران از فاضلاب کشتارگاه ها جداسازی و تعین هویت گردیده بود استفاده شد. همچنین با مراجعه به کشتارگاه طیور شهرستان همدان و جمع آوری نمونه فاضلاب، یک فاژ جدید بنام Escherichia phage AG-MK-Basu.2022 جداسازی و خالص سازی گردید که ابتدا، به تعیین ساختار مورفولوژیک و بعضی از ویژگی های مهم آن اعم از گستره ی میزبانی، پایداری فاژ در شرایط متفاوت pH، دما و درصدهای مختلف نمک پرداخته شد و در نهایت بررسی آزمایشگاهی اثر ضد باکتریایی این فاژ بر جدایه های APEC انجام گرفت. نتایج بدست آمده در این مطالعه حاکی از آن بود که 95% جدایه های APEC در روش اسپات نسبت به هردو فاژ نقاط لایزشده تشکیل داده بودند و نشان دهنده آن است که استفاده از این دو فاژ می تواند به عنوان کاندیدا های مهم جهت کنترل و درمان موثر کلی باسیلوز طیور مطرح باشد.

گونه های هموتروپیک مایکوپلاسما پاتوژن های منتقله از طریق ناقلین می باشند که به سطح گلبول های قرمز پستانداران مختلف می چسبند. گزارش های مربوط به عفونت هموپلاسمای سگ در ایران کمیاب می باشد لذا هدف از این مطالعه شناسایی مولکولی گونه های هموتروپیک مایکوپلاسما در خون سگ های استان های همدان، کرمانشاه و انگل های خارجی آلوده کننده آن ها شامل کک های کتنوسفالیدس کنیس، پولکس ایریتانس و کنه رپیسفالوس سنگوئینئوس بود. بدین منظور DNA استخراج شده از خون 185 قلاده از سگ های استان های همدان، کرمانشاه و انگل های خارجی آلوده کننده آن ها (n= 12) جهت بررسی حضور گونه های هموتروپیک مایکوپلاسما با روش PCR و با استفاده از پرایمرهای اختصاصی جنس و نیز گونه های مایکوپلاسما هموکنیس و کاندیداتوس مایکوپلاسما هماتوپارووم انجام شد. برخی از محصولات PCR مربوط به خون و انگل خارجی از هر دو شهر بصورت اتفاقی انتخاب و جهت تعیین توالی نوکلئوتیدها مورد خوانش قرار گرفتند. همچنین ارتباط میان آلودگی با هموپلاسما و سایر عوامل مانند منطقه جغرافیایی، وضعیت نگهداری، وضعیت جسمانی، جنس، سن و آلودگی به انگل خارجی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در مجموع 90 قلاده سگ ( 6/48 درصد) با پرایمر جنس مثبت شدند که مشابهت یابی توالی-های بدست آمده نشان داد 25 قلاده (5/13 درصد) به گونه مایکوپلاسما هموکنیس، 11 قلاده (9/5 درصد) به گونه کاندیداتوس مایکوپلاسما هماتوپارووم و 54 قلاده (3/29 درصد) دارای آلودگی همزمان بودند. در انگل های خارجی، آلودگی به هموپلاسما فقط در کک ها شناسایی شد و گونه مایکوپلاسما هموکنیس در کک پولکس ایریتانس، گونه کاندیداتوس مایکوپلاسما هماتوپارووم در کک های پولکس ایریتانس و کتنوسفالیدس کنیس و عفونت همزمان با هر دوگونه نیز در کک کتنوسفالیدس کنیس مشاهده شد. نتایج آنالیز آماری مشخص کرد که آلودگی به انگل خارجی، وضعیت نامناسب بدن و سن بالای 3 سال با عفونت هموپلاسما در سگ ها دارای ارتباط معنی دار آماری می باشد. با توجه به شیوع بالای عفونت هموپلاسمای سگ در سراسر کشور و امکان سرایت گونه کاندیداتوس مایکوپلاسما هماتوپارووم به انسان (زئونوز)، راهکارهایی مانند کنترل موثر انگل های خارجی، معاینه منظم سگ ها و آگاهی عمومی توصیه می شود.

چکیده: گونه های مایکوپلاسما هموتروپیک (هموبارتونلا یا هموپلاسما) باکتری های متصل به سطح خارجی گلبول های قرمز پستانداران مختلف مانند سگ ها و گربه ها هستند. اطلاعات محدودی در مورد میزان شیوع هموپلاسمای گربه ای در شهرستان های همدان و کرمانشاه موجود است، بنابراین این مطالعه اولین گزارش در مورد جداسازی و شناسایی ملکولی هموپلاسما در گربه های همدان وکرمانشاه می باشد. DNA ژنومیک خون 100 قلاده گربه خانگی (5 قلاده) ، ولگرد (17 قلاده) ، پناهگاهی (41 قلاده) و نامشخص (37 قلاده) در شهرستان های همدان (39 قلاده) و کرمانشاه (61 قلاده) استخراج شد. نمونه-ها با استفاده از روش PCR معمولی جهت شناسایی حضور باکتری های جنس مایکوپلاسما و گونه های مایکوپلاسما هموفلیس، کاندیداتوس مایکوپلاسما همومینیتوم و کاندیداتوس مایکوپلاسما توریسنسیس بررسی شدند. در نهایت توالی نوکلئوتیدی نمونه های مثبت مورد توالی یابی و آنالیز فیلوژنتیکی قرار گرفتند. هم چنین ارتباط بین فراوانی مولکولی با اثر فاکتور هایی مانند جنس، سن، نژاد، وضعیت نگه داری و محل نمونه گیری مورد آنالیز قرار گرفت. در مجموع از 100 قلاده گربه ی مورد بررسی، تعداد 23 قلاده گربه (14 قلاده از کرمانشاه برابر 14 درصد و 9 قلاده از همدان برابر 9 درصد) به جنس هموپلاسما آلوده بودند که از این 23 قلاده گربه ی آلوده، تعداد 12 قلاده گربه (12 درصد)، 4 قلاده گربه (4 درصد) و 2 قلاده گربه (2 درصد) به ترتیب به گونه های کاندیداتوس مایکوپلاسما همومینیتوم، مایکوپلاسما هموفلیس و کاندیداتوس مایکوپلاسما توریسنسیس آلوده بودند. در بررسی آلودگی هم زمان تعداد 4 قلاده گربه (4 درصد) به دو گونه ی مایکوپلاسما هموفلیس و کاندیداتوس مایکوپلاسما همومینیتوم و تعداد 1 قلاده گربه (1 درصد) به هر سه گونه ی مایکوپلاسما هموفلیس، کاندیداتوس مایکوپلاسما همومینیتوم و کاندیداتوس مایکوپلاسما توریسنسیس به طور هم زمان آلوده بودند. نتایج توالی یابی نشانگر آلودگی به گونه ی کاندیداتوس مایکوپلاسما همومینیتوم در گربه های هر دو منطقه بود. نتایج مطالعه ی حاضر نشان داد که گربه های همدان و کرمانشاه به گونه های مختلف زئونوتیک هموپلاسما آلوده هستند که اهمیت این بیماری را در منطقه مشخص می کند. ، استفاده از ترکیبات و وسایل دورکننده ی انگل های خارجی، معاینه ی منظم گربه ها جهت شناسایی آلودگی، درمان به موقع حیو

ورم پستان، واکنش التهابی بافت غده پستانی به دلایل مختلف است که مهم ترین علت آن، ورود میکروارگانیسم های بیماری زا به خصوص باکتری ها، به داخل بافت پستان می باشد. این بیماری در سراسر جهان به صنعت دامپروری و به تولیدکنندگان لبنی خسارات فراوانی وارد می کند و به همین دلیل یکی از بیماری های مهم در گاوهای شیری به شمار می رود. بر اساس وجود یا عدم وجود علائم بالینی، این بیماری به دو فرم بالینی و تحت بالینی بروز پیدا می کند. علاوه بر این، ورم پستان را می توان بر اساس عامل ایجاد کننده آن، تحت عناوین محیطی و مسری (واگیردار) طبقه بندی کرد. اشریشیا کلی، یک باکتری میله‎ای گرم منفی روده‎ای است که به خانواده انتروباکتریاسه تعلق دارد و به عنوان یکی از مهم‎ترین عوامل بیماری ورم پستان محیطی شناخته می‎شود. باکتری اشریشیا کلی دارای 8 گروه فیلوژنیک شامل گروه های A ، B1 ، B2، C ، D، E، F و Clade I می‎باشد. مطالعه حاضر به منظور تعیین گروه‎های فیلوژنیک باکتری اشریشیا کلی جدا شده از شیر گاوهای مبتلا به ورم پستان بالینی در گاو‎داری‎های صنعتی شهرستان همدان انجام شده است. در این مطالعه، گروه‎های فیلوژنیک 65 جدایه اشریشیا کلی جدا شده از شیر گاوهای مبتلا به ورم پستان بالینی که در مطالعات قبلی جداسازی، شناسایی و تأیید هویت شده بودند، با استفاده از روش واکنش زنجیره‎ای پلی مراز چهارگانه (Quadruplex PCR) تعیین گردید. در پایان 48% ، 11% ، 3% ، 5/1% و 5/1% از جدایه ها به ترتیب در گروه‎های فیلوژنیک B1 ، E، A ، B2 و C قرار گرفتند و 35% از جدایه ها نیز در هیچکدام از این گروه های فیلوژنیک قرار نگرفتند (Unknown). نتایج این مطالعه نشان می‎دهد که اکثر جدایه‎های اشریشیا کلی جدا شده از شیر گاوهای مبتلا به ورم پستان بالینی در گاو‎داری‎های صنعتی شهرستان همدان، به گروه فیلوژنی B1 تعلق دارند.

عفونت مجاری ادراری (Urinary Tract Infection :UTI) یکی از شایع ترین بیماری های عفونی در انسان است و می تواند در تمام گروه های سنی رخ دهد. اشریشیا کلی یوروپاتوژن (UPEC :Uropathogenic Escherichia coli) به عنوان عامل اصلی این عفونت شناخته می شود. با توجه به الگوی متفاوت مقاومت آنتی بیوتیکی در باکتری اشریشیا کلی جدا شده از مناطق مختلف، بررسی و مطالعه الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی این باکتری ضروری است. هدف از انجام این مطالعه تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی UPECهای جدا شده از نمونه ادرار بیماران مبتلا به عفونت ادراری مراجعه کننده به بیمارستان های شهر همدان به روش فنوتیپی و ژنوتیپی بود. در مطالعه حاضر به منظور تعیین مشخصات مقاومت آنتی بیوتیکی، 100 نمونه اشریشیا کلی یوروپاتوژن از نمونه های ادرار بیماران مراحعه کننده به بیمارستان های شهر همدان جداسازی و مورد بررسی قرار گرفت. تست حساسیت آنتی بیوتیکی برای جدایه های اشریشیا کلی یوروپاتوژن با استفاده از روش انتشار دیسک کربی بائر بر اساس دستورالعمل های موسسه استاندارد بالینی و آزمایشگاهی (2021 ،CLSI) انجام شد. علاوه بر این جدایه های مقاوم با استفاده از روش PCR از نظر داشتن ژن های مربوطه مقاومت آنتی بیوتیکی مورد آزمایش و مطالعه قرار گرفتند. در این بررسی 52 جدایه معادل 52 درصد از جدایه ها به حداقل یک آنتی بیوتیک از سه دسته آنتی بیوتیکی مهم و یا بیشتر مقاومت نشان دادند و به عنوان جدایه های مقاوم به چند دارو (MDR :Multi Drug Resistance) در نظر گرفته شدند. بیش ترین مقاومت برعلیه آنتی بیوتیک های کوتریموکسازول (55 درصد)، آموکسی سیلین (51 درصد)، آمپی سیلین (45 درصد) و تتراسایکلین (40 درصد) گزارش شد. شایع ترین ژن مقاومت آنتی بیوتیکی در این جدایه ها(%29.41)aadA ،به دنبال آن ژن(%15.68 blaTEM(، (15%tetA(، (10.9%sul1( ، (10.25%)qnrS، (%3.63) dfrA1-like بوده است. به طورکلی، برای به حداقل رساندن وقوع و پراکندگی MDR در سویه های UPEC و سایر باکتری ها می بایست بر روی تجویز آنتی بیوتیک مناسب در درمان UTI و نیز بررسی مداوم الگوی مقاومت انتی بیوتیکی و سویه های مقاوم هر منطقه نظارت و بررسی صورت گیرد.

عفونت های باکتریایی یکی از عوامل مهم تلفات در مزارع پرورش ماهی محسوب می شوند وآئروموناس هیدروفیلا یکی از باکتری های مهم و بیماری زا در ماهیان می باشد. باکتری آئروموناس هیدروفیلا یکی از پاتوژن های فرصت طلب ساکن آب های شیرین و شور دستگاه گوارش ماهیان سالم است و موجب سپتی سمی همراه با خونریزی های جلدی و احشایی، تورم روده و مرگ می شود. وجود فاکتورهای حدت متعدد در آئروموناس هیدروفیلا موجب شدت و قدرت بیماری زایی این باکتری شده است. هدف از این مطالعه، بررسی فراوانی حضور ژن های حدت act (cytotoxic enterotoxin)، ahh1 (hemolysine)، alt (cytotonic heat –liable enterotoxin) و ast (cytotonic heat –stableenterotoxin) در جدایه های آئروموناس هیدروفیلای جدا شده از کپور ماهیان مشکوک به سپتی سمی هموراژیک در استخرهای پرورش ماهی گرم آبی استان گیلان بود. جامعه هدف در این مطالعه توصیفی تحقیقی، 42 جدایه آئروموناس بود که قبلاً با استفاده از روش های بیوشیمیایی و مولکولی به عنوان گونه آئروموناس هیدروفیلا تأیید شده بود. در مطالعه حاضر فراوانی ژن های حدت ahhl، act، alt و ast با استفاده از روش Multiplex PCR بررسی شد و نتایج به دست آمده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS مورد آنالیز قرار گرفت. نتایج نشان داد که ژن ahh1 با 5/90 درصد (38 جدایه) بیشترین فراوانی را به خود اختصاص داد و ژن های act، alt و ast به ترتیب با 88 درصد (37 جدایه) و 5/78 درصد (33 جدایه) و 62 درصد (26 جدایه) در رتبه های بعدی جای گرفتند. از این رو با توجه به بالا بودن میزان حضور ژن های حدت و وجود چند ژن حدت بصورت همزمان در یک سویه، قدرت بیماری زایی جدایه های مورد مطالعه ممکن است نسبت به سایر سوش ها بالاتر باشد. نتایج نشان داد که همه جدایه ها حداقل یکی از ژن های حدت مورد مطالعه را حمل می کرد و 57 درصد از جدایه ها بصورت همزمان هر چهار ژن حدت را دارا بودند. با توجه به مشترک بودن این بیماری با انسان و احتمال انتقال چنین سویه هایی به انسان، رعایت موازین بهداشتی در جلوگیری از انتقال و انتشار لازم و ضروری است.

همزمان سازی فحلی در میش ها اغلب با استفاده از پروژستوژن های مصنوعی به صورت ابزار های داخل واژنی به مدت 12 تا 14 روز انجام می شود. از بین دستگاه های آزاد سازی هورمونی داخل واژنی، اسفنج به دلیل قیمت مناسب توصیه می گردد. استفاده از این دستگاه های داخل واژنی می تواند باعث احتباس ترشحات واژن و ترشحات غیرطبیعی در هنگام خروج دستگاه شود که سبب تغییراتی در فلور باکتریایی واژن نموده و کاهش نرخ باروری را بدنبال خواهد داشت. این آزمایش به منظور بررسی اثر استفاده از اسفنج پوشش داده شده بانانوسیلور وتزریق پروبیوتیک در داخل واژن و تاثیر بر باروری و آبستنی انجام شد. این تحقیق بر روی 75 راس میش نژاد مهربان و رومانوف در قالب 3 تیمار 25(راس) انجام شد. تیمارها شامل: تیمار1- اسفنج معمولی (بدون پوشش نانو و بدون تزریق پروبیوتیک)، تیمار2- اسفنج دارای پوشش نانوسیلور و تیمار3-اسفنج با تزریق واژنی پروبیوتیک حاوی باکتری های لاکتوباسیل بودند. در روز صفر آزمایش یعنی روز اسفنج گذاری و روز 14 (اسفنج برداری) نمونه خون از میش ها به منظور آنالیز درصد گلبول های سفید (لنفوسیت، نوتروفیل، ائوزینوفیل، بازوفیل، مونوسیت) گرفته شد و به آزمایشگاه هماتولوژی دانشکده پیرادامپزشکی فرستاده شد. همچنین در روز اسفنج گذاری، اسفنج برداری و تشخیص آبستنی نمونه سواپ جهت کشت باکتریایی و شمارش تعداد کلونی در واحد حجم از بخش خلفی واژن انجام شد. همزمان نمونه سیتولوژی واژن جهت شناسایی و شمارش سلول های اپیتلیال (سلول اینترمدیت، سلول سوپرفشیال وسلول پارابیضال) و التهابی (نوترفیل ها و ماکروفاژها) گرفته شد. همچنین دمای واژن میش ها در روز اسفنج گذاری و 24 ساعت بعد از اسفنج گذاری با دماسنج اندازه گیری شد. تشخیص آبستنی میش ها 45 روز بعد از قوچ اندازی جهت ارزیابی باروری صورت گرفت. تجزیه تحلیل داده ها در یک طرح کاملا تصادفی با 3 تیمار و 25 تکرار صورت پذیرفت. نتایج نشان داد استفاده از پوشش نانونقره در زمان کاربرد اسفنج کاهش فلور میکروبی واژن نسبت به گروه را بدنبال داشت بطوریکه لگاریتم تعداد کلونی در هر میلی لیتر در گروه نانو از 93/3 در زمان اسفنج گذاری به 27/1 در زمان خارج کردن اسفنج کاهش یافت در حالیکه در گروه کنترل این شاخص از 9/3 به 5/5 افزایش نشان داد. همچنین استفاده از اسفنج با پوشش نانو و تزریق پروبیوتیک در واژن تاثیر معنی داری بر

لیستریا مونوسیتوژنز یک عامل بیماری زای مهم است که باعث ایجاد عفونت با میزان مرگ ومیر بالا در افراد مسن، زنان باردار، نوزادان، سالمندان و افراد دارای نقص ایمنی می شود. عفونت لیستریا مونوسیتوژنز در گاو عمدتاً با مننگوانسفالیت و سقط همراه است، اما همچنین ممکن است منجر به سپتی سمی نوزاد، ورم پستان و کراتیت شود. لیستریوزیس پراکنده گاوی می تواند به دلیل شکست باروری و مرگ ومیر، ضررهای اقتصادی قابل توجهی را ایجاد کند. هدف این پژوهش، بررسی میزان شیوع آلودگی باکتری لیستریا مونوسیتوژنز در نمونه های شیر خام، تجهیزات جمع آوری شیر و دست کارگران گاوداری های شهرستان شهرکرد بود. در این مطالعه در مجموع تعداد 70 نمونه شیر و 40 نمونه از تجهیزات جمع آوری شیر و 40 نمونه از دست کارگران جمع آوری و در دمای 4 درجه به آزمایشگاه منتقل شدند. نمونه ها پس از غنی سازی اولیه بر روی محیط پالکام لیستریا سلکتیو آگار کشت داده شدند. سپس بر روی نمونه های مشکوک به لیستریا رنگ آمیزی گرم و تست های بیوشیمیایی انجام شد که تعداد 10 (67/6 درصد) نمونه شیر، یک (67/0درصد) نمونه تجهیزات جمع آوری و یک (67/0درصد) نمونه از دست کارگران براین اساس مثبت بودند. از میان 150 نمونه گرفته شده بر اساس نتایج pcrتعداد ده (67/6 درصد) نمونه شیر، یک (67/0درصد) نمونه تجهیزات جمع آوری و یک (67/0درصد) نمونه از دست کارگران از نظر جنس لیستریا مثبت بود و در مجموع هشت (33/5 درصد ) نمونه شیر مربوط به لیستریا مونوسیتوژنز بود و از نمونه های تجهیزات جمع آوری شیر یک (67/0درصد) نمونه و از نمونه دست کارگران یک (67/0درصد) نمونه مثبت شد. همچنین باکتری لیستریا مونوسیتوژنز جدا سازی شده بیشترین مقاومت را نسبت به آنتی بیوتیک های آمپی سیلین (100%) و سفتی زوکسیم (100%) نشان دادند و نسبت به آمیکاسین (70%) و اوکسی تتراسایکلین (50%) بیشترین حساسیت را داشتند. این مطالعه شیوع باکتری لیستریا مونوسیتوژنز در شیر خام، تجهیزات جمع آوری شیر ، و دست کارگران را نشان داد با توجه به این موضوع که امکان انتقال باکتری از تجهیزات و دست کارگران به شیر و برعکس وجود دارد و در نهایت می-تواند باعث آلودگی محصول نهایی خروجی از دامداری شود و همچنین با توجه به تمایل مردم به مصرف محصولات لبنی به شکل سنتی، امکان حضور این عامل باکتریایی در محصول مصرفی انسان وجود دارد. بنابرین نیاز به

اشریشیا کلی یک باکتری است که بیماری ورم پستان را در گاوهای شیری ایجاد نموده و باعث کاهش تولید شیر، تغییر در ترکیب و کیفیت شیر و حتی مرگ گاوهای شیری را سبب می‎شود. عوامل متعددی از جمله اشریشیا کلی در ایجاد بیماری ورم پستان نقش داشته، و در 80 درصد موارد ورم پستان کلی‎فرمی یافت می‎شود. اعتقاد بر این است که تشکیل بیوفیلم‎ در بسیاری از بیماری‎ها از جمله در ورم پستان نقش داشته و تشکیل بیوفیلم می تواند شرایط مناسبی را برای ماندگاری باکتری در این محل فراهم نماید. بیوفیلم اجتماع باکتریایی است که در آن باکتری‎ها به یک سطح زنده یا غیر زنده اتصال داشته و در یک ماتریکس خارج سلولی محصور شده اند. بیوفیلم یک خاصیت مهم برای حدت و بیماری‎زایی اشریشیا کلی است که در پاسخ به سیگنال های مختلف محیطی تشکیل شده و ژن‎های زیادی از جمله ژن‎ csgD، pgaC و ariR در تشکیل آن نقش دارد. به همین دلیل مطالعه حاضر با هدف بررسی فنوتیپی توانایی تشکیل بیوفیلم در جدایه‎های بدست آمده از نمونه‎های شیر گاو‎های مبتلا به ورم پستان بالینی و همچنین جستجوی مولکولی ژن‎های مذکور در آن‎ها انجام شد. نتایج بررسی فنوتیپی توانایی تشکیل بیوفیلم با روش میکروتیتر پلیت در این تحقیق نشان داد که از 62 جدایه مورد مطالعه، 27 جدایه (54/43%) توانایی تشکیل بیوفیلم را داشت و 35 جدایه (45/56%) توانایی تشکیل بیوفیلم را نداشت، از 27 جدایه تشکیل دهنده بیوفیلم، 4 جدایه (45/6%) تشکیل دهنده بیوفیلم قوی، 19 جدایه (65/30%) تشکیل دهنده بیوفیلم متوسط، 4 جدایه (45/6%) تشکیل دهنده بیوفیلم ضعیف بودند، و رابطه آماری معنی‎دار بین جدایه‎های تشکیل دهنده و عدم تشکیل بیوفیلم مشاهده نشد (374/0=P). همچنین نتایج آزمون Multiplex PCR نشان داد که ژن ariR در 61 جدایه (38/98%)، ژن csgD در 62 جدایه (100%)، ژن pgaC در 58 جدایه (54/93%) حضور داشته، و در 57 جدایه (94/91%)، حضور همزمان هرسه ژن مشاهده شد، و رابطه آماری معنی‎دار بین نتایج فنوتیپی تشکیل بیوفیلم با نتایج ژنوتیپی وجود نداشت (123/0=P). بنابراین به نظر می‎رسد اگرچه حضور این ژن‎ها در تشکیل بیوفیلم نقش موثری دارد، ولی احتمالا حضور سایر ژن‎ها نیز جهت کسب توانایی تشکیل بیوفیلم در جدایه‎ها نقش بسزایی دارد.

عفونت های باکتریایی یکی از عوامل اصلی مرگ و میر ماهیان پرورشی از جمله ماهی کپور می باشد. آئروموناس هیدروفیلا یکی از پاتوژن های فرصت طلب ساکن آب های شیرین و دستگاه گوارش ماهیان سالم است و موجب سپتی سمی همراه با خونریزی های جلدی و احشایی، تورم روده و مرگ می شود. وجود فاکتورهای حدت متعدد در آئروموناس هیدروفیلا موجب شدت و قدرت بیماری زایی این باکتری شده است. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی ژن های حدت لیپاز، الاستاز و آئرولیزین در جدایه های آئروموناس هیدروفیلای جدا شده از کپور ماهیان مشکوک به سپتی سمی هموراژیک در استخرهای پرورش ماهی گرم آبی استان گیلان بود. جامعه هدف در این مطالعه توصیفی تحقیقی، 42 جدایه آئروموناس بود که قبلاً با استفاده از روش های بیوشیمیایی و مولکولی به عنوان گونه آئروموناس هیدروفیلا تأیید شده بود. در مطالعه حاضر فراوانی ژن های حدت لیپاز (lip)، الاستاز (ahyB) و آئرولیزین (aerA) با استفاده از روش Multiplex PCR بررسی شد و نتایج به دست آمده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS با استفاده از روش مربع کای مورد آنالیز قرار گرفت. نتایج نشان داد که ژن lip با 90 درصد (38 جدایه) بیشترین فراوانی را به خود اختصاص داد و ژن های aerA و ahyB به ترتیب با 88 درصد (37 جدایه) و 5/78 درصد (33 جدایه) در رتبه های بعدی جای گرفتند. همچنین از نظر پروفایل حدت ژنی، 5 پروفایل شناسایی شد که پروفایل aerA+, ahyB+,lip+ با 5/66 درصد (28) بیشترین فراوانی را داشت. ازاین رو با توجه به بالا بودن میزان حضور ژن های حدت و وجود چند ژن حدت به صورت هم زمان در یک سویه، قدرت بیماری زایی جدایه های مورد مطالعه ممکن است نسبت به سایر سوش ها بالاتر باشد. لذا با توجه به مشترک بودن این بیماری با انسان و احتمال انتقال چنین سویه هایی به انسان، رعایت موازین بهداشتی در جلوگیری از انتقال و انتشار آن لازم و ضروری است.

گونه های جنس بارتونلا باکتری های بیماری زای کم تر شناخته شده ای هستند که طیف وسیعی از حیوانات اهلی، وحشی و هم چنین انسان ها را آلوده می کنند. در حال حاضر بیماری زایی حداقل 17 از 40 گونه/زیرگونه از این باکتری ها در انسان و حیوانات شناخته شده است. اما علی رغم اینکه عفونت های بارتونلایی از عوامل بیماری زای مشترک بین انسان و دام می باشند، اطلاعات محدودی در مورد میزان فراوانی و انواع گونه های آلوده کننده ی سگ ها و گربه ها در ایران وجود دارد. این مطالعه با هدف شناسایی مولکولی گونه های مختلف بارتونلا در سگ ها و گربه ها و ناقل های بندپای آن ها در شهرستان های همدان وکرمانشاه انجام گرفت. DNA ژنومیک خون 100 قلاده سگ شامل سگ های خانگی، خیابانی و پناهگاهی شهرستان های همدان (45 قلاده سگ) و کرمانشاه (55 قلاده سگ) و نیز 87 قلاده گربه شهرستان های همدان (26 قلاده گربه) و کرمانشاه (61 قلاده گربه) از هر دو جنس ماده و نر استخراج شد. همچنین DNA ژنومیک 25 کک کتنوسفالیدس کنیس، 6 کک پولکس ایریتانس و 12 کنه ریپیسفالوس سنگویینئوس که از 9 سگ آلوده جمع آوری شده بود استخراج شد. نمونه ها با استفاده از PCR معمولی جهت شناسایی قطعاتی از ژن های ITS، rpoB و gltA اختصاصی جنس بارتونلا بررسی شدند. درنهایت توالی نوکلئوتیدهای نمونه های مثبت مورد آنالیز فیلوژنتیکی قرار گرفتند. از 100 قلاده سگ بررسی شده تعداد 14 قلاده سگ (10 قلاده از همدان برابر 2/22 درصد جمعیت مورد مطالعه و 4 قلاده از کرمانشاه برابر 2/7 درصد) و از 87 قلاده گربه ی بررسی شده تعداد 9 قلاده گربه (1 قلاده از همدان برابر 84/3 درصد و 8 قلاده از کرمانشاه برابر 11/13 درصد) آلوده به گونه های بارتونلا گزارش شدند. نتایج توالی یابی نشانگر آلودگی به بارتونلا وینسونیای تحت گونه برخوفیای و کاندیداتوس بارتونلا مریوکسیای در سگ ها و آلودگی به بارتونلا هنسله و بارتونلا کلاریژیه در گربه های هر دو منطقه بود. هیچ یک از نمونه های کک آلوده تشخیص داده نشدند اما یک کنه ریپیسفالوس سنگویینئوس از یک سگ که فاقد آلودگی در خون خود بود واجد DNA بارتونلا تشخیص داده شد. نتایج مطالعه ی حاضر نشان داد که سگ ها و گربه های همدان و کرمانشاه آلوده به گونه های مختلف زئونوتیک بارتونلا هستند که اهمیت این بیماری را در منطقه مشخص می کند. کنترل موثر انگل های خارجی، معاینه منظم سگ ها و گر

هر نوع عفونت موضعی یا سیستمیکی که به صورت کامل یا جزئی توسط اشریشیا کلی پاتوژنیک پرندگان ایجاد شود، اشاره به کلی باسیلوز دارد که این سندروم شامل کلی سپتی سمی، کلی گرانولوما، التهاب کیسه های هوایی، سندرم سر متورم، التهاب صفاق، التهاب مجرای تخم بر، التهاب مایع مفصلی، عفونت کیسه زرده، و التهاب روده می باشد. بیشتر اشریشیا کلیهای پاتوژنیک پرندگان از نوع اشریشیاکلی بیماری زای خارج روده ای محسوب می شوند. بیماری از طریق آب و غذای آلوده به مدفوع و ترشحات پرندگان بیمار منتـقل می شود. عوامل و مکانیسم های مختلف در حدت و پاتوژنز اشریشیا کلی پاتوژنیک پرندگان در ایجاد کلی باسیلوز طیور نقش دارند که عبارتند از: کپسول، آندوتوکسین، ساختارهای مسؤل کلونیزه شدن باکتری، چسبنده ها، اینتیمین، پروتئین ها، سیستم های جذب آهن، سموم و توانایی تشکیل بیوفیلم. بیوفیلم جمعیتی از میکروارگانیسم های متصل به یک سطح هستند که سلول های موجود در بیوفیلم دارای توانایی بیشتر انتقال ژن های حدت و مقاومت بیشتر در برابر عوامل ضد میکروبی هستند. در این مطالعه میزان فراوانی حضور سه ژن دخیل درتشکیل بیوفیلم شامل: ژن های pga که برای تشکیل بهینه بیوفیلم تحت شرایط مختلف رشد باکتری ضروری هستند، ژن csg کد کننده ی کورلی فیمبریا که امکان اتصال باکتری به سطوح غیر جاندار را از طریق افزایش برهم کنش سلول به سطح فراهم می کند و همچنین مسئول ارتباط سلول به سلول می باشد و ژن ariR که در تشکیل، رشد، و ثبات بیوفیلم نقش دارد با استفاده از روش Multiplex PCR بررسی شد. نتایج این مطالعه نشان داد که از 100 ایزوله اشریشیا کلی جدا شده از جوجه های گوشتی مشکوک به بیماری کلی باسیلوز، 77 ایزوله درای ژن pgaC، 95 ایزوله دارای ژن csgD و 92 ایزوله دارای ژن AriR هستند. با توجه به فراوانی بالای حضور این ژن ها در اشریشا کلی های بیماری زای پرندگان و همچنین نقش مهم این ژن ها در تشکیل بیوفیلم احتمالا ژن های مذکور در افزایش قدرت بیماری زایی این سویه ها نقش مهمی را ایفا می کنند.

چکیده: بیماری ورم پستان که عبارت است از التهاب بافت پستانی به دلایل مختلفی از جمله باکتری ها ایجاد می شود. باکتری اشریشیا کلی پاتوژن محیطی غالب است و به طور معمول در پستان گاو تشکیل کلنی داده و بعنوان یک عامل خطر درایجاد ورم پستان محسوب می شود. در اشریشیا کلی بیماری زا تعدادی ژن کد کننده فاکتور های حدت مانند stx1، stx2، iss و sitA وجود دارد، که در بیماری زایی باکتری نقش مهمی دارند. هدف از انجام این مطالعه بررسی حضور ژن های حدت stx1، stx2، iss و sitA در اشریشیا -کلی های جدا شده از شیر گاوهای مبتلا به ورم پستان در گاوداری های صنعتی شهرستان همدان بود. روش کار: در این مطالعه 67 نمونه اشریشیا کلی که توسط تست مولکولی واکنش زنجیره پلیمراز با جستجوی ژن phoA مورد تایید هویت قرار گرفتند، با استفاده از تکنیک MultiPlex PCR PCR حضور ژن های حدت stx1، stx2، iss و sitA مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: از 67 جدایه، 29 جدایه (28/43%) دارای ژن sitA،23 جدایه (32/34%) دارای ژن iss، 4 جدایه (97/5%) دارای ژن stx2 و یک جدایه (49/1%) دارای ژن stx1 بودند. از 67 جدایه مورد آزمایش تعداد 17 جدایه (37/25%) فقط دارای یک ژن بودند، که 11 جدایه (91/17%) فقط ژنsitA ، 5 جدایه (95/8%) دارای ژن iss و یک جدایه (49/1%) دارای ژن stx2 بودند. تعداد 15 جدایه (38/22%) دارای دو ژن iss و sitA با هم بود. تعداد 2 جدایه (98/2%) دارای سه ژن stx2، iss و sitA با هم بودند و تعداد یک جدایه (49/1%) دارای چهار ژن stx1، stx2، iss و sitAبا هم بودند. نتیجه گیری نهایی: نتایج این بررسی نشان داد که دو ژن حدت iss و sitA بیشترین فراوانی در جدایه ها نسبت به دو ژن حدت stx1 و stx2 داشت لذا این دو ژن حدت بترتیب در مقاومت نسبت به سرم و فراهم کردن آهن برای باکتری اشریشیا کلی نقش اصلی را دارند و باعث ایجاد ورم پستان که منجر به تحمیل خسارت اقتصادی به صنعت شیر می گردد.

ورم پستان در گاو، یک معضل محسوب می شود. عوامل ورم پستان واگیر دار و محیطی می باشد که اشریشیا کلی جزء عوامل محیطی می باشد. باکتر ی اشریشیا کلی دارای عوامل حدت بسیاری می باشد. این مطالعه با هدف بررسی حضور ژن های عامل حدت fimC، iutA، hlyA و cvaA/B در اشریشیا کلی مولد ورم پستان انجام شده است. در این مطالعه تعداد 67 جدایه باکتری اشریشیا کلی از گاوهای مبتلا به ورم پستان پس از تأیید مولکولی هویت جدایه ها با آزمایش PCR برای جستجوی حضور ژن phoA ، جهت بررسی حضور ژن های حدت fimC، iutA، hlyA و cvaA/B با روش MultiplexPCR مورد ارزیابی قرار گرفت. که67 جدایه (100 %) دارای ژن fimC، 16 جدایه (8/23 %) دارای ژن hlyA، 11 جدایه (42/16 %) دارای ژن cvaA/B و 11جدایه (42/16 %) دارای ژن iutA بودند. از 67 جدایه مورد آزمایش تعداد 40 جدایه ( 7/59 %) فقط دارای یک ژنfimC بودند. تعداد 18 جدایه (8/26 %) فقط دارای دو ژن با هم، تعداد 7 جدایه ( 4/10 %) دارای سه ژن با هم و تعداد 2 جدایه (9/2 %) دارای چهار ژن توأم بودند. تمام جدایه ها دارای ژن fimC بودند که نشان دهنده حضور موثر فیمبریه نوع 1 در حدت اشریشیا کلی می باشد. ارتباط معنی داری در حضور توأم ژنها به دست نیامد. نتیجه گیری: چنین به نظر می رسد که تنها سویه های ویژه ای از اشریشیا کلی بطور ذاتی دارای فاکتور حدت می باشند. فاکتورهای حدت، اشریشیا کلی را قادر می سازد تا بیماری ایجاد کند. بیماری ورم پستان که آنها ایجاد می کنند، خارج روده ای می باشد و منجر به این فرضیه می شود که فاکتورهای حدت منجر به ماندگاری اشریشیا کلی در محیط خارج روده ای می گردد.

به دنبال رشد و گسترش سریع آبزی پروری در کشور بروز برخی مشکلات منجر به ایجاد خسارت به این صنعت گردیده است. برآورد می شود سالانه 10 درصد تولیدات آبزیان در کشور به صورت مستقیم در اثر بیماری ها از بین رفته و خسارات بیشتری نیز به صورت غیرمستقیم مانند کاهش تولید، کاهش وزن و کاهش بازدهی غذایی وارد می شود. الگوی تلفات، علائم درمانگاهی و کالبدگشایی و نیز آزمایش های باکتری شناسی نمونه های بدست آمده از تلفات این مزارع حضور گونه های آئروموناس های متحرک را تأیید کرده است. آئروموناس ها از عوامل باکتریایی هستند که به صورت بسیار پنهان خسارت های گسترده ای را به مزارع پرورش ماهی وارد می نمایند. آئروموناس هیدروفیلا عامل اصلی سپتی سمی هموراژیک در ماهیان آب شیرین از قبیل کپور ماهیان، مار ماهی، شیر ماهی، گربه ماهی کانالی، تیلاپیا و آیو می باشد. اگر چه این باکتری معمولا پاتوژن ثانویه است، اما در مواقعی نیز به صورت اولیه عامل مرگ و میر زیادی در مزارع پرورش ماهی می باشد و به عنوان یکی از عوامل مهم بیماری زا در ماهیان گرمابی مطرح است. آئروموناس هیدروفیلا یک باکتری هتروتروف، گرم منفی، میله ای شکل و متحرک است که به وسیله یک تاژک قطبی حرکت می کند و به طور عمده در مناطقی با آب و هوای گرم یافت می شود . در این مطالعه، 100 نمونه کپورماهی از مناطق مختلف استان گیلان جمع آوری گردید و جهت انجام تست های تکمیلی به آزمایشگاه انتقال یافت. تعداد 85 مورد از کلیه ماهی و 15 مورد از پوست و زخم های پوستی نمونه برداری صورت پذیرفت. پس از انجام تست های بیوشیمیایی 51 نمونه آئروموناس هیدروفیلا تشخیص داده شد و سپس تایید نهاییآئروموناس هیدروفیلا با استفاده از پرایمرهای اختصاصی و با ردیابی قطعه ی ژنی 16s rRNA rDNA با آزمون PCR انجام شد که پس از انجام آزمون PCR تعداد 42 جدایه آئروموناس هیدروفیلا تشخیص داده شد. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که از نظر تست های بیوشیمیایی 51% نمونه ها و با استفاده از روش مولکولی 42% نمونه ها آئروموناس هیدروفیلا بوده اند. بنابراین با توجه به وقوع موارد متعدد بالینی بیماری در سال های اخیر در کشور و مشاهده تلفات سنگین حاصل از بیماری در استخرهای پرورش کپور ماهیان در فصول گرم سال و نیز با توجه به عدم امکان کنترل عفونت های آئروموناسی به دلیل وابستگی آن به فاکتورهای دخیل در وقوع بیماری و عدم امکان در

داروهای ضد میکروبی از جمله معروف ترین داروها هستند که در صورت استفاده درست از آنها نجات بخش خواهند بود و استفاده نادرست و نابجا، باعث افزایش هزینه، ایجاد عوارض و بروز مقاومت دارویی می گردد. مقاومت باکتریایی زمانی ایجاد می شود که تجویز یک آنتی بیوتیک خاص با دوز معمول در بدن یا در محیط کشت قادر به از بین بردن یا مهار رشد یک سویه باکتریایی نباشد. این موضوع از جنبه عدم موفقیت در درمان بیماری های عفونی و از نظر مسائل اقتصادی بسیار اهمیت دارد. عفونت های ناشی از آئروموناس هیدروفیلا باعث تلفات سنگین در مزارع پرورش ماهی شده و خسارات اقتصادی شدیدی را به صنعت آبزی پروری وارد کرده است. کنترل عفونت ناشی از آئروموناس هیدروفیلا منوط به کنترل عوامل استرس زا می باشد. در صورت شیوع بیماری بعلت عدم امکان تعیین عوامل استرس زا و یا عوامل عفونت زای اولیه بایستی اقدام به درمان خوراکی آنتی بیوتیک ها نمود. مقاومت باکتری های مولد سپتی سمی هموراژیک به آنتی بیوتیک های معمول باعث عدم درمان کپور ماهیان مبتلا و گسترش بیماری در استخر های پرورش شده و نیاز به استفاده از آنتی بیوتیک های دیگر را به دنبال دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی فنوتیپی و ژنوتیپی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی بر روی42 سویه آئروموناس هیدروفیلا که در مطالعه قبلی از نمونه های کپور ماهیان مشکوک به سپتی سمی هموراژیک از استخر های پرورش ماهیان گرم آبی استان گیلان جدا سازی شده و هویت آنها از نظر فتوتیپی و ژنوتیپی تایید شده بود، صورت گرفت. ابتدا در مطالعه فتوتیپی به بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی به روش انتشار دیسک پرداخته و سپس حضور ژن های مقاومت (dfrA1-like، tetA ، sul1، blaTEM و qnrA) با استفاده از تکنیک PCR بررسی شد. در بررسی فنوتیپی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی بیشترین مقاومت در بین جدایه های مورد بررسی، مربوط به آنتی بیوتیک های کلیندامایسین (100 درصد)، اکسی تتراسایکلین (23/95 درصد)، اگزالینیک اسید (9/88 درصد)، آمپی سیلین (95/80 درصد)، پنی سیلین (57/78 درصد)، تتراسایکلین (19/76 درصد) ،کلرامفنیکل (8/73 درصد) و کمترین مقاومت در بین جدایه ها مربوط به آنتی بیوتیک های سولتریم (4/19درصد)، آموکسی سیلین و سیپروفلوکساسین(66/16درصد) مشاهده گردید. بر اساس نتایج الکتروفورز محصولاتPCR ، از تعداد42 ایزوله آئروموناس هیدروفیلایجدا شده ، تعداد 17 جدایه (47/40درص

باکتری اشریشیا کلی جزء فلور طبیعی دستگاه گوارش انسان، پستانداران و پرندگان است که عموماً بعنوان یک بیماری زای فرصت طلب محسوب می شود و حدود 15 درصد از جمعیت این باکتری را سویه های بیماری زا برای پرندگان تشکیل می دهند. هدف از انجام این مطالعه بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در اشریشیا کلی های جدا شده از جوجه-های گوشتی مشکوک به کلی باسیلوز در مرغداری های گوشتی استان همدان بود. در مطالعه حاضر تعداد 100 نمونه از اشریشیا کلی های جدا شده از طیور مشکوک به کلی باسیلوز در مرغداری های استان همدان که در مطالعه قبلی جداسازی، شناسایی، تایید هویت و نگهداری شده بود مورد بررسی قرار گرفتند. در مطالعه فنتوتیپی به بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی به روش انتشار دیسک پرداخته و سپس در بررسی ژنوتیپی با استخراج DNA از نمونه ها و انجام تکنیک PCR حضور 5 ژن مقاومت آنتی بیوتیکی شامل: tetA، qnrA،sul1، blaTEM و dfrA1like در ایزوله ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این مطالعه نشان داد بیشترین مقاومت آنتی بیوتیکی با استفاده از روش انتشار دیسک به ترتیب نسبت به آنتی بیوتیک های پنی سیلین(89%)، فلومکوئین(86%)، تتراسایکلین(85%)، انروفلوکساسین(82%)، کوتریماکسازول(74%)، سولتریم(71%)، کلرامفنیکل(68%) و سیپروفلوکساسین(64%) مشاهده شد. .در بررسی ملکولی میزان حضور ژن های مقاومت tetA، sul1، dfrA1like و blaTEM به ترتیب 6268%، 63%، 51% و 30% گزارش شد. . نتایج این مطالعه نشان داد که مقاومت نسبت به اکثر آنتی بیوتیک های رایج در صنعت طیور ایران گسترده و بالا می باشد که لزوم اجرای طرح پایش ملی برای تعیین مقاومت ضدمیکروبی ضروری به نظر می رسد. همچنین با بررسی تنوع و فراوانی الگوی مقاومت دارویی جدایه های یک منطقه می توان درخصوص انتخاب آنتی بیوتیک های مناسب و موثر برای درمان کلی باسیلوز اطلاعات دقیقی بدست آورد تا از گسترش ژن های مقاومت و در نتیجه افزایش مقاومت آنتی بیویتکی در باکتری ها جلوگیری نمود.

کلی‎باسیلوز به هر گونه عفونت موضعی یا سیتمیک ناشی از اشریشیا کلی اطلاق می‎شود که معمولا به عنوان بیماری ثانویه زمانی‎که سیستم دفاعی میزبان ضعیف است اتفاق می‎افتد.سندرم‎های ناشی از کلی‎باسیلوزشامل: کلی‎گرانولوما، التهاب صفاق، التهاب مجاری تخم، عفونت کیسه زرده والتهاب روده می‎باشد. اشریشیا کلی باکتری گرم منفی است که به عنوان عامل اصلی کلی‎باسیلوز شناخته می‎شود. به علاوه ، این باکتری یکی از عوامل اصلی بیماری‎های انسانی نیز می‎باشد. اشریشیا کلی دارای 7گروه فیلوژنیک است که شامل: گروه A، B1، B2،C، D، E وFمی‎باشد. فیلوتایپینگ اشریشیا کلی یک روش مناسب برای ارزیابی نوع پراکندگی گروه‎های فیلوژنیک در مناطق مختلف است. این مطالعه به منظور تعیین گروه‎های فیلوژنیک اشریشیا کلی جدا شده از جوجه‎های گوشتی مشکوک به کلی‎باسیلوز در مرغ‎داری‎های استان همدان انجام شده است.در این مطالعه گروه‎های فیلوژنیک 100 ایزوله اشریشیا کلیجدا شده از جوجه‎های گوشتی مشکوک کلی باسیلوز و 100 ایزوله جدا شده از جوجه‎های سالم با استفاده از روش Quadriuplex PCR تعیین گردید. در بین 100 اشریشیا کلی جدا شده از جوجه‎های سالم،49%، 27%، 5%، 3%، 5%، 1%، 6%، 1%، 3% به ترتیب در گروه‎های فیلوژنتیکیU، E، D، C، A، Clade I، B1،B2، F و در بین 100 اشریشیا کلی‎ جوجه‎های مشکوک به کلی باسیلوز،20%، 18%، 19%، 3%، 3%، 11%، 10%، 8%، 8% به ترتیب در گروه‎های فیلوژنیکU، D، E، C، A، Clade I، B1، B2 و F قرار گرفتند.نتایج نشان می‎دهد که اکثر جدایه‎های اشریشیا کلیمتعلق جوجه‎های مشکوک به کلی باسیلوز در استان همدان، در گروه فیلوژنیک Uواشریشیا کلی‎های جدا شده از جوجه‎های سالم نیز در گروه فیلوژنیک Uقرار گرفتند.

کلی باسیلوز پرندگان یک بیماری است که می تواند با سایر بیماری های خارج روده ای همراه باشد. عامل اصلی بیماری اشریشیا کلی های پاتوژنیک پرندگان (APEC) می باشد. بیماری زاییAPEC در ارتباط با سروگروپ ها و فاکتورهای حدتی است که به وسیله ژن های حدت مربوطه کد می شوند. در میان این ژن های حدت، ژن fimC نقش مهمی در بیوسنتز فیمبریه نوع یک دارد که در چسبندگی باکتری نقش دارد. اکثر سویه های APEC دارای پلاسمیدکلی سین هستند که به وسیله ی ژن cvaA/B کد گذاری می شوند. یکی دیگر از ژن های حدت، ژن iutA است، که آئروباکتین (نوعی سیدروفور) است. هدف از این مطالعه شناسایی ژن های حدت fimC، cvaA/B و iutA در اشریشیا کلی های پاتوژنیک جدا شده از جوجه های گوشتی مشکوک به کلی باسیلوز با استفاده از روش MultiPlex PCR بود. در این مطالعه 100 سویه باکتری اشریشیا کلی جدا شده از کلواک جوجه های گوشتی سالم و 100 سویه جدا شده از چهار بافت کیسه هوایی، کبد، کلواک و ترشحات نای جوجه های گوشتی مشکوک به کلی باسیلوز برای بررسی ژن های حدت مورد بررسی قرار گرفت. نتایج MultiPlex PCR نشان داد که از تعداد 100 اشریشیا کلی جدا شده از جوجه های سالم بررسی شده 24 جدایه هرسه ژن حدت، 54 جدایه دو ژن حدت iutA و fimC و 2 جدایه دو ژن حدت fimC و cvaA/B و 1 جدایه دو ژن حدت cvaA/B و iutA و 15 جدایه فقط ژن حدت fimC و 4 جدایه هیچ کدام از ژن های حدت را نداشتند. در بین اشریشیا کلی های جدا شده از جوجه های سالم بیشترین فراوانی مربوط به ژن fimC (95جدایه) و کمترین فراوانی مربوط به ژن cvaA/B (22 جدایه ) بود. از100 اشریشیا کلی جدا شده از جوجه های مشکوک به کلی باسیلوز 44 جدایه هر سه ژن حدت، 40 جدایه دو ژن حدت iutA و fimC و 9 جدایه دو ژن حدت iutA وcvaA/B و4 جدایه فقط یک ژن حدت iutA و 3 جدایه فقط یک ژن حدت fimC را داشتند. بیشترین تعداد ژن های حدت در این جدایه ها مربوط به ژن iutA )97%( و کمترین فراوانی مربوط به ژن cvaA/B )52% ) بود. براساس نتایج آماری بدست آمده و با استفاده از نرم افزار SPSS وآزمون مربع کای بین میزان حضور ژن iutA در اشریشیا کلی های جدا شده از جوجه های گوشتی مشکوک به کلی باسیلوز و اشریشیا کلی های جدا شده از جوجه های سالم تفاوت معنی دار آماری وجود داشت (000216/0P=) و ژن iutA به طور معنی داری در اشریشیا کلی های جدا شده از جوجه های گوش

عفونت هایباکتریاییهمچنانیکیازمهم ترین مشکلاتگله هایطیوربهشمارمی روند. از جملهعوامل مهم عفونت هایباکتریاییدرطیور، باکتریاشریشیا کلیازخانوادهانتروباکتریاسه می باشد. در پرندگان حدود 10-15 درصد از جمعیت اشریشیا کلی دارای قدرت بیماری زایی بوده (Avian pathoghenic Esherichiacoli) که اغلب بدنبال آسیب سیستم ایمنی و یا تضعیف سد دفاعی پرندگان اهلی، باعث ایجاد عفونت های سیستمیک یا مزمن می شود. کلی باسیلوز طیور یکی از بیماری های عفونی پرندگان است که باکتری اشریشیا کلی عامل بیماری زای اولیه یا ثانوی آن است. هدف از انجام این مطالعه جداسازی و شناسایی اشریشیا کلی در جوجه های گوشتی مبتلا به کلی باسیلوز در مرغ داری های استان همدان و بررسی ژن های حدت در این جدایه ها بود. روش کار: در این مطالعه از 120 نمونه لاشه مشکوک به بیماری کلی باسیلوز از قسمت های کبد، کیسه هوایی، ترشحات نای و کلوآک نمونه گیری انجام شد و نمونه ها پس از کشت بر روی محیط مک کانکی و انجام آزمون های بیوشیمیایی تایید و دردمای С ْ20- نگهداری شدند. در ادامه با انجام آزمون PCR و با استفاده از ژن اختصاصی phoA ایزوله های مشکوک به اشریشیا کلی مورد تایید نهایی قرار گرفتند همچنین با استفاده از تکنیک MultiPlex PCR حضور ژن های حدت issوsitA در ایزوله ها بررسی گردید. ژن iss پروتئین iss را بیان می کند و در مقاومت به سرم نقش دارد و ژن sitAبه عنوان انتقال دهنده ای است که به ATP متصل می شود که میتواند مواد را در خلاف یا جهت شیب غلظت حمل کند، این پروتئین حالت آبگریز دارد. نتایج: از 120 نمونه لاشه طیور مشکوک به بیماری کلی باسیلوز، 248 جدایه باکتری اشریشیا کلی جداسازی و شناسایی گردید که از قسمت کلوآک 68 جدایه، از کبد 63 جدایه، از ترشحات نای 57 جدایه و از کیسه هوایی 60 جدایه شناسایی گردیدند. همچنین از این 248 جدایه 100 نمونه انتخاب شده وحضور ژن های حدت iss و sitA مورد بررسی قرار گرفت که از 25 جدایه کبد 20 جدایه (80%) دارای ژن sitA و 18 جدایه (72%) دارای ژن iss و 4 جدایه (16%) فاقد ژن حدت بود، از 27 جدایه کلوآک 25 جدایه (57/92%) دارای ژن sitA و 26 جدایه (29/96%) دارای ژن iss و یک جدایه (7/3%) فاقد ژن حدت بود، از 24 جدایه ترشحات نای 22 جدایه (66/91%) دارای ژن sitA و 22 جدایه (66/91%) دارای ژن iss و 2 جدایه (33/8%) فاقد ژن حدت بود، همچنین از 24

اسهال گوساله ها مشکل مهمی است که موجب تحمیل هزینه های درمان، کاهش تولیدات دامی و خسارات اقتصادی فراوان می شود. باکتری های جنس سالمونلا، یکی از عوامل شایع و مهم ایجاد اسهال در گوساله ها می-باشند. مطالعه حاضر با هدف شناسایی باکتری های جنس سالمونلا در نمونه-های مدفوعی گوساله های زیر یک ماه در گاوداری های صنعتی شهرستان همدان انجام شد. جدایه های سالمونلا ابتدا بر اساس خصوصیات کشت و تست-های بیوشیمیایی شامل کشت بر روی محیط هایXLD ، سیمون سیترات آگار، TSI وSIM مورد تشخیص قرار گرفتند. سپس هویت جدایه ها با استفاده از آزمون زنجیره ای پلی مراز (PCR) و با بررسی حضور ژن invA مورد تایید قرار گرفت. بر اساس نتایج بدست آمده، از تعداد 120 نمونه مدفوع جمع آوری شده از 8 گاوداری صنعتی طی نمونه گیری در فصل های بهار، تابستان، پاییز و زمستان سال های 1395-1396، مجموعاً 22 جدایه به عنوان باکتری های جنس سالمونلا شناسایی شدند. نتایج آزمون حساسیت آنتی بیوتیکی این جدایه ها نشان داد که تمامی آنها (100 درصد) نسبت به تعدادی از آنتی بیوتیک های از جمله جنتامایسین، آموکسی سیلین-کلاولانیک اسید، کانامایسین و سیپروفلوکساسین حساس بودند، در حالیکه تمامی جدایه ها (100 درصد) نسبت به آنتی بیوتیک هایی همچون کولیستین و تتراسایکلین مقاوم بودند که با توجه به امکان انتقال ژن های مقاومت آنتی بیوتیکی به سایر باکتری ها، این مساله می تواند از نظر بهداشت عمومی حائز اهمیت باشد. نتایج مطالعه حاضر بیانگر شیوع نسبتا بالای آلودگی سالمونلایی (33/18 درصد) در گوساله های نمونه گیری شده بود. لذا باتوجه به عوارض ناشی از آلودگی به این باکتری و خسارات اقتصادی متعاقب آن، توصیه می شود جهت پیشگیری و یا کاهش موارد اسهال ناشی از این باکتری، اقداماتی همچون ایمن-سازی گاوهای آبستن برعلیه باکتری سالمونلا، رعایت بیشتر اصول بهداشتی در گاوداری ها و همچنین خوراندن آغوز به میزان کافی و در زمان مناسب به گوساله های تازه متولد شده مورد توجه قرار گیرد. بعلاوه، با توجه به اینکه سالمونلوز یک عفونت زئونوز محسوب می شود و احتمال انتقال باکتری به انسان وجود دارد، شناسایی آلودگی های سالمونلایی در این مطالعه اهمیت بیشتری می یابد.