منو
حجت اله مظاهری لقب

دانشیار

تاریخ به‌روزرسانی: 1402/12/24

حجت اله مظاهری لقب

کشاورزی / زراعت و اصلاح نباتات

رساله های دکتری

  1. شناسایی و ارزیابی ساپونین های مرتبط با مقاومت به نماتد ساقه یونجه (Ditylenchus dipsaci) با روش های کروماتوگرافی و زیست سنجی
    فرزاد مرادی 1400
    چکیده: نماتدهای انگل گیاهی، بعنوان عوامل بیماری زای گیاهی، هرساله حدود حدود 3/12 درصد از محصولات مهم کشاورزی جهان به ارزش 157 بیلیون دلار را از بین می برند. نماتد ساقه یونجه (Ditylenchus dipsaci)، عامل بیماری زای مهم در تعدادی از گیاهان زینتی و زراعی از جمله یونجه محسوب می‏شود. استفاده از ژنوتیپ های مقاوم، تناوب زراعی، کنترل شیمیایی و زیستی از مهم ترین روش های کنترل این نماتد می باشد. در تحقیق حاضر، در مرحله اول واکنش هفت اکوتیپ مختلف یونجه زراعی و اثر ساپونین های استخراج شده از آن ها بر کنترل نماتد ساقه یونجه در دو آزمایش مجزا ولی مرتبط با هم، در شرایط گلخانه ای و آزمایشگاهی در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. جهت شناسایی نماتد، با توجه به علائم ناشی از خسارت آن روی یونجه در مزرعه، مشخصات ریخت‏سنجی و ریخت‏شناختی نماتد در مشاهدات میکروسکپی و استفاده از آغازگرهای طراحی شده بر مبنای توالی نوکلئوتیدی ژن Hsp90، گونه نماتد D. dipsaci تشخیص داده شد. نتایج آزمایش اول در گلخانه نشان داد که اکوتیپ های یونجه‏ی مایه‏زنی شده با این نماتد از نظر تمام صفات رشدی به‏جز طول ریشه، در مقایسه با تیمار شاهد دارای تفاوت معنی داری (P<0.05) بودند. بیش ترین تغییرات کاهشی در صفات رشدی تحت تاثیر تیمار این نماتد نسبت به تیمارهای شاهد به ترتیب مربوط به صفت طول میانگره، 31 تا 41 درصد، تعداد شاخه فرعی بر روی ساقه اصلی، 27 تا 37 درصد و ارتفاع گیاه از 21 تا 34 درصد بود. همچنین نتایج حاصل از بررسی شمارش تعداد نماتد در مجموع اندام های ساقه، برگ، جوانه ها و ریزوسفر نشان داد که نماتد در همه اکوتیپ های مورد بررسی قابل تکثیر است، امّا نرخ تکثیر متفاوت بود. بیش ترین میزان تکثیر نماتد در اکوتیپ نیشابوری با نرخ تولیدمثل 14/7 و کم-ترین آن به ترتیب در اکوتیپ‏های فیض و همدانی با نرخ تولیدمثل 24/1 و 85/1 مشاهده گردید. همچنین، از نظر مجموع تعداد تخم نماتد در اندام-های مورد بررسی، اکوتیپ های فیض و همدانی حاوی کم ترین و اکوتیپ نیشابوری حاوی بیش ترین تعداد تخم نماتد بودند. به عبارت دیگر، اکوتیپ نیشابوری، شرایط مناسبی برای تخم گذاری و افزایش جمعیت نماتد ساقه دارد و از این نظر، میزبانی حساس است. در مرحله دوم با هدف ارزیابی اثر ساپونین‏های استخراج شده بر میزان فعالیت نماتد ساقه یونجه و نیز تاثیر بر تعداد ت
  2. غربال و شناسایی عوامل مقاومت و حساسیت یونجهMedicago sativa L.) ) نسبت به سرخرطومی برگ یونجه (Hypera postica Gyll.) با زیست سنجی و پروتئومیکس
    مهدی کاکایی 1394
    سرخرطومی برگ یونجه یکی از آفات کلیدی یونجه در ایران و جهان است که هر ساله خسارت زیادی به ویژه به چین اول وارد می کند. کنترل شیمیایی متداول ترین روش کنترل این آفت محسوب می شود اما با توجه به اثرات منفی این روش روی محیط زیست و موجودات زنده، در کنار استفاده از سموم شیمیایی می توان از سایر روش های مدیریتی نیز در قالب کنترل تلفیقی یا IPM استفاده کرد. استفاده از ارقام یا جمعیت های مقاوم یکی از مطمئن ترین و سودمندترین روش ها است که برای کشاورزان در حکم بیمه ای مطمئن و کم هزینه است. در این مطالعه که در سه پژوهش مزرعه ای، گلخانه ای و مولکولی انجام گرفت، ابتدا مقاومت 76 جمعیت از یونجه های بومی و غیربومی رایج در ایران (غربال شده از ژرم پلاسم 150 جمعیتی) نسبت به سرخرطومی برگ یونجه با بررسی صفاتی نظیر عملکرد تر و خشک علوفه، میزان کلروفیل برگ، درصد ماده خشک، تعداد لارو جلب شده، درصد آسیب، ارتفاع در زمان آسیب و ارتفاع در زمان برداشت در مزرعه مورد ارزیابی قرار گرفت. جمعیت ها از نظر کلیه صفات مورد مطالعه اختلاف معنی داری از خود به نمایش گذاشتند. چهار عامل عملکرد علوفه، عامل مرتبط با تحمل به سرخرطومی برگ یونجه، عامل درصد ماده خشک و عامل بیوماس گیاه در این مطالعه شناخته شدند. بر اساس تجزیه خوشه ای صفات بررسی شده در مطالعات مزرعه ای به روش وارد (1963)، جمعیت های یونجه در 3 سطح مقاومتی دسته بندی شدند. در این پژوهش بیشترین فاصله ی ژنتیکی میان جمعیت دهنور و بهار همدان بدست آمد که به نظر می رسد با توجه به فاصله ژنتیکی بین آن ها و با انجام تلاقی، هتروزیس بیشتری بدست آید که می توان از آن ها به عنوان مواد اولیه (در صورت عدم وجود ناسازگاری) برای اصلاح ارقام جدید استفاده نمود. تجزیه خوشه ای به طور 100% مورد تایید تابع تشخیص قرار گرفت. رگرسیون گام به گام برای صفت عملکرد علوفه تر به عنوان متغیر تابع، نشان داد که صفات عملکرد علوفه خشک، درصد ماده خشک، ارتفاع بوته در زمان خسارت و تعداد لارو به ترتیب وارد مدل رگرسیونی شده و در مجموع با ضریب تبیین تجمعی53/93 درصد تغییرات صفت عملکرد اقتصادی (عملکرد تر علوفه) را توجیه می نمایند. نتایج تجزیه همبستگی بین صفات مورد مطالعه در جمعیت های یونجه، همبستگی مثبت و معنی دار در سطح احتمال 1% بین صفات تعداد لارو و درصد خسارت (733/0r=) به نمایش گذاشت. بین صفت درصد خسا
    خلاصه پایان نامه

  3. غربال و شناسایی عوامل مقاومت و حساسیت یونجهMedicago sativa L.) ) نسبت به سرخرطومی برگ یونجه (Hypera postica Gyll.) با زیست سنجی و پروتئومیکس
    مهدی کاکایی 1394
    سرخرطومی برگ یونجه یکی از آفات کلیدی یونجه در ایران و جهان است که هر ساله خسارت زیادی به ویژه به چین اول وارد می کند. کنترل شیمیایی متداول ترین روش کنترل این آفت محسوب می شود اما با توجه به اثرات منفی این روش روی محیط زیست و موجودات زنده، در کنار استفاده از سموم شیمیایی می توان از سایر روش های مدیریتی نیز در قالب کنترل تلفیقی یا IPM استفاده کرد. استفاده از ارقام یا جمعیت های مقاوم یکی از مطمئن ترین و سودمندترین روش ها است که برای کشاورزان در حکم بیمه ای مطمئن و کم هزینه است. در این مطالعه که در سه پژوهش مزرعه ای، گلخانه ای و مولکولی انجام گرفت، ابتدا مقاومت 76 جمعیت از یونجه های بومی و غیربومی رایج در ایران (غربال شده از ژرم پلاسم 150 جمعیتی) نسبت به سرخرطومی برگ یونجه با بررسی صفاتی نظیر عملکرد تر و خشک علوفه، میزان کلروفیل برگ، درصد ماده خشک، تعداد لارو جلب شده، درصد آسیب، ارتفاع در زمان آسیب و ارتفاع در زمان برداشت در مزرعه مورد ارزیابی قرار گرفت. جمعیت ها از نظر کلیه صفات مورد مطالعه اختلاف معنی داری از خود به نمایش گذاشتند. چهار عامل عملکرد علوفه، عامل مرتبط با تحمل به سرخرطومی برگ یونجه، عامل درصد ماده خشک و عامل بیوماس گیاه در این مطالعه شناخته شدند. بر اساس تجزیه خوشه ای صفات بررسی شده در مطالعات مزرعه ای به روش وارد (1963)، جمعیت های یونجه در 3 سطح مقاومتی دسته بندی شدند. در این پژوهش بیشترین فاصله ی ژنتیکی میان جمعیت دهنور و بهار همدان بدست آمد که به نظر می رسد با توجه به فاصله ژنتیکی بین آن ها و با انجام تلاقی، هتروزیس بیشتری بدست آید که می توان از آن ها به عنوان مواد اولیه (در صورت عدم وجود ناسازگاری) برای اصلاح ارقام جدید استفاده نمود. تجزیه خوشه ای به طور 100% مورد تایید تابع تشخیص قرار گرفت. رگرسیون گام به گام برای صفت عملکرد علوفه تر به عنوان متغیر تابع، نشان داد که صفات عملکرد علوفه خشک، درصد ماده خشک، ارتفاع بوته در زمان خسارت و تعداد لارو به ترتیب وارد مدل رگرسیونی شده و در مجموع با ضریب تبیین تجمعی53/93 درصد تغییرات صفت عملکرد اقتصادی (عملکرد تر علوفه) را توجیه می نمایند. نتایج تجزیه همبستگی بین صفات مورد مطالعه در جمعیت های یونجه، همبستگی مثبت و معنی دار در سطح احتمال 1% بین صفات تعداد لارو و درصد خسارت (733/0r=) به نمایش گذاشت. بین صفت درصد خسا

پایان‌نامه‌های کارشناسی‌ارشد

  1. بررسی تنوع مورفولوژیکی وسیتوژنتیکی برخی جمعیت های گیاه سیاهدانهNigella sativa L.))
    محسن اله رضایی 1398
    سیاهدانه با نام علمی Nigella Sativa از خانواده ی آلاله بوده و از دیرباز به عنوان گیاه دارویی مورد استفاده قرار می گرفته است. در این تحقیق بررسی های سیتوژنتیکی شامل شمارش کروموزومی، اندازه ی کروموزوم، حجم کروموزوم و محاسبه ی شاخص های تقارن A2(عدم تقارن بین کروموزومی)، CVcl(ضریب تغییرات طول کروموزوم)، Rec(تشابه اندازه ی کروموزومی)، S(شاخص تقارن) و DRL(اختلاف دامنه ی طول نسبی) و بررسی های صفات آگرومورفولوژیکی شامل ارتفاع بوته، تعداد کپسول در بوته، وزن هزاردانه، وزن دانه در بوته، وزن خشک بوته، عملکرد بیولوژیکی، عملکرد اقتصادی و شاخص برداشت بر روی 12 جمعیت مختلف از گیاه دارویی سیاهدانه مربوط به مناطق مختلف ایران ( همدان، خراسان، اراک، سمیرم، شیراز و اردبیل) و سایر کشورها (گرجستان، تاجیکستان، لیبی، الجزایر ، سوریه و یمن) انجام گرفت. در این مطالعه تجزیه ی صفات سیتوژنتیکی در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار و صفات مورفولوژیکی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. نتایج تجزیه واریانس صفات سیتوژنتیکی نشان داد اختلاف معنی داری بین نمونه های مختلف وجود ندارد؛ که نشان دهنده ی عدم تفاوت بین نمونه های بومی ایران و سایر کشورهاست. نتایج تجزیه واریانس صفات بیولوژیکی نشان داد که بین تمام صفات بجز شاخص برداشت اختلاف بسیار معنی داری وجود دارد. براساس اندازه گیری های انجام شده جمعیت های اردبیل، سمیرم، شیراز، خراسان، الجزایر، سوریه و گرجستان با فرمول کاریوتیپی 5m+1sm متقارن ترین و جمعیت های همدان، تاجیکستان ، لیبی و اراک با فرمول کاریوتیپی 5m+1T نامتقارن ترین جمعیت ها تعیین شدند. همچنین تمامی جمعیت ها در گروه بندی 2B استیبنز قرار گرفتند. همبستگی بین صفات مختلف مورد بررسی قرار گرفت بطوریکه بین صفات طول کروموزومی و شاخص های عدم تقارن درون کروموزومی(A1) و درصد عدم تقارن کاریوتیپی(AsK) و تقارن کاریوتیپی(SYi) و درجه عدم تقارن کاریوتیپی(A) و صفت اختلاف دامنه طول نسبی همبستگی معکوس وجود داشت. صفات شاخص تقارن سانترومری(McA) و درصد شکل کلی کاریوتیپ همبستگی مثبت و معنی داری با طول کروموزومی داشتند. بررسی همبستگی بین صفات آگرومورفولوژگی نشان داد که بین صفات مرتبط با اجزای عملکرد شامل ارتفاع بوته، تعداد کپسول در بوته، وزن هزاردانه و وزن دانه در بوته همبستگی مثبت داشتند. تجزیه به مو
  2. ارزیابی تنوع ژنتیکی 17 ژنوتیپ سیب زمینی با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره و مورفولوژی
    حامد عباسی 1397
    سیب زمینی گیاهی یک ساله با نام علمی Solanum tuberosum یکـی از مهم ترین گیاهان زراعی خانواده سولاناسه است. سیب زمینی یکی از مقوی ترین منابع غذایی است که سرشار از ویتامین های محلول در آب و چربی، مانند ویتامین های گروه B. می باشد. مقدار پروتئین غده ها در حدود 2 الی 2/2 درصد است. و از این لحاظ جز با ارزش ترین محصولات غذایی محسوب می شود. در این تحقیق بررسی های تنوع ژنتیکی و محاسبه چند شکلی ایجاد شده بر روی 17 رقم مختلف از گیاه سیب زمینی مربوط به کشور هلند انجام گرفت. این طرح در قالب بلوک کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد، چون اثر بلوک بر روی هیچ کدام از صفات مورد بررسی معنی دار نشد، داده ها در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی تجزیه تحلیل شدند. نتایج تجزیه واریانس صفات نشان داد که ارقام مختلف سیب زمینی از نظر بیشتر صفات مورد بررسی از نظر آماری اختلاف معنی-داری در سطح آماری یک درصد داشتندکه نشان دهنده وجود تنوع ژنتیکی مطلوب در بین ارقام است. همبستگی بین صفات مختلف مورد بررسی قرار گرفت بطوریکه با توجه به اهمیت غده در سیب زمینی، که بخش عملکرد اقتصادی گیاه را تشکیل می دهد، همبستگی تعداد بیشتری از صفات با این صفت مشخص و به اثبات رسید. همچنین نتایج تجزیه به مولفه های اصلی برای صفات مورد مطالعه نشان داد که بیش از 63درصد از واریانس کل داده ها به واسطه سه مولفه اول توجیه می شود. تجزیه خوشه ای، ارقام مورد آزمایش را در چهار گروه دسته بندی کرد که خوشه ی اول دارای بیشترین جمعیت از دو خوشه دیگر با 12 رقم و دارای خصوصیت متوسط و خوشه دوم با قرار گیری رقم شماره7 بورن به عنوان یکی از ارقام با عملکرد بالا و خوشه سوم با قرار گیری رقم شماره6 آنستا به عنوان یکی دیگر از ارقام با عملکرد بالا و درخوشه چهارم ارقام شماره2،15،16 به عنوان ارقام با عملکرد پایین انتخاب شدند. با توجه به فاصله ی مرکز خوشه ها، تلاقی نمونه های موجود در خوشه های اول و چهارم برای ایجاد تنوع ژنتیکی در نسل های بعدی مفید به نظر می رسد. بررسی های آزمایشگاهی صورت گرفته با چهار دسته از نشانگرها شامل 10 جفت آغازگر ریز ماهواره ویژه سیب زمینی و خانواده سولاناسه،14 آغازگر ISSR ویژه خانواده لگومینوز اختصاصی لوبیا، 9 آغازگر ISSR ویژه خانواده فاباسه اختصاصی (یونجه)، و 8 آغازگر RAPD صورت پذیرفت. بررسی نتایج همه آغازگرها تائید کننده وجود تنوع ژن
  3. ارزیابی صفات مرفوفیزیولوژیک، عملکرد و کیفیت علوفه یونجه (Medicago sativa L) و اسپرس (Onobrychis sativa L) در کشت خالص و مخلوط
    علی مهدوی گوهری 1396
    یکی از راهکارهای افزایش تولید محصولات کشاورزی به ویژه گیاهان علوفه ای افزایش عملکرد این گیاهان در واحد سطح است. از آنجاکه مهم ترین عامل محدود کننده در بخش دام و طیور، کمبود علوفه و عدم امکان توسعه تولید علوفه در کشور می باشد، بنابراین کشت مخلوط گیاهان علوفه ای به عنوان یکی از راهکارهای افزایش تولید در واحد سطح، اهدافی نظیر ایجاد تعادل اکولوژیک، بهره برداری بیشتر از منابع، افزایش کمی و کیفی عملکرد و کاهش خسارت آفات، بیماری ها و علف های هرز را دنبال می کند. بنابراین این تحقیق به منظور ارزیابی اثر الگوهای مختلف کشت مخلوط بر عملکرد و کیفیت علوفه یونجه و اسپرس و بررسی سودمندی زراعی و اقتصادی کشت مخلوط اجرا شد. این آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینای همدان در سال 1395 انجام گردید. کشت های مخلوط افزایشی 10، 20، 30 و 40 درصد اسپرس با یونجه و کشت مخلوط جایگزینی یونجه:اسپرس با نسبت های 34:66، 66:34 و 50:50 به همراه کشت خالص هر دو گونه، تیمارهای این آزمایش بودند. نتایج نشان داد که تمامی صفات مرفوفیزیولوژیکی و صفات مربوط به عملکرد کمی و کیفی این گیاهان تحت تاثیر تیمارها قرار گرفتند. در این تحقیق بیشترین عملکرد علوفه مخلوط (یونجه + اسپرس) و بیشترین عملکرد کل (مجموع سه چین) از کشت های مخلوط افزایشی به ویژه تیمارهای 100 درصد یونجه + 40 درصد اسپرس و 100 درصد یونجه + 30 درصد اسپرس به دست آمد. همچنین، نتایج نشان داد که در تمامی تیمارهای کشت مخلوط، نسبت برابری زمین بیشتر از یک بود که بیانگر سودمندی کشت مخلوط نسبت به کشت خالص می باشد. بیشترین مقدار این شاخص (24/1) از تیمار 100 درصد یونجه+ 40 درصد اسپرس حاصل شد. تیمارهای مختلف کشت مخلوط کاهش خسارت سرخرطومی برگ یونجه را نیز در پی داشتند و کمترین تعداد سرخرطومی در کشت خالص اسپرس مشاهده گردید و با افزایش سهم این گیاه در کشت مخلوط، خسارت این آفت کاهش یافت. در پژوهش حاضر صفات کیفی از جمله درصد و عملکرد پروتئین، مقدار ماده خشک قابل هضم، درصد قندهای محلول، درصد خاکستر، درصد فیبر خام، درصد الیاف محلول در شوینده های اسیدی و خنثی نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج این بررسی بیانگر این نکته بود که تیمارهای مختلف کشت مخلوط در مجموع باعث بهبود صفات کیفی علوفه و افزایش گوارش پذیری
  4. تجزیه کیفی ساپونین های تری ترپنوئیدی برگ دو رقم چغندرقند (Beta vulgaris) و تعیین اثرات بیولوژیکی آن ها بر روی باکتری (Clavibacter michiganensis) عامل پژمردگی برگ یونجه
    زینب صادقی مجد 1396
    ساپونین ها جزء متابولیت های ثانویه گیاهان هستند که اثرات بیولوژیکی آن ها روی برخی باکتری ها به اثبات رسیده است. برگ-های چغندر قند حاوی مقدار زیادی ساپونین های تری ترپنوئیدی است. به منظور بررسی ساپونین های تری ترپنوئیدی برگ و ریشه چغندرقند و تغییرات اثرات بیولوژیکی آن بر روی باکتری (Clavibacter michiganensis) عامل پژمردگی برگ یونجه، آزمایشی در سال 1395 در آزمایشگاه اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل ارقام چغندرقند (رستا و رزمینا)، اندام گیاهی (ریشه و برگ) و غلظت های ساپونین (23/0، 023/0، 0023/0، 00023/0 و شاهد) بود. در این آزمایش استخراج و خالص سازی ساپونین های تری ترپنوئیدی برگ و ریشه با استفاده از متانول و بوتانول صورت گرفت، سپس برای شناسایی باندهای ساپونین از تکنیک کروماتوگرافی لایه نازک استفاده شد. سنجش کمی از طریق اسپکتروفتومتری نشان داد که برگ چغندر قند دارای ساپونین کل بیشتری در مقایسه با ریشه است. همچنین محتوی ساپونین در رقم رزمینا بیشتر از رقم رستا بود. در ارزیابی کیفی ساپونین های دو اندام مشخص شد دو رقم رستا و رزمینا تشابهات و اختلافاتی داشتند. ساپونین های استخراجی از ریشه و برگ ارقام رستا و رزمینا بر روی اندازه ی هاله ی ایجاد شده ناشی از باکتری Clavibacter michiganensis تاثیرات معنی داری داشتند. بر اساس نتایج تحقیق انجام شده به نظر می رسد ساپونین استخراجی از هر دو اندام چغندرقند در کاهش بیماری پژمردگی یونجه موثرند. با این وجود رقم رزمینا اثرات ضدباکتری بیشتری داشت. در بین اندام-های گیاهی تاثیرات برگ از ریشه بیشتر بود. بین غلظت های استفاده شده، بالاترین غلظت (ساپونین خالص شده بدون رقیق کردن) بیشترین تاثیر را بر اندازه هاله عدم رشد داشت. همچنین تاثیرات ساپونین های خالص نسبت به ساپونین های خام بیشتر بود.
  5. ارزیابی تنوع ژنتیکی ژنوتیپ های یونجه های حساس و مقاوم به سرخرطومی برگ (Hypera postica ) با استفاده از صفات زراعی و نشانگر مولکولی ISSR
    محمدمهدی سلطانی 1395
    یونجه (Medicago Sativa L. 2n = 4x = 32) گیاهی علفی، از خانواده بقولات (Fabaceae) و از مهم ترین گیاهان علوفه ای ایران و جهان به شمار می رود. این گیاه پس از غلات، مهم ترین محصول اقتصادی در دنیا محسوب می شود که به علت دارا بودن مواد غذایی فراوان از جمله پروتئین، مواد معدنی، انواع ویتامین ها و برخی متابولیت های ثانویه نظیر ساپونین و همچنین، خوش خوراک بودن، برتری خاصی نسبت به سایر گیاهان علوفه ای دارد. هدف این مطالعه دو ساله، بررسی تنوع ژنتیکی بین 40 ژنوتیپ یونجه متعلق به مناطق مختلف جهان، با استفاده از صفات زراعی برای مقاومت به سرخرطومی در مزرعه و 14 ژنوتیپ با استفاده ازنشانگرهای ISSR در مطالعات آزمایشگاهی بود. به این منظور، از 18 صفت کمی برای بررسی تنوع زراعی و همچنین از 15 نشانگر ISSR برای بررسی تنوع در سطح DNA استفاده گردید. تجزیه واریانس داده ها نشان داد که بین ژنوتیپ های مورد بررسی، از نظر تمامی صفات ، تفاوت معنی داری وجود دارد. این امر حاکی از وجود تنوع بسیار بالا در بین ژنوتیپ های تحت مطالعه است. براساس نتایج مقایسه میانگین ها، ژنوتیپ های سفید بوران قزوین و تک بوته 23 به ترتیب دارای کم ترین و ژنوتیپ های شماره پلی کراس شیراز و محلی نیشابوری به ترتیب دارای بیش ترین میزان خسارت توسط سرخرطومی بودند. نتایج همبستگی صفات زراعی صفت میزان خسارت با سایر صفات نشان داد که تنها صفت تعداد لارو دارای همبستگی معنی دار و ِمثبت با میزان خسارت است. بر اساس نتایج تجزیه خوشه ای، ژنوتیپ ها در 3 خوشه قرار گرفتند. خوشه اول نشان دهنده ژنوتیپ های حساس، خوشه دوم نشان دهنده ژنوتیپ های مقاوم و خوشه سوم نشان دهنده ژنوتیپ های نیمه حساس بود. بر اساس نتایج تجزیه به مولفه های اصلی، صفات میزان خسارت و تعداد لارو که نشان دهنده ژنوتیپ های حساس هستند در ناحیه چهارم بای پلات قرار گرفتند. بر این اساس ژنوتیپ های موجود در ناحیه دوم مانند ژنوتیپ سفیدبوران قزوین می توانند به عنوان ژنوتیپ های مقاوم استفاده شوند. بعد از استفاده از 15 آغازگر ISSR به منظور ارزیابی تنوع ژنتیکی، در مجموع 223 باند با چندشکلی 3/96 درصد به دست آمد. به طور کلی، چندشکلی حاصل از نشانگرهای استفاده شده در این پژوهش، در حد بالایی بود. بر اساس ضریب تشابه جاکارد، تشابه ژنتیکی میانگین 727/0، در بررسی ژنوتیپ ها حاصل شد. تجزیه خوشه ای با استف
  6. ارزیابی کمی پروتئین های پایدار حرارتی برگ و سیرچه دو کلون گیاه سیر و اثرات بیولوژیکی آنها بر باکتری های استرپتومایسس و رالستونیا
    فرزانه قنبری 1395
    ارزیابی کمی پروتئین های پایدار حرارتی (HSP) برگ و سیرچه دو کلون گیاه سیر (Allium sativum) و اثرات بیولوژیکی آنها بر باکتری های Streptomyces scabies , Ralstonia solancearum و انگلیسی: Quantitative evaluation of the leaf and bulb proteins in two garlic (Allium sativum) ecotypes and their biological activities against Ralstonia solancearum bacteria and Streptomyces scabies دانشجوی نامبرده موظف است از زمان اعلام شده به عنوان تاریخ تصویب در این حکم، هر سه ماه یکبار اقدام به تحویل گزارش سه ماهه با تایید استاد راهنما و مدیر گروه آموزشی به تحصیلات تکمیلی دانشکده نماید. 2- عدم تحویل گزارش ها به منزله غیبت دانشجو تلقی می شود. 3- تاخیر در ارائه هر گزارش سه ماهه، موجب کسر 25/0 نمره از پایان نامه خواهد بود. 4- دانشجو می تواند حداقل شش ماه پس از تاریخ تصویب پروپوزال، اقدام به دفاع از پایان نامه نماید. 5- دانشجو با همکاری استاد راهنما می بایست طوری برنامه ریزی نمایند که دفاع از پایان نامه تا پایان ترم چهارم تحصیلی انجام شود اما در صورت نیاز مبرم به تمدید سنوات با ارائه ادله کافی، این امر حداکثر تا پایان ترم پنجم امکان پذیر است. طبق قوانین موجود در دانشگاه تمدید ترم ششم امکان پذیر نمی باشد. در ضمن حداقل 10 روز کاری قبل از تاریخ پیشنهادی برای دفاع، می بایست مدارک لازم به تحصیلات تکمیلی دانشکده تحویل داده شوند در غیر اینصورت عواقب تاخیر در انجام دفاع از پایان نامه بر عهده گروه، استاد راهنما و دانشجو می باشد. 6- تغییر کلی یا جزئی عنوان پایان نامه پس از تایید استاد راهنما، گروه آموزشی و شورای تحصیلات تکمیلی دانشکده، به ترتیب حداقل یک ترم یا یک ماه قبل از دفاع قابل قبول می باشد. باتشکر دکتر حامد نوذری معاون تحصیلات تکمیلی دانشکده کشاورزی
  7. تجزیه مرکب پتانسیل تولید علوفه40 ژنوتیپ یونجه موجود در ژرم پلاسم مزرعه ای در همدان
    حمید بشیری امانی 1393
    به منظور ارزیابی تنوع ژنتیکی و پایداری عملکرد 40 ژنوتیپ یونجه، آزمایشی به صورت طرح کرتهای خرد شده در زمان در قالب طرح کاملا تصادفی با دو تکرار طی سه سال متوالی از 1391 تا 1393 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا انجام گرفت. برداشت علوفه در سه چین انجام شد. صفات مورد مطالعه برای متوسط سه چین مورد تجزیه واریانس قرار گرفتند. این صفات شامل تعداد ساقه (پنجه)، ارتفاع بوته ها در در زمان 10 درصد گلدهی، عملکرد علوفه تر وخشک در هر چین و وزن تر و خشک برگ وساقه بودند. نتایج نشان داد که عملکرد کل علوفه تر و نسبت وزن خشک بوته به وزن تر بوته در سطح 1% معنی دار بودند و وزن خشک کل و وزن خشک تک بوته در سطح 5% تفاوت معنی دار داشتند. مقایسه میانگین های صفات نشان داد که ژنوتیپ افغانی دارای بالاترین عملکرد و کیفیت علوفه بود در حالی که، ژنوتیپ پلی کراس یزد دارای کمترین عملکرد و کیفیت علوفه بودند. بر اساس تجزیه همبستگی صفات، وزن خشک کل رابطه مستقیم و بسیار معنی داری با صفت وزن خشک برگ و وزن خشک تک بوته داشت. نسبت وزن خشک برگ به وزن خشک ساقه نشان دهنده کیفیت علوفه بود که با نسبت وزن خشک برگ به وزن خشک بوته دارای بیشترین ضریب همبستگی مثبت بود. در تجزیه به مولفه های اصلی ژنوتیپ کرج 2122 داری بیشترین عملکرد علوفه بود.
  8. ارزیابی اثر سال بر ظهور صفات مورفولوژیک ژنوتیپ های مختلف آفتابگردان در شرایط اکولوژیکی همدان
    1393
    آفتابگردان از گیاهان روغنی مهم دنیا می باشد که با توجه به اهمیت این گیاه روغنی و کیفیت بالای روغن آن کاشت آن در حال گسترش است. یکی از عامل های موثر در کیفیت و کمیت محصول اقتصادی این گیاه، نوع ژنوتیپ می باشد که تحقیق حاضر به منظور ارزیابی تنوع ژنتیکی 32 ژنوتیپ مختلف آفتابگردان در سال زراعی 92-1391 در مزرعه تحقیقاتی دستجرد دانشکده کشاورزی دانشگاه بو علی سینا انجام شد. در این آزمایش، 32 ژنوتیپ آفتابگردان از انواع آجیلی و روغنی، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار، مقایسه گردیدند. ژنوتیپ های رکورد و آروماویروسکی با دارا بودن بیشترین تعداد روز از گلدهی تا رسیدگی در سال اول به عنوان دیرس ترین ژنوتیپ ها شناخته شدند. ژنوتیپ های رکورد، فوریت و هایسان 36 در سال اول از بیشترین مقدار درصد روغن دانه برخوردار بودند. نتایج حاصل از این پژوهش آشکار کرد که ارزیابی های فنولوژیکی وموفولوژیکی، نشاندهنده شناسایی و مقایسه ی ژنوتیپ ها و تایید تنوع ژنتیکی بین آن ها به شمار می آیند. وجود تنوع ژنتیکی در بین ژنوتیپ ها، حاکی از ارزشمند بودن این ذخایر اصلاح و ایجاد ارقامی با ویژگی های زراعی مطلوب و لزوم توجه بیشتر در حفظ و نگهداری آن ها می باشد.
  9. بررسی تنوع ساپونین در یونجه های حساس، نیمه حساس و مقاوم به لاور سرخرطومی برگ یونجه با کمک تکنیک کروماتوگرافی لایه نازک
    سحر بختیاریان 1392
  10. بررسی تنوع ساپونین در یونجه های (Medicago satival L.) حساس، نیمه حساس و مقاوم به لارو سرخرطومی برگ یونجه (Hypera postica Gyll) با کمک تکنینک کروماتوگرافی لایه نازک
    سحر بختیاریان 1392
  11. مطالعه ساپونین (های) عامل مقاومت در برابر تغذیه لاروهای سرخرطومی برگ یونجه (Hypera postica Gyll) با ارزیابی فعالیت آنزیم های گوارشی از طریق کروماتوگرافی لایه نازک
    صلح الدین جمشیدی گولان 1392
  12. ارزیابی تحمل و عملکرد برخی از اکوتیپ های یونجه (Medicago sativa) تحت شرایط تنش رطوبتی در همدان
    لیلا احمدی 1392
  13. ارزیابی تنش رطوبتی در ارقام گلرنگ (Carthamus tinctorius L.) بهاره با استفاده از شاخص های تحمل در همدان
    پروانه یاری 1392