محمد رحمانی

در اغلب پژوهش های انجام شده در سازمان آموزش و پرورش بیشتر به زیر شاخه های مدیریت پرداخته شده و به مدیریت کیفیت جامع(TQM) به عنوان موضوع مهم و فراگیر که از جنبه های مختلف یک سازمان را مورد بررسی قرار داده و ارزیابی می کند و سعی در پیشرفت آن دارد کمتر پرداخته شده است دراین پژوهش نظام مدیریت کیفیت فراگیر درسازمان آموزش و پرورش را مورد بررسی قرار گرفه شده وتاثیر اجرای مدیریت کیفیت فراگیر (TQM) را برفاکتور رضایت شغلی،اعتماد سازمانی و کیفیت روابط در سازمان آموزش و پرورش مشخص شده است.این پژوهش بر اساس هدف از نوع کاربردی است و از لحاظ ماهیت و روش توصیفی پیمایشی می باشد. جامعه ی آماری این پژوهش عبارت است از مدیران و کارشناسان سطوح مختلف ادارات سازمان آموزش و پرورش و همچنین مدیران و معاونان وکادرمدارس بوده و از روش نمونه گیری طبقه بندی- تصادفی استفاده شده است.روش کار بر مبنای آمار استنباطی (تحلیل همبستگی داده ها) بوده و و برای تجزیه تحلیل داده ها از نرم افزار spssاستفاده شده است.

تردیدی نیست که مدیریت صحیح یک شهر بطور پیوسته نیازمند ردیابی و شناخت عوامل منحرف کننده فعالیتها از مسیر اجرای بهینه آنها بوده تا به تبع آن کنترل و برطرف کردن تنگناها و عوامل منحرف کننده امکانپذیر باشد. تحقیق پیش رو با هدف شناساییِ و رتبه بندی عوامل استراتژیک محیطی و سازمانی در پیاده سای خدمات شهری ناب: شهرداری همدان انجام شده است. سوال اصلی این تحقیق عبارت است از "چه عواملی و با چه اولویتی سبب ناب شدن فرآیند صدور پروانه ساختمان در شهرداری همدان خواهد بود؟ ". بنابراین تحقیق پیش رو به لحاظ ماهیت توصیفی- تحلیلی و به لحاظ هدف کاربردی است. این تحقیق در سه فاز مجزا صورت گرفته است. در فاز اول به سنجش میزان ناب بودن فرآیند صدور پروانه در شهرداری همدان پرداخته شده است که بدین منظور از پرسشنامه ای بسته و نیمه ساختارمند با 64 سوال استفاده شد. جامعه آماری 50 نفر از کلیه کسانی در فرآیند صدور پروانه ساختمانی منطقه یک شهرداری همدان نقش داشته اند، تعیین گردید که از این بین 45 نفر نمونه با وجه به جدول مورگان انتخاب گردید. نتایج این پرسشنامه ها با نرم افزار SPSS 20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که فرآیند مذکور در شهرداری منطقه یک همدان ناب نیست. در فاز دوم پژوهش به گردآوری و دسته بندی 28 عوامل استراتژیک موثر در پیاده سازی ناب پرداخته شد. در این مرحله با کمک گرفتن از 13 خبره شهرداری و تکنیک دلفی عوامل مهم از غیر مهم تشخیص داده شد. سپس با استفاده از تکنیک تصمیم گیری چند معیاره و همفکری 16 خبره به رتبه بندی عوامل پرداخته شد. در بین عوامل فقدان ارزیابی عملکرد مهمترین عامل استراتژیک در ایجاد اتلاف سازمانی در فرآیند صدور پروانه شهرداری همدان شناخته شد. در نهایت و در آخرین مرحله با توجه به نتایج بدست آمده، راهکارها و پیشنهادهای کاربردی جهت حذف اتلاف و ناب سازی فرآیند ارائه گردید.