الهام فرزانگان

در این رساله مسئله مخاطره اخلاقی در بازارهای رهن ثانویه مورد توجه قرار گرفته است. بدین منظور، در این رساله هدف طراحی بهینه اوراق بهادار با پشتوانه رهن (MBS) در چارچوبی با مخاطره اخلاقی، استخراج می گردد. تحت این قرارداد یک بانی (پذیره نویس رهن) می تواند در تلاش بهینه برای غربال کردن قرض گیرندگان با ریسک پایین تشویق گردد. سرمایه-گذاران در بازار ثانویه نمی توانند تلاش پذیره نویس رهن را مشاهده نمایند، اما می توانند پرداخت های خود به پذیره نویس را بر نکول های رهن مشروط نماید. در اینصورت قرارداد بهینه بین پذیره نویس و سرمایه گذار به صورت یک پرداخت می باشد که به پذیره نویس بعد از یک دوره یک ساله پرداخت می گردد. بر خلاف مدل های ایستا که بر نگه داری بخشی از دارایی توسط پذیره نویس به عنوان ابزاری برای فراهم کردن انگیزه، تمرکز دارند، مدل این رساله به نحوی نشان می دهد که به ﺗﺄخیر انداختن پرداخت ها یک مکانیزم انگیزه کلیدی می باشد. چارچوب در نظر گرفته شده در این رساله به گونه ای است که، سرمایه گذار درباره تلاش بانی (پذیره نویس) راجع به اعمال استانداردهای پذیره نویسی، طی دوره زمانی فرض شده، یاد می-گیرد. به عبارت دیگر فرض شده که سرمایه گذار یک تصمیم گیرنده بیزین است و برای طراحی برنامه جبران بانی، اعتقادات پسین به روز شده خود را در نظر می گیرد. در واقع در این رساله سعی بر آن بوده است که شکل صریحی برای اعتقادات در طراحی بهینه قراردادها و در چارچوب اوراق بهادارسازی، مدل سازی گردد. در ادامه، با استفاده از داده های ساختگی مربوط به جریان عایدی های اوراق بهادار MBS، یک روش تغییر دترمینیستیک برای استنباط در فرآیند IBP، بر اساس یک تقریب چسباندن-گام ها به منظور استنباط ابعاد مختلف تلاش اعمال شده غیر قابل مشاهده، اجرا می شود. سپس سرمایه گذار این اطلاعات اضافی را به عنوان سیگنال های اطلاعاتی در طراحی قرارداد پیش روی خود در نظر می گیرد.